Research code: IR.IAU.SHIRAZ.REC.1403.138
Ethics code: IR.IAU.SHIRAZ.REC.1403.138
Clinical trials code: IR.IAU.SHIRAZ.REC.1403.138
استادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، maryam.asaseh@yahoo.com
چکیده: (14 مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین و اعتبارسنجی یک برنامه تلفیقی مبتنی بر فرزندپروری بالنده و الگوی رفتاری مشترک برای کودکان دارای اختلالات برون‌نمود انجام شد.
روش: این مطالعه با رویکرد کیفی و با مشارکت اساتید روانشناسی دانشگاه، متخصصان و درمانگران حوزه روانشناسی انجام گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها، مصاحبه نیمه‌ساختاریافته بود که تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت؛ این امر پس از انجام مصاحبه با 10 نفر حاصل شد. نمونه‌گیری به روش هدفمند انجام گرفت. داده‌های حاصل از مصاحبه‌ها با روش تحلیل مضمون و در سه مرحله کدگذاری مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: تحلیل داده‌ها منجر به طراحی یک بسته آموزشی تلفیقی در قالب 9 جلسه شد که شامل محورهای زیر است: (1) آگاهی والدین از ویژگی‌های روانی و رفتاری کودکان دارای اختلالات برون‌نمود، (2) شناخت نیازهای اساسی کودکان، (3) حذف تنبیه‌های کلامی و غیرکلامی در فرآیند تربیت، (4) ایجاد محیطی گرم و صمیمی در خانواده، (5) آموزش برقراری ارتباط مؤثر با کودک، (6) تقویت عزت‌نفس کودک از طریق آموزش والدین، (7) بهبود مهارت‌های اجتماعی کودک، (8) آموزش حمایت عاطفی از کودک، و (9) ارتقای مهارت‌های مدیریت استرس در والدین.
نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد، که برنامه پیشنهادی می‌تواند، به‌عنوان یک رویکرد مؤثر در راستای مداخله و درمان اختلالات رفتاری کودکان مورد استفاده درمانگران قرار گیرد.
روش: این مطالعه با رویکرد کیفی و با مشارکت اساتید روانشناسی دانشگاه، متخصصان و درمانگران حوزه روانشناسی انجام گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها، مصاحبه نیمه‌ساختاریافته بود که تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت؛ این امر پس از انجام مصاحبه با 10 نفر حاصل شد. نمونه‌گیری به روش هدفمند انجام گرفت. داده‌های حاصل از مصاحبه‌ها با روش تحلیل مضمون و در سه مرحله کدگذاری مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: تحلیل داده‌ها منجر به طراحی یک بسته آموزشی تلفیقی در قالب 9 جلسه شد که شامل محورهای زیر است: (1) آگاهی والدین از ویژگی‌های روانی و رفتاری کودکان دارای اختلالات برون‌نمود، (2) شناخت نیازهای اساسی کودکان، (3) حذف تنبیه‌های کلامی و غیرکلامی در فرآیند تربیت، (4) ایجاد محیطی گرم و صمیمی در خانواده، (5) آموزش برقراری ارتباط مؤثر با کودک، (6) تقویت عزت‌نفس کودک از طریق آموزش والدین، (7) بهبود مهارت‌های اجتماعی کودک، (8) آموزش حمایت عاطفی از کودک، و (9) ارتقای مهارت‌های مدیریت استرس در والدین.
نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد، که برنامه پیشنهادی می‌تواند، به‌عنوان یک رویکرد مؤثر در راستای مداخله و درمان اختلالات رفتاری کودکان مورد استفاده درمانگران قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
