جلد 32، شماره 1 - ( 1-1404 )
جلد 32 شماره 1 صفحات 10-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: این مقاله مستخرح از رساین مقاله مستخرح از رساله دکتری م
Ethics code: IR.IAU.SRB.REC.1403.093
Clinical trials code: این مقاله مستخرح از رساین مقاله مستخرح از رساله دکتری م
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shirmardi N, Askari P, Bahari F. Investigating the Effectiveness of Compassion-Based Therapy and Emotion-Oriented Therapy on Improving Flexibility in People with Psychoactive Substance Poisoning. RJMS 2025; 32 (1) :1-10
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8791-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8791-fa.html
شیرمردی نوید، عسکری پرویز، بهاری فرشاد. اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت و درمان هیجان مدار بر بهبود ادراک شایستگی در افراد با مسمومیت مواد روانگردان. مجله علوم پزشکی رازی. 1404; 32 (1) :1-10
استاد، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران ، Askari47@yaho.com
چکیده: (1052 مشاهده)
زمینه و هدف: امروزه سوءمصرف مواد به یکی از مهمترین مسائل و مشکلات مرتبط با سلامت روان تبدیل شده است: هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت و درمان هیجان مدار بر بهبود ادراک شایستگی در افراد با مسمومیت مواد روانگردان بود.
روش کار: برای انجام تحقیق حاضر از نو آزمایشی حاضر که با گروه پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه گواﻩ انجام شد از بین افراد وابسته به مواد روانگردان که به مراکز درمان اعتیاد سرپایی شهر اهواز مراجعه کرده و در این مراکز پذیرش شدند. به صورت هدفمند 45 نفر و به طور تصادفی به گروههای آزمایش 1 (درمان مبتنی بر شفقت)، آزمایش 2 (درمان هیجان مدار) و گواه تقسیم شدند. تمام آزمودنیها پرسشنامه ادراک شایستگی اجتماعی پرندین را تکمیل کردند. گروه اول 8 جلسه 60 دقیقهای هفتهای یکبار تحت دوره درمانی مبتنی بر شفقت بر اساس پروتکل درمان متمرکز بر شفقت گیلبرت و گروه دوم 12 جلسه 60 دقیقهای تحت درمان هیجان مدار بر اساس پروتکل درمان هیجان مدار گرینبرگ و واتسون قرار گرفتند، گروه کنترل نیز مداخلهای دریافت نکردند.
یافتهها: نتایج نشان داد بین اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت و درمان هیجان مدار بر بهبود ادراک شایستگی در افراد با مسمومیت مواد روانگردان شهر اهواز تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج توصیه میشود مسولین و متخصصین جهت بهبود ادراک شایستگی در افراد با مسمومیت مواد روانگردان از درمان مبتنی بر شفقت و درمان هیجان مدار استفاده کنند.
روش کار: برای انجام تحقیق حاضر از نو آزمایشی حاضر که با گروه پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه گواﻩ انجام شد از بین افراد وابسته به مواد روانگردان که به مراکز درمان اعتیاد سرپایی شهر اهواز مراجعه کرده و در این مراکز پذیرش شدند. به صورت هدفمند 45 نفر و به طور تصادفی به گروههای آزمایش 1 (درمان مبتنی بر شفقت)، آزمایش 2 (درمان هیجان مدار) و گواه تقسیم شدند. تمام آزمودنیها پرسشنامه ادراک شایستگی اجتماعی پرندین را تکمیل کردند. گروه اول 8 جلسه 60 دقیقهای هفتهای یکبار تحت دوره درمانی مبتنی بر شفقت بر اساس پروتکل درمان متمرکز بر شفقت گیلبرت و گروه دوم 12 جلسه 60 دقیقهای تحت درمان هیجان مدار بر اساس پروتکل درمان هیجان مدار گرینبرگ و واتسون قرار گرفتند، گروه کنترل نیز مداخلهای دریافت نکردند.
یافتهها: نتایج نشان داد بین اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت و درمان هیجان مدار بر بهبود ادراک شایستگی در افراد با مسمومیت مواد روانگردان شهر اهواز تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج توصیه میشود مسولین و متخصصین جهت بهبود ادراک شایستگی در افراد با مسمومیت مواد روانگردان از درمان مبتنی بر شفقت و درمان هیجان مدار استفاده کنند.
واژه‌های کلیدی: درمان مبتنی بر شفقت، درمان هیجان مدار، ادراک شایستگی، افراد با مسمومیت مواد روانگردان
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
