جلد 32، شماره 1 - ( 1-1404 )
جلد 32 شماره 1 صفحات 12-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.UMA.REC.1401.048
Ethics code: IR.UMA.REC.1401.048
Clinical trials code: IR.UMA.REC.1401.048
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Barghamadi M, Gholizadeh M, Alapour K, Piri E, Fakourian A, Nosrati Heshi A. The Effect of Transcranial Stimulation of Primary Motor Cortex (M1) on the Ground Reaction Force During Landing in People with Patellofemoral Pain. RJMS 2025; 32 (1) :1-12
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8048-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8048-fa.html
برغمدی محسن، قلی زاده محسن، علاپور خشایار، پیری ابراهیم، فکوریان علی، نصرتی هشی علی. اثر تحریک فراجمجمهای قشر حرکتی اولیه (M1)، بر نیروی عکسالعمل زمین طی فرود در افراد دارای درد کشککی-رانی. مجله علوم پزشکی رازی. 1404; 32 (1) :1-12
دانشیار بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ، barghamadi@uma.ac.ir
چکیده: (404 مشاهده)
زمینه و هدف: تحریک فراجمجمه ای قشر حرکتی اولیه به طور گستردهای در درمان چندین اختلال عصبی همچون درد کشککی-رانی مورد استفاده قرار میگیرد. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تحریک فراجمجمه ای قشر حرکتی اولیه بر نیروی عکس العمل زمین طی فرود در افراد دارای درد کشککی-رانی بود.
روش کار: تحقیق حاضر از نوع نیمهتجربی و آزمایشگاهی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه مردان با عارضه درد کشککی-رانی با دامنه سنی 30-25 سال شهرستان اردبیل بود. نمونه آماری شامل 24 نفر بود که به صورت هدفمند و در دسترس در دو گروه تجربی و کنترل جای گرفتند. قبل و بعد از اثر تحریک فراجمجمه ای قشر حرکتی متغیر نیروهای عکسالعمل زمین با استفاده از دستگاه صفحه نیرو اندازهگیری شد. برای مقایسه میانگین بین گروهی از آزمون آنالیز واریانس دوسویه، و مقایسه میانگین درون گروهی از آزمون تیزوجی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد در گروه تجربی، تحریک فراجمجمهای قشر حرکتی اولیه بر نیروی عکسالعمل زمین در راستای قدامی-خلفی در مرحله جدا شدن پنجه پا طی پسآزمون در مقایسه با پیشآزمون به صورت معنادار کاهش پیدا کرد (035/0=P). همچنین در گروه تجربی، تحریک فراجمجمهای قشر حرکتی اولیه بر نیروی عکسالعمل زمین در راستای عمودی طی پسآزمون در مقایسه با پیشآزمون به صورت معنادار افزایش پیدا کرد (010/0=P). به علاوه در گروه تجربی، تحریک فراجمجمهای قشر حرکتی اولیه بر زمان رسیدن به اوج مولفه داخلی-خارجی (003/0=P) و قدامی-خلفی (001/0=P) مرحله جدا شدن پنجه پا در پسآزمون در مقایسه با پیشآزمون به صورت معنادار افزایش پیدا کرد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج بهنظر میرسد که تحریک فراجمجمه ای قشر حرکتی اولیه مغز (M1)، منجر به کاهش نیروهای عکسالعمل زمین، نرخ بارگذاری و بهبود فعالیت روزمره آزمودنی ها شد. لذا، میتوان از تحریک فرا جمجمه ای قشر حرکتی اولیه ارزش کلینیکی برای کاهش درد و آسیبهای ثانویه در نظر گرفت.
روش کار: تحقیق حاضر از نوع نیمهتجربی و آزمایشگاهی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه مردان با عارضه درد کشککی-رانی با دامنه سنی 30-25 سال شهرستان اردبیل بود. نمونه آماری شامل 24 نفر بود که به صورت هدفمند و در دسترس در دو گروه تجربی و کنترل جای گرفتند. قبل و بعد از اثر تحریک فراجمجمه ای قشر حرکتی متغیر نیروهای عکسالعمل زمین با استفاده از دستگاه صفحه نیرو اندازهگیری شد. برای مقایسه میانگین بین گروهی از آزمون آنالیز واریانس دوسویه، و مقایسه میانگین درون گروهی از آزمون تیزوجی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد در گروه تجربی، تحریک فراجمجمهای قشر حرکتی اولیه بر نیروی عکسالعمل زمین در راستای قدامی-خلفی در مرحله جدا شدن پنجه پا طی پسآزمون در مقایسه با پیشآزمون به صورت معنادار کاهش پیدا کرد (035/0=P). همچنین در گروه تجربی، تحریک فراجمجمهای قشر حرکتی اولیه بر نیروی عکسالعمل زمین در راستای عمودی طی پسآزمون در مقایسه با پیشآزمون به صورت معنادار افزایش پیدا کرد (010/0=P). به علاوه در گروه تجربی، تحریک فراجمجمهای قشر حرکتی اولیه بر زمان رسیدن به اوج مولفه داخلی-خارجی (003/0=P) و قدامی-خلفی (001/0=P) مرحله جدا شدن پنجه پا در پسآزمون در مقایسه با پیشآزمون به صورت معنادار افزایش پیدا کرد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج بهنظر میرسد که تحریک فراجمجمه ای قشر حرکتی اولیه مغز (M1)، منجر به کاهش نیروهای عکسالعمل زمین، نرخ بارگذاری و بهبود فعالیت روزمره آزمودنی ها شد. لذا، میتوان از تحریک فرا جمجمه ای قشر حرکتی اولیه ارزش کلینیکی برای کاهش درد و آسیبهای ثانویه در نظر گرفت.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
