جلد 26، شماره 7 - ( 7-1398 )                   جلد 26 شماره 7 صفحات 56-33 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

jahanbani A, Ajjadi Dezfouli M. Review of artificial aspartame sweetener. RJMS 2019; 26 (7) :33-56
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5411-fa.html
جهانبانی علیرضا، سجادی دزفولی محمد. مروری بر شیرین کننده مصنوعی آسپارتام. مجله علوم پزشکی رازی. 1398; 26 (7) :33-56

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5411-fa.html


دانشجو دکتری بیوشیمی، بخش بیوشیمی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز ایران ، ajahanbani@shirazu.ac.ir
چکیده:   (7069 مشاهده)
آسپارتام  به عنوان یک شیرین‌کننده سنتزی، دی پپتیدی است که از فنیل‌آلانین و آسپارتات تشکیل شده است. این ماده 180 تا 200 بار شیرین‌تر از شکر است که به دو روش آنزیمی و غیر آنزیمی ساخته می‌شود و اولین بار تصادفی در سال 1965 کشف شده است. قدرت شیرین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنندگی بالا و کالری کم آسپارتام باعث شد که از طرف صنایع غذایی به عنوان جایگزین مناسب شکر در مواد غذایی شیرین مانند انواع نوشیدنی‌ها و شیرینی‌ها برای افراد مبتلا به بیماری‌های مرتبط با هومئوستاز گلوکز معرفی شود.
برخی پژوهش‌ها در سال‌های گذشته آسپارتام را عامل ایجاد کننده استرس‌اکسیداتیو، سندروم متابولیک، بیماری‌های دستگاه عصبی، تغییر‌دهنده میکروفلور دستگاه گوارش و عوارض ناشی از این تغییر و حتی سرطان دانسته‌اند. از طرف دیگر مطالعات گسترده‌ای همچنان آسپارتام را ماده‌ای بی‌خطر و جایگزین مناسب شکر برای جلوگیری از ابتلاء به بیماری‌هایی مانند چاقی،‌ دیابت و کاهش‌دهنده وزن می‌دانند.
با‌وجود این مطالعات ضدو نقیض، سازمان‌های مرتبط با ایمنی مواد غذایی مانند (‌FDA ˓FAO و EFSA) همچنان مصرف آسپارتام را در حد میزان‌مصرف قابل قبول روزانه (DAI) ،  برای همه افراد به استثنا افراد مبتلا به بیماری فنیل‌کتونوریا مجاز می‌دانند.
متن کامل [PDF 8645 kb]   (5546 دریافت)    
نوع مطالعه: مروري | موضوع مقاله: بیوشیمی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb