جلد 25، شماره 5 - ( مرداد 1397 )                   جلد 25 شماره 5 صفحات 8-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Seif F, Khoshmirsafa M, Moosavi M, Roudbary M, Khajoei S, Nikfar G, et al . Evaluating the expression of IL-17 and IL-23R genes in Peripheral Blood Mononuclear cells in Rheumatoid Arthritis patients. RJMS 2018; 25 (5) :1-8
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5147-fa.html
سیف فرهاد، خوش میرصفا مجید، موسوی محمد، رودباری مریم، خواجویی شعله، نیکفر گلناز، و همکاران. و همکاران.. بررسی میزان بیان IL-17 و IL-23R در سلول های تک هسته ای خون محیطی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید. مجله علوم پزشکی رازی. 1397; 25 (5) :1-8

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5147-fa.html


دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران ، shirzad1951@yahoo.com
چکیده:   (3185 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماری آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمن است که ناشی از تجمع سلول‌های التهابی در مفاصل و ترشح سایتوکاین‌های مختلف التهابی است. از میان این سایتوکاین‌ها می‌توان به IL-17 و IL-23 اشاره کرد که هنوز نقش قطعی آن‌ها در این بیماری مشخص نشده است. در این مطالعه میزان بیان IL-17 و IL-23R و ارتباط آن­ها با بیماری آرتریت روماتوئید مورد بررسی قرار گرفت.
روش کار: مطالعه صورت گرفته از نوع مطالعات موردی- شاهدی می­باشد. در این مطالعه 37 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید و همین تعداد افراد سالم به عنوان گروه سالم شرکت کردند. سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی (PBMCs) با فایکول جدا شده و پس از استخراج RNA تام  و ساخت cDNA، بیان mRNA سایتوکاین‌های IL-17 و IL-23R در سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی با تکنیک Real-time PCR و با استفاده از پروب Taqman مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین سنی±انحراف معیار گروه بیماران 328/1±86/46 و گروه سالم 392/1±73/44 می‌باشد. بیان ژن IL-17  در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید در مقایسه با افراد سالم افزایش معنی‌داری را نشان داد (002/0 Pv=) در حالی که بیان  ژن IL-23R در گروه بیمار و سالم تفاوت معنی داری را نشان نداد (22/0 Pv=).
نتیجه­گیری: در این مطالعه افزایش بیان IL-17 در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید نشان‌دهنده نقش مهم این سایتوکاین در پاتوژنز بیماری است. بنابراین با تحقیقات بیشتر می‌توان با مهار اختصاصی این سایتوکاین به کمک آنتی‌بادی‌های مونوکلونال (داروهای بیولوژیک)، استراتژی‌های درمانی جدید و موثرتری را برای بیماری آرتریت روماتوئید پیشنهاد کرد.
 
 
متن کامل [PDF 417 kb]   (1551 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ایمنی‌شناسی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb