مجله علوم پزشکی رازی

زمینه وهدف: باکتری اشریشیاکلی انتروپاتوژن (EPEC Enteropathigenic E.coli) از خانواده انتروباکتریاسه و بعنوان یک عامل مهم گاستروانتریت و اسهال بویژه در کودکان کشورهای در حال توسعه و نیز توسعه نیافته می باشد. این پاتوتایپ می تواند در کودکان زیر 5 سال سبب بیماری شدید و یا حتی مرگ شود. تعیین الگوی توزیع این پاتوتایپ ها در نواحی جغرافیایی مختلف و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها به منظور تجویز مناسب آنتی بیوتیک ها اهمیت زیادی دارد. این مطالعه با هدف بررسی شیوع پاتوتایپ  EPEC عامل اسهال در کودکان زیر 5 سال شهر تهران و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها انجام گرفت.

روش کار: 300 نمونه اسهال کودکان زیر 5 سال از بیمارستان کودکان تهران جمع آوری و با استفاده از تستهای بیوشیمیایی استاندارد به عنوان کشت برروی محیط های انتخابی و تست های بیوشیمیایی، گونه های اشریشیاکلی شناسایی شدند. تمامی ایزوله ها اشریشیاکلی های  جدا شده به منظور بررسی وجود ژن اینتیمین (eaeA) با تکنیک واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) مورد ارزیابی قرار گرفتند. تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی پاتوتایپ های حاوی ژن eaeA به کمک تست آنتی بیوگرام در مورد 16 آنتی بیوتیک به روش انتشار در دیسک صورت گرفت. برای تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی استفاده شد.

یافته‌ها:  از تمام نمونه های اخذ شده از بیماران، 36 مورد (12%) EPEC  با تکنیک PCR  مورد تایید واقع شد. بیشتر پاتوتیپ های EPEC جدا شده 22 مورد(1/61%) (62%) مربوط به کودکان زیر 1 سال بودند. تمام 36 پاتوتایپ های جدا شده نسبت به آنتی بیوتیک های ایمی پنم و مروپنم حساس بودند. بیشترین میزان مقاومت پاتوتایپ ها نسبت  به آنتی بیوتیک های تتراسایکلین و آموکسی سیلین23 مورد(9/63%)  (64%) بود. همچنین 24 ایزوله (7/66%) (67%) الگوی مقاومت چندگانه به آنتی بیوتیک های رایج را نشان دادند.

نتیجه‌گیری: پاتوتایپ های EPEC در ایران به عنوان عامل اسهال کودکان مطرح هستند که بایستی جهت شناسایی آنها از تکنیک های نوین و معتبر بهره گرفت. این پاتوتایپ ها به طور روزافزون به برخی آنتی بیوتیک های متداول مقاوم شده اند. جهت درمان مناسب بیماری های مربوطه و عدم بروز مقاومت روزافزون عوامل پاتوژن، شناسایی قطعی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها حائز اهمیت زیادی است.