مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa ) پاتوژنی فرصت طلب و از عوامل مهم عفونت‌های بیمارستانی است. هدف این مطالعه بررسی فراوانی و تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی سودوموناس آئروژینوزاهای جدا شده از بخش‌های مختلف بیمارستان‌های تهران در سال 1392 است.

روش‌کار: طی این مطالعه مقطعی _ توصیفی، 180 نمونه طی دوره شش ماهه از بخش‌های مختلف هشت بیمارستان در تهران به روش نمونه‌گیری هدف‌دار از نوع موردشایع جمع‌آوری شد. شناسایی گونه‌ها به کمک تست‌های بیوشیمیایی انجام گرفت و میزان مقاومت آنتی بیوتیکی سویه‌های ایزوله شده توسط روش دیسک دیفیوژن(kirby bauer) بررسی شد. ب‍رای‌ ت‍ج‍زی‍ه‌ و ت‍ح‍ل‍ی‍ل‌ آم‍اری‌ داده‌ه‍ا نیز از آزمون خی2 تحت ن‍رم‌ اف‍زار SPSS 22 اس‍ت‍ف‍اده‌ گردید.

یافته‌ها: از 180 نمونه کلینیکی، 159 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا(111 مرد و 48 زن) شناسایی شد. سویه‌های جدا شده از منابع زخم(1/44%) و ادرار(8/29%) دارای بیشترین فراوانی بودند. همچنین %5/97 دارای فعالیت بتا همولیتیک و تنها 5/2% بدون فعالیت همولیتیک(گاما همولیتیک) بودند. %88 ایزوله‌ها به حداقل یک یا بیشتر از یک آنتی بیوتیک‌ مقاوم بودند. بیشترین مقاومت آن‍ت‍ی‌ ب‍ی‍وت‍ی‍کی‌ در مقابل سفوتاکسیم(%9/62) و آزترئونام(%4/60) مشاهده شد و 70% سویه‌ها مقاومت چندگانه(MDR) از خود نشان دادند.

نتیجه‌گیری: طی این مطالعه سویه‌های سودوموناس آئروژینوزا کمترین مقاومت را در برابر ایمی پنم از خود نشان دادند که این آنتی بیوتیک می‌تواند به عنوان گزینه اصلی درمان توصیه گردد. همچنین بالا بودن فراوانی سویه‌های دارای مقاومت چندگانه، یک هشدار بسیار جدی تلقی می‌گردد.