مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: بررسی‌ها نشان می‌دهد که به‌کارگیری مداخلات متفاوت مانند آموزش می‌تواند در بهبود میزان مستندسازی و کاهش پرونده‌های ناقص مؤثر واقع گردد. ازآنجاکه در بیماری‌های مزمن بخصوص روماتولوژی داشتن خلاصه پرونده کامل کمک‌کننده در روند درمان است، در مطالعه حاضر تأثیر کنفرانس‌های بیماران ترخیص شده بر مهارت خلاصه پرونده نویسی مورد ارزیابی قرار گرفت.

روش کار: این پژوهش مداخله‌ای از نوع نیمه تجربی در سال 92-93 بر روی 36 دستیار داخلی روتیشن بخش روماتولوژی بیمارستان فیروزگر انجام شد. هر دو هفته کنفرانس‌های بیماران ترخیص شده برگزار شد و برای بررسی کنفرانس‌ها بر عملکرد دستیاران چک‌لیست طراحی و عملکرد دستیاران قبل و بعد از برگزاری کنفرانس‌ها توسط آن ارزیابی شد. چک‌لیست شامل 19 آیتم که دارای روایی صوری بر اساس عناصر داده‌ای موجود در پرونده‌ها بود. داده‌ها پس از جمع‌آوری توسط نرم‌افزار  SPPS نسخه 16 مورد آنالیز قرار گرفت و تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی، آزمون آماری chi-square و آزمون آماری Mac Nemar صورت گرفت.

یافته‌ها: قبل از برگزاری کنفرانس‌ها 18 نفر (50%) از دستیاران عملکرد ضعیف، 12 نفر (3/33%) عملکرد متوسط و 6 نفر (7/16%) عملکرد خوب داشتند. پس از برگزاری کنفرانس‌ها، 1 نفر (8/2%) از دستیاران عملکرد متوسط و 35 نفر (2/97%) عملکرد خوب داشتند. مطالعه ارتباط معنی‌داری بین عملکرد دستیاران قبل و بعد از برگزاری کنفرانس‌ها نشان داد [(012/0p=)Chi-square، (001/0p=)Mac Nemar].

نتیجه‌گیری: برگزاری کنفرانس‌های بیماران ترخیص شده نقشی مؤثر در مهارت خلاصه پرونده نویسی دستیاران و ارتقای آموزش آنان دارد.