@article{ author = {Amirmozafari, N and Ramezanzadeh, R and Farnia, P and Ghazi, F}, title = {The Frequency of Beijing Genotype of Mycobacterium Tuberculosis Isolated from Tuberculosis Patients}, abstract ={    Background & Aim: Molecular epidemiology is the using of molecular techniques (e.g. Spoligotyping, RFLP VNTR) in order to study bacterial distribution in human populations. The aim of this study was to investigate the prevalence of all genotypes in M. tuberculosis strains typed by spoligotyping and to determine the associated risk factors in patients with different nationalities residing in Iran. Patients & Methods: In this analytic cross-sectional study a total number of 439 patients who referred to NRITLD (a referral tuberculosis center in Iran) were registered during March 21st 2003 to March 21st 2004. The isolated Mycobacterium tuberculosis strains were characterized by performing susceptibility tests against four first-line antituberculosis drugs and were then subjected to spoligotyping characterization. T-test and ch-square test were used for analysis of the data. Results: Spoligotyping of M. tuberculosis strains resulted in 140 different patterns divided into three evolutionary groups(I, II, III). 122(87.1%) of these spoligotype isolates were unique and reported for the first time. The remaining 18(12.8%) spoligotype patterns were previously reported from other geographical regions of the world. Haarlem family was more prevalent than other genotypes. Interestingly, 6.3% of the strains belonged to the Beijing family. MDR(multi drug resistance), double and triple resistance were seen in group I of evolutionary scenario. Antibiotic resistance was higher in those isolated from Afghan patients(P<0.001). Other risk factors such as sex and age were also contributing factors to the disease state. Conclusion: Results showed that multi-drug-resistance was more prevalent in bacteria isolated from Afghan TB patients residing in Iran. In addition, the spread of M. tuberculosis strains belonging to Beijing family among Iranian patients has to be considered seriously. It is also important to undertake studies to identify which factors are the most significant to consider in tuberculosis control program.}, Keywords = {Key Words: 1) Tuberculosis 2) Resistance 3)Antibiotic 4) Spoligotyping 5) Beijing }, volume = {13}, Number = {52}, pages = {7-17}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی میزان وفور ژنوتیپ بیجینگ در سویه‌های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیماران مسلولThe Frequency of Beijing Genotype of Mycobacterium Tuberculosis Isolated from Tuberculosis Patients}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: اپیدمیولوژی مولکولی به معنی استفاده از تکنیک‌های مولکولی مانند Spoligotyping، RFLP(Restriction Fragment Length Polymorphism) و VNTR(Variable Number Tandem Repeats) برای مطالعه انتشار باکتری‌ها در جامعه می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی سویه‌های مختلف مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیماران مسلول با تکنیک اسپولیگوتایپینگ و ارزیابی ریسک فاکتورهای مربوطه می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ـ تحلیلی، 439 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان مسیح دانشوری، مرکز آزمایشگاه رفرانس سل کشوری، طی سالهای 84-1383 مورد بررسی قرار گرفتند. سویه‌های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بعد از شناسایی و انجام آزمون‌های آنتی‌بیوگرام با روش اسپولیگوتایپینگ، تیپ‌بندی شدند و در نهایت با استفاده از تستهـای t و chi-square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: اسپولیگوتایپینگ منتج به ایجاد 140 طرح گردید که متعلق به سه گروه ژنتیکی اصلی(III، II، I) می‌باشند. اکثریت الگوهای اسپولیگوتایپ بدست آمده (1/87%) منحصر به فرد بوده و برای اولین بار در ایران گزارش می‌شوند، در حالی که مابقی آنها(8/12%) مطابق با طرح‌های موجود در بانک جهانی اسپولیگوتایپینگ بودند که از سایر نقاط دنیا نیز گزارش شده‌اند. همچنین غالب‌ترین فامیل در این مطالعه متعلق به فامیل Haarlem می‌باشد. جالب اینکه فقط 3/6% از سویه‌ها به فامیل بیجینگ تعلق داشتند و اکثریت سویه‌ها مربوط به زیر گروه غیربیجینگ بود. سویه‌های مقاوم به چند دارو، بیش‌تر در گروه تکاملی 1 دیده شدند. در حالت کلی، مقاومت آنتی‌بیوتیکی بالایی در سویه‌های جدا شده از بیماران افغانی دیده شد(001/0P<). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که سویه‌های مقاوم به چند دارو در باکتری‌های جدا شده از بیماران افغانی ساکن در ایران خیلی بالا بود؛ بعلاوه، وجود فامیل بیجینگ در میان سویه‌های جدا شده از بیماران ایرانی، بایستی جدی در نظر گرفته شود. همچنین مطالعات بیش‌تری برای روشن شدن اهمیت سایر فاکتورهای مهم در کنترل سل نیاز است.}, keywords_fa = {،سل،مقاومت،آنتی‌بیوتیک، اسپولیگوتایپینگ، بیجینگ }, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-609-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-609-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Esmaillzadeh, A and Mirmiran, P and Azadbakht, L and Azizi, F}, title = {Changes in Overweight Prevalence among Tehrani Children and Adolescents: Comparison of Three Different Definitions}, abstract ={    Background & Aim: There are so far few comparisons of the prevalence of obesity according to the type of definitions and, therefore, more reports are required to show the diversity of obesity patterns across countries with different economic development and cultural background. The objective of the present study was to assess the prevalence and trends in overweight among Iranian children and adolescents using three different definitions. Patients & Methods: Anthropometric measurements were assessed in two population-based cross-sectional studies of children and adolescents aged 3-19y in 1998(n=4528) and 2001-2002(n=2037) within the framework of Tehran Lipid and Glucose Study. Overweight was defined as ≥95th percentile of BMI for age and sex based on: 1) standardized percentile curves of body mass index(BMI) suggested for Iranian children and adolescents, and 2) 2000 centers for disease control and prevention growth charts. The prevalence of overweight using age-and sex-specific cut-points suggested by International Obesity Task Force(IOTF) was also estimated. Results: Using Iranian cut-points, the prevalence of overweight was approximately 3% for 3-5y and 12% for 6-11y and 12-19y in 1998. These estimates rose to 4, 19 and 16%, respectively, in 2001-2002. Using CDC2000 cut-points, the prevalence of overweight among age categories of 3-5, 6-11 and 12-19y were approximately 3.5, 6 and 7%, respectively, in 1998, which rose to 6, 10 and 9%, respectively, in 2001-2002. Overweight, as defined by IOTF cut-points, was prevalent among 2% of 3-5y, 4% of 6-11y and 5% of 12-19y in 1998, which increased to 4%(P=0.20), 6%(P=0.02) and 7%(P=0.01), respectively, in 2001-2002. In the age categories of 6-11 and 12-19y, estimates obtained from Iranian cut-points were higher than those obtained by using CDC2000 or IOTF, whereas in the 3-5 age category, there was no significant difference between the estimates obtained from Iranian cut-points and those estimated by CDC2000 or IOTF. Conclusion: The prevalence of overweight among Iranian children is increasing. Our findings also reflect the difference in prevalence estimates based on different definitions.}, Keywords = {Key Words: 1) Overweight 2) Obesity 3) Body Mass Index 4) Children 5) Adolescents}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {19-30}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {تغییرات شیوع اضافه‌ وزن در کودکان و نوجوانان تهرانی: مقایسه سه تعریف مختلف}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: مطالعات محدودی، شیوع چاقی با تعریف‌های مختلف را با هم مقایسه کرده‌اند و لذا اطلاعات بیش‌تری در این زمینه مورد نیاز است تا الگوهای متفاوت چاقی را در جوامع با وضعیت فرهنگی و اقتصادی مختلف نشان دهد. بررسی حاضر با هدف تعیین شیوع اضافه وزن و روند آن در کودکان و نوجوانان ایرانی توسط سه تعریف مختلف صورت گرفت. روش بررسی: شاخص‌های تن سنجی در دو مطالعه مقطعی در کودکان و نوجوانان 19-3 سال در سالهای 1998 (4528=n) و 2002-2001 (2037=n) در قالب مطالعه قند و لیپید تهران اندازه گیری شدند. اضافه وزن به صورت نمایه توده بدنی مساوی یا بزرگ‌تر از صدک 95 برای سن و جنس براساس حدود مرزی صدکهای استاندارد نمایه توده بدنی پیشنهادی برای کودکان و نوجوانان ایرانی و منحنی های رشد مرکز کنترل بیماری‌ها (2000Center for disease control =CDC) تعریف شد. شیوع اضافه وزن با استفاده از حدود مرزی توصیه شده برای سن و جنس توسط کمیته بین‌المللی چاقی (International obesity task force=IOTF) نیز محاسبه شد. یافته‌ها: با استفاده از حدود مرزی پیشنهاد شده برای کودکان و نوجوانان ایرانی، شیوع اضافه وزن در سال 1998 تقریباً 3% برای گروه سنی 5-3 سال و حدوداً 12% برای رده‌های سنی 11-6 و 19-12 سال بود. این ارقام در سال 2002-2001 به ترتیب به 4%، 19% و 16% تغییر یافته بودند. با بکارگیری حدود مرزی C‏DC2000 ، شیوع اضافه وزن در سال 1998 در میان گروه‌های سنی 5-3، 11-6 و 19-12 سال به ترتیب تقریباً 5/3%، 6% و 7% بود که در سال 2002-2001 به ترتیب به 6%، 10% و 9% افزایش یافته بودند. اضافه وزن، با تعریفIOTF ، در سال 1998 در بین 2% افراد 5-3 سال، 4% افراد 11-6 و 5% افراد 19-12 سال شایع بود. این مقادیر در سال 2002-2001 به ترتیب 4% (20/0=P)، 6% (02/0=P) و 7% (01/0=P) بودند. در رده‌های سنی 11-6 سال و 19-12 سال برآوردهای حاصله از حدود مرزی ایرانی نسبت به برآوردهای حاصله از حدود مرزی CDC 2000 و IOTF، بالاتر بود؛ در حالی که در رده سنی 5-3 سال برآوردهای حاصله از حدود مرزی ایرانی با برآوردهای حاصله از حدود مرزی CDC 2000و IOTF تفاوت معنی‌داری نداشتند. نتیجه‌گیری: شیوع اضافه وزن در بین کودکان و نوجوانان ایرانی در حال افزایش است. یافته‌های مطالعه حاضر همچنین حاکی از تفاوت در شیوع اضافه وزن با تعریف‌های مختلف می‌باشد.}, keywords_fa = {، اضافه وزن،چاقی،نمایه توده بدنی،کودکان،نوجوانان}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-610-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-610-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {AminTehran, E and Tabatabaee, A and Shekarabi, M and Shamshiri, A.R and JavadiNia, SH and Alirezaee, N.S}, title = {Evaluation of Immunoglobulin Classes and Subclasses and Lymphocytes’ Phenotypes in Children Undergoing Adenotonsillectomy in ENT and Head & Neck Research Center (Rasoul-e-Akram Hospital)}, abstract ={    Background & Aim: Chronic infection of tonsils in childhood is a leading cause of adeno-tonsillectomy. A question has been asked for a long time to find out whether there is any risk of immune impairment after adenotonsillectomy. Therefore, the present study was undertaken to evaluate immunologic parameters in children before and after adenoidectomy. Patients & Methods: In this cohort study, 25 children(14 male and 11 female) candidate for adenotonsillectomy enrolled in Rasoul-e-Akram Hospital. Adequate blood samples were taken in 3 intervals(before surgery and 2 and 6 months after surgery) from patients to measure immunoglobulins IgA, IgM, IgG and IgG subclasses by nephlometry assay and count lymphocyte subsets(markers CD2, CD3, CD4, CD8, CD19, CD23 and CD56) by flowcytometry and ELISA methods. The data was analyzed by repeated measures (Anova and Bonferroni statistical tests). Results: Enrolled patients had median age of 8 years(range 3 to 16 years). IgM and IgG were equal in 3 intervals. IgA somewhat dropped after surgery(2 and 6 months after surgery vs. before surgery) and IgG subclasses(IgG1, IgG2, IgG3 and IgG4) had small rise after surgery. According to lymphocyte subsets CD4+ and CD23+ cells and CD4/CD8 ratio were constant through the 3 intervals. CD23+ and CD56+ cells had small drop in both intervals after surgery vs. before surgery, but these differences were not statistically significant(P>0.05). Mean CD8+ cells had significant changes during these intervals(P=0.02) especially between specimens before and 2 months after surgery(P=0.03). Same pattern was seen for CD19+ cells(P=0.012 and 0.01 respectively). Conclusion: Comparing immunoglobulins of the patients with normal ranges revealed that all antibody classes were highly above normal levels. IgM level in patients with 3 to 8 years remained above median normal level even 6 months after surgery. High antibody level in patients is related to recurrent antigenic stimulation of their immune system. Evaluation of the results in age groups also revealed that changes in immunoglobulins and T and B lymphocytes after adenoidectomy seems to be related to age. Results showed that immune system did not change in short term after adenoidectomy. However, more studies must be conducted to compare patients’ immune system with that of normal subjects in a long term evaluation.}, Keywords = {Key Words: 1) Adenoidectomy 2) Children 3) Lymphocyte Subsets 4) Immunoglobulin}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {31-40}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی غلظت گروه و زیرگروه‌های ایمنوگلوبولین و فنوتیپ لنفوسیتی در کودکان قبل و بعد از عمل برداشت آدنویید و لوزه‌ها در مرکز تحقیقات گوش و حلق و بینی و سر و گردن بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص)}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: با توجه به اینکه عفونت‌های مزمن لوزتین در دوران کودکی منجر به برداشت این عضو می‌گردد، سالهاست در محافل علمی این سؤال مطرح است که آیا تونسیلکتومی و آدنوییدکتومی منجر به اختلال سیستم ایمنی چه به صورت عمومی و چه به صورت موضعی خواهد شد یا خیر؟ لذا در مطالعه اخیر پارامترهای سیستم ایمنی در کودکان قبل و بعد از جراحی لوزه‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: این مطالعه از نوع مطالعات کوهورت(همگروه) است. در این بررسی 25 کودک(14 مذکر و 11 مونث) مراجعه کننده به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) توسط پزشک متخصص معاینه شده و از آنهایی که کاندید عمل برداشت آدنویید و لوزه شدند، در 3 نوبت(قبل از عمل، 2 ماه و 6 ماه بعد از عمل) نمونه خون جهت اندازه‌گیری ایمنوگلوبولین‌های IgA، IgM و IgG و زیرکلاس‌های IgG، با روش نفلومتری و جهت شمارش زیر گروه‌های لنفوسیتی(مارکرهای CD2، CD3، D4، CD8، CD19، CD23 و CD56)، با روش فلوسیتومتری و الایزا، گرفته شد. تجزیه و تحلیل آماری به منظور مقایسه میانگین متغیرهای کمی در گروه‌های وابسته، با آزمون Repeated measures Anova و برای یافتن تفاوت بین گروه‌ها، با آزمون Bonferroni انجام شد. یافته‌ها: بیماران تحت مطالعه میانه سنی 8 سال(حداقل 3 و حداکثر 16 سال) داشتند. در این بیماران سطح آنتی‌بادی IgM و IgG در سه مرحله قبل از عمل، 2 ماه و 6 ماه بعد از عمل، هیچ گونه تغییری نداشت. سطح آنتی‌بادی IgA در 2 ماه و 6 ماه بعد از عمل نسبت به قبل از عمل، مقداری کاهش یافته بود. سطح آنتی‌بادی زیرکلاس‌های IgG(IgG4، IgG3، IgG2 و IgG1) در دو مرحله بعد از عمل نسبت به قبل از عمل، افزایش مختصری داشت. همچنین در این مطالعه آنالیز مارکرهای لنفوسیتی نشان می‌دهد که سلولهای CD4+ و نسبت CD4+/CD8+ و CD23+ در سه مرحله قبل، 2 ماه و 6 ماه بعد از عمل هیچ گونه تغییری نداشته است. تعداد سلولهای CD23+ و CD56+ در دو مرحله بعد از عمل نسبت به قبل از عمل، کاهش مختصری داشتند ولی از نظر آماری معنی‌دار نبود(05/0Pvalue>). میانگین لنفوسیت‌های CD8+ طی این سه مرحله، تفاوت آماری معنی‌داری نشان داده است(02/0=Pvalue). این اختلاف بین نمونه‌های 2 ماه بعد از عمل با نمونه‌های 6 ماه بعد از عمل، بارز است(03/0=Pvalue). در مورد میانگین CD19+ نیز تفوت آماری معنی‌دار دیده شد(012/0=Pvalue). این اختلاف بین نمونه‌های قبل از عمل با نمونه‌های 2 ماه بعد از عمل، بارز است(01/0=Pvalue). نتیجه‌گیری: غلظت تمام کلاسهای آنتی‌بادی در بیماران اخیر با افراد به ظاهر سالم که در مطالعه فوق مورد بررسی قرار گرفته‌اند، به مراتب بالاتر است و این تغییر در غلظت IgM در گروه‌های سنی 3 تا 8 سال افزایش قابل توجهی نشان می‌دهد که تا 6 ماه بعد از عمل نیز به غلظت میانه نرمال نمی‌رسد. افزایش غلظت آنتی‌بادی‌ها در افراد با تونسیلیت مزمن مرتبط با تحریک مکرر آنتی‌ژنیک در این بیماران است. به نظر می‌رسد تغییرات غلظت ایمونوگلوبولین‌ها و لنفوسیت‌های T و B بعد از آدنوییدکتومی وابسته به سن باشد. براساس نتایج مطالعه اخیر، عدم تغییر قابل توجه در توانایی سیستم ایمنی در کوتاه مدت اثبات می‌گردد. مقایسه توانایی سیستم ایمنی در افرادی که تونسیلکتومی شده‌اند با افراد سالم در مطالعات دراز مدت توصیه می‌شود.}, keywords_fa = {،آدنوییدکتومی،کودکان ،زیرگروه‌های لنفوسیتی، ایمونوگلوبولین}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-611-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-611-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Akhlaghi, L and Ourmazdi, H and Sarafnia, A and Vaziri, S and Jadidian, K and Leghaii, Z}, title = {An Investigation on the Toxocariasis Seroprevalence in Children (2-12 Years Old) from Mahidasht Area of Kermanshah Province (2003-2004}, abstract ={    Background & Aim: Human toxocariasis is a helminthozoonosis due to the migration of toxocara species larvae into human organism. Humans, specially children become infected by ingesting either embryonated eggs from soil, dirty hands, raw vegetables, or larvae from undercooked organ of paratenic hosts such as chicken, cattle and sheep. Three clinical forms of toxocariasis are described including visceral larva migrans(VLM), ocular larva migrans(OLM), and covert toxocariasis. Seroprevalence is high in developed countries, specially in rural areas. In order to determine the seroprevalence of toxocariasis in children from Mahidasht area of Kermanshah Province, western Iran, an enzyme linked immunosorbent assay(ELISA) test with synthetic Toxocara canis antigen was performed. Patients & Methods: A total number of 260 children(2-12 years old) of both sexes were examined. The percentage of blood eosinophile and total IgE level was determined by ELISA test. Alternative-three-day stool samples were examined and epidemiological data were obtained by means of a questionnaire given to parents. Results: The total prevalence was 8.46%. No significant difference in the frequency of infection according to age and gender was observed(P>0.05). 1.15% of cases were reported as geophagic, but their toxocara serologic test was negative. No significant difference was observed in this study between dog’s ownership and toxocara infection(P>0.05). Conclusion: This study can effectively increase population awareness about potential zoonotic hazard and also antihelminthic treatment of dogs by veterinarians and more efficient control of stray dogs.}, Keywords = {Key Words: 1) Toxocariasis 2) Seroprevalence 3) Toxocara Canis}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {41-48}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی سرواپیدمیولوژی توکسوکاریازیس در کودکان 12-2 سال منطقه ماهیدشت از استان کرمانشاه، سال 83-1382}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: توکسوکاریازیس انسانی، یک عفونت قابل انتقال از حیوان به انسان است که ناشی از مهاجرت لارو گونه‌های توکسوکارا در بافت انسان می‌باشد. انسان بخصوص کودکان به وسیله بلع تخم‌های جنین‌دار شده از راه خاک، دستهای آلوده، سبزیجات خام و یا لارو موجود در گوشت نیم پخته میزبانان انتقالی مثل جوجه، گاو و گوسفند آلوده می‌شود. سه شکل بالینی توکسوکاریازیس بیان شده شامل سندرم لاروهای مهاجر احشایی، سندرم لاروهای مهاجر چشمی و توکسوکاریازیس مخفی است. شیوع در کشورهای در حال توسعه خصوصاً در مناطق روستایی بالا است. در این مطالعه به منظور تعیین شیوع سرمی توکسوکاریازیس در کودکان منطقه ماهیدشت کرمانشاه واقع در غرب ایران یک تست الیزا با استفاده از آنتی‌ژن سنتتیک توکسوکاراکانیس انجام شد. روش بررسی: 260 کودک 12-2 ساله از هر دو جنس آزمایش شدند. درصد ائوزینوفیل خون و همچنین میزان IgE توتال به وسیله تکنیک الیزا تعیین شد، آزمایش مدفوع در سه نوبت انجام گردید. اطلاعات اپیدمیولوژی نیز طی پرسشنامه‌ای از والدین کودکان بدست آمد. یافته‌ها: شیوع توتال، 46/8% بود. تفاوت معنی‌داری بین فراوانی عفونت و سن و جنس مشاهده نشد(05/0P>). 15/1% خاک خواری گزارش گردید که تست سرولوژی هیچ کدام برای توکسوکارا مثبت نشد. در این مطالعه تفاوت معنی‌داری بین داشتن سگ و عفونت توکسوکارا مشاهده نگردید(05/0P>). نتیجه‌گیری: این ارزیابی می‌تواند بر افزایش آگاهی جمعیت‌ها در رابطه با خطر بیماری‌های زئونوز و همچنین درمان ضد کرمی سگها توسط دامپزشکان و مهم‌تر از آن، کنترل سگهای ولگرد تأثیر بگذارد.}, keywords_fa = {،توکسوکاریازیس،سرواپیدمیولوژی،توکسوکاراکانیس}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-612-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-612-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {EhteshamiAfshar, A and Naghshin, R and Amidshahi, A.A and Fereshtehnejad, S.M and Naserbakht, M}, title = {Evaluation of the Effects of Hubble-Bubble(Waterpipe) Smoking on Pulmonary Function in Patients with Respiratory Symptoms Referred to Hazrat Rasoul and Haft-e-Tir Hospitals in Tehran}, abstract ={    Background & Aim: Waterpipe smoking is increasingly becoming a worldwide phenomenon with populations in the Eastern Mediterranean region like Iran. However, most recent researches have put their focus on cigarette rather than waterpipe smoking. Although research on the health effects of waterpipe is still scarce, preliminary evidence links waterpipe use to respiratory, cardiovascular and cancer diseases. Therefore, this study was carried out to evaluate the effects of hubble-bubble(waterpipe) smoking on pulmonary function. Patients & Methods: The present cross-sectional study was performed as census procedure. All 1014 individuals with respiratory symptoms who referred to Hazrat Rasoul and Haft-e-Tir Hospitals in Tehran, from October 2003 to October 2004, were enrolled in the study. Spirometric indices, demographic data, history of cigarette and waterpipe smoking were recorded. Data was later analyzed via SPSS V.11.5 software using statistical tests such as Chi2, t-test, one-way ANOVA and correlation and Pvalue<0.05 was considered significant. Results: Out of 1014 individuals evaluated in this study, there were 691(68.1%) men and 323(31.9%) women with the mean age of 51.20(SD=17.74) years. 94(9.3%) individuals had the history of waterpipe smoking, whereas the other 920(90.7%) had never smoked hubble-bubble. The mean of spirometric indices such as FEV1 and FEF25-75 were 72.24%(SD=24.64) and 67.93%(SD=34.84), respectively. There was not any significant association between waterpipe smoking & FEV1(P=0.213), and duration of waterpipe smoking & FEV1(P=0.975). Also, no significant relationship was seen between waterpipe smoking and FEF25-75(P=0.185). However, both cigarette smoking and its duration had significant effect on FEV1 and FEF25-75. Conclusion: Studies on the health effects of this smoking method(hubble-bubble) are scanty and often suffer from poor control of other confounding factors such as cigarette smoking. While, previous studies suggested that hubble-bubble smoking could affect respiratory function, blood pressure, and heart rate, this study did not show any significant association between waterpipe smoking and some spirometric indices(FEV1 and FEF25-75). The effect of tobacco in this kind of usage(waterpipe) probably becomes ineffective because of other effects such as mucolytic effect of this type of smoking.}, Keywords = {Key Words: 1) Hubble-bubble 2) Cigarette 3) Spirometry 4) FEV1}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {49-57}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {تعیین ارتباط کشیدن قلیان با تغییرات ایجاد شده در شاخص‌های اسپیرومتری در افراد با شکایات تنفسی مراجعه کننده به بیمارستان‌های حضرت رسول اکرم(ص) و شهدای هفتم‌تیر شهر تهران Evaluation of the Effects of Hubble-Bubble(Waterpipe) Smoking on Pulmonary Function in Patients with Respiratory Symptoms Referred to Hazrat Rasoul and Haft-e-Tir Hospitals in Tehran}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: افزایش قابل توجه مصرف قلیان در کشورهای خاورمیانه از جمله ایران، امروزه به یک معضل اجتماعی ـ بهداشتی تبدیل شده است. این در حالی است که پژوهش‌ها، سیاست‌ها و تلاش‌های اخیر بیش‌تر برروی مصرف سیگار تمرکز دارند. حال آن که بسیاری از افراد حتی از سنین پایین به استعمال روز افزون تنباکو به شکل قلیان می‌پردازند و شواهد اولیه، بیانگر ارتباط بیــن کشیــدن قلیــان با بیماری‌های تنفسی، قلبی ـ عروقی، سرطان و حتی اگزماست. از سوی دیگر با توجه به نقش اثبات شده سیگار در بروز بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD=Chronic obstructive pulmonary disease) (از آنجایی که کشیدن قلیان هم نوع دیگری از مصرف تنباکوست)، این مطالعه به منظور بررسی ارتباط قلیان کشیدن با تغییرات ایجاد شده در شاخص‌های اسپیرومتری افراد مراجعه کننده با شکایات تنفسی به انجام رسید. روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی(Cross-sectional) که به روش سرشماری(Census) انجام گرفت، کلیه 1014 فردی که با شکایت تنفسی در بیمارستان‌های حضرت رسول اکرم(ص) و شهدای هفتم‌تیر شهر تهران از ابتدای مهرماه 1382 تا انتهای شهریور 1383 تحت اسپیرومتری قرار گرفتند، بررسی شدند. اطلاعات دموگرافیک، سابقه‌ مصرف سیگار و قلیان، مقدار و مدت زمان مصرف آن و نتایج اسپیرومتری افراد ثبت گردید. نهایتا اطلاعات جمع‌آوری شده توسط نرم‌افزار آماری (version 11.5) SPSSمورد آنالیز قرار گرفت. در آنالیز داده‌ها از شاخص‌های توصیفی و تستهای آماری T-Test، One Way ANOVA، Correlation و Chi-square استفاده شد. یافته‌ها: از 1014 فــرد مــورد مطالعــه، 691 نفــر(1/68%) مــرد و 323 نفــر(9/31%) زن بودنــد و میانگیــن سنــی بیماران (74/17=SD)، 20/51 سال بود. همچنیــن 920 نفــر(7/90%) سابقـــه‌ مصــرف قلیان نداشتنــد در حالی که 94 نفر(3/9%) سابقــه‌ مصــرف قلیان داشتند. نتایج اسپیرومتری حاکی از آن است که میانگین FEV1 (Forced expiratory volume in 1st second) و25-75 FEF(Forced expiratory flow) به ترتیب(64/24=SD)24/72% و (84/34=SD)93/67% می‌باشد. نتایج آنالیز تحلیلی، بیانگر عدم ارتباط آماری معنی‌دار بین مصرف قلیان به تنهایی و FEV1 بود(213/0=P) و مدت مصرف قلیان نیز روی FEV1 موثر نبود(975/0=P). همچنین ثابت نشد که مصرف قلیان روی FEF25-75 موثر باشد(185/0=P)، در حالی که مصرف سیگار و مدت زمان آن، هر دو روی FEV1 و FEF25-75 موثر بودند. نتیجه‌گیری: تاکنون مطالعات اندکی بر روی تاثیر روشهای مختلف استعمال دخانیات از جمله قلیان کشیدن بر سلامتی افراد، انجام گرفته که اغلب متاثر از اثر مخدوش کنندگی سیگار است. اما شواهد اولیه حاکی از اثرات سوء قلیان بر حاملگی، فشار خون و ضربان قلب و . . . می‌باشد. در حالی که پژوهش حاضر بیانگر وجود ارتباطی بین مصرف قلیان با FEV1 نبود و شاید تاثیر شناخته شده‌ توتون به صورت سیگار در پیشرفت انسداد در شکل قلیان با عوامل دیگری مثل رطوبت موجود در این نوع تدخین خنثی می‌شود، به هر حال به نظر می‌رسد مطالعه‌ جامع‌تر شاخص‌های اسپیرومتری در دو گروه مصرف کننده‌ قلیان و گروه شاهد، برای تعیین تاثیر کشیدن قلیان بر عملکرد ریوی مورد نیاز است.}, keywords_fa = {،قلیان،سیگار، اسپیرومتری،حجم بازدمی تحت فشار در ثانیه اول}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-613-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-613-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Bahasadri, SH and Nateghi, K}, title = {Antibiotic Therapy in Preterm Premature Rupture of Membrane}, abstract ={    Background & Aim: Since studies on the efficacy and necessity of prescribing antibiotics in the cases of preterm premature rupture of membrane has not reached a unanimous conclusion, this study was performed to determine whether antibiotic administration prolongs the latency period and improve maternal and neonatal outcome after preterm premature rupture of membranes(PPROM). Patients & Methods: A total number of 80 women with PPROM enrolled in a randomized clinical trial. Treatment group received 2 gr of intravenous ampicillin every 6 hour and oral erythromycin 400 mg every 6 h for 2 days and then oral amoxicillin 500 mg every 8 h and erythromycin with the same dose every 8 hour for 5 days. Controls did not receive any antibiotics. Both groups received a similar protocol of corticosteriod therapy. Results: Mean latency period in treatment group was significantly longer than no treatment group(P=0.00). Upgar score of neonates was not significant in two groups(P=0.35). There was no difference in the number of patients developing chorioaminionitis in cases and controls(P=0.6). No significant difference was found in birth weight of neonates in two groups. Conclusion: Antibiotic therapy prolongs latency period and would be of value in reducing neonatal complication caused by prematurity.}, Keywords = {Key Words: 1) Chorioamnionitis 2) Preterm Rupture of Membrane 3) Antibiotic Therapy}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {59-65}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی اثر آنتی‌بیوتیک درمانی در پارگی زودرس پیش از ترم کیسه آب}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: از آنجا که مطالعات انجام شده در مورد تاثیر و لزوم تجویز آنتی‌بیوتیک در حاملگی‌های با پارگی زودرس کیسه آب قبل از ترم هنوز به پاسخ روشن نرسیده‌اند، این مطالعه با هدف بررسی اثر آنتی‌بیوتیک در طولانی کردن فاز تاخیری زایمان و اثر آن بر بهبود پیامد مادر و نوزاد بعد از پارگی پره‌ترم کیسه آب(PPROM=Premature preterm rupture of membrane) انجام شد. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی 80 زن حامله با پارگی پیش از ترم کیسه آب وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در دو گروه درمان و گروه کنترل(بدون درمان) قرار گرفتند. در گروه درمان، بیماران ابتدا تحت درمان با 2 گرم آمپی‌سیلین وریدی هر 6 ساعت و 400 میلی‌گرم اریترومایسین خوراکی هر 6 ساعت برای 2 روز قرار گرفتند و سپس آموکسی‌سیلین خوراکی با دوز 500 میلی‌گرم هر 8 ساعت و اریترومایسین خوراکی با همان دوز قبلی هر 8 ساعت برای 5 روز دریافت نمودند. گروه کنترل هیچ آنتی‌بیوتیکی دریافت نکردند. هر دو گروه به طور مشابه با کورتیکواسترویید درمان شدند. یافته‌ها: میانگین فاز تاخیری در گروه درمان به صورت معنی‌داری طولانی‌تر از گروه کنترل بود(00/0=p). نمره آپگار نوزادان و وزن تولد در دو گروه، تفاوت معنی‌دار نداشت(35/0=p). همچنین تفاوت معنی‌داری در شیوع کوریوآمنیونیت در دو گروه مشاهده نشد(6/0=p). نتیجه‌گیری: درمان با آنتی‌بیوتیک، موجب طولانی‌شدن فاز تاخیری زایمان می‌گردد که در کاهش عوارض ناشی از نارسی در نوزادان ارزشمند می‌باشد.}, keywords_fa = {،کوریوآمنیونیت،پارگی زودرس کیسه آب،آنتی‌بیوتیک درمانی }, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-614-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-614-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Bahmani, F and EhsaniZonouz, A.V and Firoozrai, M}, title = {The Effect of Oxidative Stress Induced by Cigarette Smoking on the Activities of Hexokinas and Pyruvate Kinase Glycolytic Enzymes in Erythrocytes of Smokers}, abstract ={    Background & Aim: Hexokinase and pyruvate kinase are two regulatory enzymes of glycolytic pathway in erythrocytes. Increasing evidence suggests that cigarette smoking which produces free radicals and oxidative stress can cause damage to body macromolecules such as proteins and enzymes. The aim of the present study was to investigate the susceptibility of key enzymes of erythrocytes glycolytic pathway(hexokinase and pyruvate kinase) in smokers. Patients & Methods: Sixty-five smokers and 65 age and sex-matched healthy non-smokers were enrolled in the study. The total activities of hexokinase and pyruvate kinase and total plasma antioxidants were measured and then compared in both smokers and non-smokers. Results: Results showed that hexokinase activity and total plasma antioxidants were significantly lower in smokers than non-smokers, but the activity of pyruvate kinase did not differ significantly from values obtained in non-smokers. The activities of hexokinase and pyruvate kinase were positively correlated with the total plasma antioxidants. The activity of hexokinase and total plasma antioxidant were negatively correlated with duration and also with cigarette number smoking per day, but there was not any significant correlation between activity of pyruvate kinase and duration and also cigarette number smoking per day. Conclusion: It seems that smokers undergo an important oxidative stress due to cigarette smoking. Also, free radicals produced in this process can damage the structure of hexokinase and then reduce hexokinase activity in erythrocytes of smokers. It seems that pyruvate kinase has more stability than hexokinase, and its activity does not differ significantly in smokers from non-smokers.}, Keywords = {Key Words: 1) Hexokinase 2) Pyruvate Kinase 3) Total Plasma Antioxidants }, volume = {13}, Number = {52}, pages = {67-74}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {تأثیر استرس اکسیداتیو حاصل از مصرف سیگار بر فعالیت آنزیم‌های گلیکولیزی هگزوکیناز و پیروات کیناز در اریتروسیت‌های افراد سیگاری}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: دو آنزیم هگزوکیناز و پیروات کیناز از آنزیم‌های کلیدی و تنظیم کننده مسیر گلیکولیز در اریتروسیت‌ها می‌باشند. براساس مطالعات متعدد، مشخص شده است که مصرف سیگار سبب ایجاد رادیکال‌های آزاد و فرآیند استرس اکسیداتیو شده و می‌تواند باعث آسیب ماکرومولکول‌های موجود در بدن از جمله پروتئین‌ها و آنزیم‌ها شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی آسیب‌پذیری آنزیم‌های کلیدی مسیر گلیکولیزی اریتروسیت‌ها(هگزوکیناز و پیروات کیناز) در افراد سیگاری بوده است. روش بررسی: در این مطالعه 65 فرد سیگاری و 65 فرد غیرسیگاری که از لحاظ سن و جنس مشابه افراد سیگاری بودند، مورد بررسی قرار گرفتند و میزان فعالیت‌های تام آنزیم‌های هگزوکیناز و پیروات کیناز آنها و همچنین میزان آنتی‌اکسیدان‌های تام پلاسما در این افراد، اندازه‌گیری و مقایسه شد. یافته‌ها: براساس نتایج بدست آمده، مقدار فعالیت آنزیم هگزوکیناز و مقدار آنتی‌اکسیدان‌های تام پلاسما در افراد سیگاری، کمتر از افراد غیرسیگاری بود، ولی میزان فعالیت آنزیم پیروات کیناز در دو گروه سیگاری و غیرسیگاری تفاوت معنی‌داری نداشت. بین میزان فعالیت آنزیم‌های هگزوکیناز و پیروات کیناز با میزان آنتی‌اکسیدان‌های تام پلاسما، همبستگی مثبت معنی‌دار وجود داشت. بین میزان فعالیت آنزیم هگزوکیناز و همچنین مقدار آنتی‌اکسیدان‌های تام پلاسما با مدت زمان مصرف سیگار و تعداد نخ سیگار مصرف شده در روز، همبستگی منفی معنی‌دار دیده شده ولی هیچ گونه رابطه معنی‌داری بین میزان فعالیت آنزیم پیروات کیناز با مدت زمان مصرف سیگار یا تعداد نخ سیگار مصرف شده در روز مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، مشخص شد که در افراد سیگاری به دلیل مصرف سیگار، استرس اکسیداتیو ایجاد شده است و رادیکال‌های آزاد تولید شده باعث آسیب ساختار و کاهش فعالیت آنزیم هگزوکیناز در اریتروسیت‌های این افراد شده‌اند. به نظر می‌رسد آنزیم پیروات کیناز دارای ساختار مقاوم‌تری نسبت به آنزیم هگزوکیناز بوده، به همین دلیل فعالیت آن در افراد سیگاری با افراد غیرسیگاری، تفاوت معنی‌دار ندارد.}, keywords_fa = {،هگزوکیناز،پیروات کیناز،آنتی‌اکسیدان‌های تام،استرس اکسیداتیو }, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-615-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-615-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Taklif, M and SamieeRad, F}, title = {Prevalence of Jaw Cysts(Odontogenic Cysts, Tumors & Mesenchymal Lesions) and Correlation of Clinicoradiopathologic Features of Them}, abstract ={    Background & Aim: Jaw cysts are uncommon lesions that frequently behave aggressively and attain a large size. For definite diagnosis clinicoradiopathologic features are needed. Due to a great similarity between historical, clinical and radiological features of jaw cysts, the differentiation of one from another just by regarding one of these data is impossible. Not enough information is available on the relative incidence of jaw cysts in Iranian population. The aim of this study was to ascertain the frequency of jaw cysts and correlation of clinicoradiopathologic features in patients referred to Hazrat Fatemeh Hospital and compare these data with other reported studies. Patients & Methods: This descriptive study used easy method for its sampling and SPSS 10 for data analysis. The files of the pathology diagnosis service at Hazrat Fatemeh Hospital between 1993-2003 were reviewed and all accessions of jaw cysts were listed. Clinical and radiographic data were recorded and microscopic slides re-evaluated according to the most recent World Health Organization(WHO) classification. Results: Out of 64 cases of jaw cysts 62.5% were male. The most frequent jaw cysts were: ameloblastoma(34.4%), dentigerous cysts(20%), odontogenic keratocyst(17.2%), radicular cysts(10.9%), giant cell granuloma(7.8%), aneurysmal bone cyst(3.1%), odontogenic myxoma(3.1%), ameloblastic odontoma(1.6%), and ameloblastic fibroma(1.6%). Ameloblasloma was more frequent in male(59%) and more common in the mandibular ramus. Dentigerous cyst was more frequent in male(92.3%) with age range between 8-55 years and more common in the molar area of mandible. Odontogenic keratocyst was more frequent in male(90%) between 1st and 8th decades of life and posterior part of mandibular body was the more common site. Radicular cyst was more frequent in female(57%) in 4th decade of life and more common in dental zone of mandible. Giant cell granuloma was more frequent in female(60%) in 3rd decade of life and more common in molar zone of mandible. Conclusion: More than 80% of the samples were aggressive jaw cysts(ameloblastoma, dentigerous cyst, keratocyst, odontogeic myxoma, giant cell granuloma including odontogenic cyst, tumor and mesenchymal lesion.) Obtained results showed that aggressive jaw cysts are more common in this study than that of other studies. Furthermore, a precise diagnosis is needed in order to have accurate surgical procedure, prevent recurrence and forestall extensive tissue destruction.}, Keywords = {Key Words: 1) Jaw Cyst 2) Odontogenic Cyst 3) Odontogenic Tumor 4) Mesenchymal lesions }, volume = {13}, Number = {52}, pages = {75-81}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {میزان شیوع کیست‌های فکی(کیست‌ها و تومورهای ادنتوژنیک و ضایعات مزانشیمی) و ارتباط یافته‌های کلینیکی، رادیولوژیکی و پاتولوژیکی آنها با یکدیگر}, abstract_fa ={   زمینه و هدف: کیست‌های فکی، ضایعات ناشایعی می‌باشند که گاهی رفتار تهاجمی داشته و به اندازه بزرگی می‌رسند. برای تشخیص قطعی، داشتن اطلاعات کلینیکی، رادیولوژیکی و نمای پاتولوژیکی ضروری است. به علت مشابهت فراوان شرح حال، علایم بالینی و نمای رادیولوژیکی، تمایز آنها بر اساس هریک از این یافته‌ها، به تنهایی غیرممکن است. در ایران اطلاعات قابل توجهی درباره شیوع نسبی کیست‌های فکی موجود نیست. هدف این مطالعه تعیین وفور این ضایعات و ارتباط یافته‌های کلینیکی، رادیولوژیکی و پاتولوژیکی با یکدیگر در نمونه بیماران مراجعه کننده به بیمارستان حضرت فاطمه زهرا(س) ومقایسه یافته‌ها با نتایج سایر بررسی‌ها می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه از نوع بررسی توصیفی است و از روش آسان برای نمونه‌گیری استفاده شد. نتایج با نرم افزار (version 10)SPSS آنالیز شدنــد. فایـل پاتولــوژی بخش آسیب‌شناســی بیمارستان حضرت فاطمه زهرا(س) بین سالهای 82-1372 مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات کلینیکی بیمارانی که نمونه آنها تحت عنوان کیست فکی به بخش پاتولوژی فرستاده شده بود، لیست گردید. لامهای H;E(Haemotoxylin and eosin) مربوطه، مورد بازبینی قرار گرفتند و ثبت یافته‌ها بر اساس آخرین تقسیم‌بندی WHO در این زمینه انجام شد. یافته‌ها: از بین 64 مورد کیست فکی، 5/62% مرد بودند و ترتیب شیوع به شرح ذیل بود: املوبلاستوما(4/34%)، Dentigerous cyst(20%)، ادنتوژنیک کراتوکیست(2/17%)، رادیکولار کیست(9/10%)، گرانولومای سلول ژانت(8/7%)، کیست انوریسمال استخوان و میگزومای ادنتوژنیک(هر کدام 1/3%) و ادنتومای املوبلاستیک و فیبرومای املوبلاستیک(هر کدام یک مورد: 6/1%). املوبلاستوما در مردها، شایع‌تر(59%)و ناحیه درگیری، بیش‌تر قسمت خلفی مندیبول بود. Dentigerous cyst در 3/92% موارد، مردها را مبتلا نموده و محدوده سنی آن، 55-8 سال بود و ناحیه مولار مندیبول، شایع‌ترین ناحیه درگیری بود. ادنتوژنیک کراتوکیست درمردها، شایع‌تر(90%)و ناحیه خلفی تنه مندیبول، اصلی‌ترین محل درگیری بود و در بین دهه اول تا هشتم زندگی دیده شد. کیست رادیکولر در 57% موارد، زنان را مبتلا نموده بود و در قسمت دندان‌های قدامی یا خلفی مندیبول در دهه چهارم زندگی ایجاد شده‌ بود. گرانولومای ژانت سل در اکثریت موارد در قسمت قدامی نسبت به ناحیه مولار مندیبول دیده شد که در خانم‌ها، شایع‌تر(60%) بود و بیش‌تر در دهه سوم زندگی دیده شد. نتیجه‌گیری: بیش از 80% کیست‌های فکی در این مطالعه را ضایعات تهاجمــی تشکیــل می‌دادند(املوبلاستوما، Dentigerous cyst، کراتوکیست، ژانت سل گرانولوما و ادنتوژنیک میگزوما که در گروه کیست‌ها و تومورهای ادنتوژنیک و ضایعات مزانشیمی قرار می‌گیرند)؛ لذا این یافته دلالت بر شیوع بیش‌تر ضایعات تهاجمی نسبت به مطالعات مشابه دارد. بررسی حاضر بیانگر نیاز مبرم تشخیص دقیق و بموقع نوع کیست فکی به منظور شروع روش صحیح درمان(جراحی)، پیشگیری از عود و جلوگیری از تخریب وسیع بافتی می‌باشد.}, keywords_fa = {،کیست فکی،کیست ادنتوژنیک،تومور ادنتوژنیک،ضایعات مزانشیمی}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-616-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-616-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Sanagoo, A and Nikravesh, M and Dabbaghi, F}, title = {Organizational Commitment from Nursing & Midwifery Faculty Members’ Perspective}, abstract ={    Background & Aim: Educational systems need to have committed, concerned and enthusiastic teachers in order to reach their high aims which is educating human beings. Committed teachers feel responsibility and do their duties in the best possible way and the result would contribute to the efficacy, effectiveness and productivity of educational system. This article is a part of a larger study which aimed to explore the experiences and perspectives of nursing & midwifery faculty members about organizational commitment. Methods: A qualitative approach using grounded theory was adopted. Data was collected through semi-structured interviews, from a purposive sample of 34 nursing and midwifery faculty members who were subjected to question and constant comparative analysis. Results: Analysis uncovered a number of themes. Five themes of a committed faculty emerged, including doing the tasks and responsibilities, passion for the work, going to extra mileage, efficacy, and understanding the student. Conclusion: This re-conceptualization of organizational commitment and additional research in this area can assist educational managers to better understand and successfully manage their faculties. New knowledge from this and future studies can contribute and promote faculties’ organizational commitment.}, Keywords = {Key Words: 1) Organizational Commitment 2) Nursing and Midwifery Faculty Members}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {83-92}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی مفهوم تعهد سازمانی از دیدگاه اعضای هیات علمی پرستاری و مامایی}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: نظام‌های آموزشی به منظور دستیابی به هدف والای خود، یعنی تعلیم و تربیت انسان‌ها، مستلزم برخورداری از معلمان تلاشگر، دلسوز و متعهد می باشند. معلمان متعهد با داشتن التزام عملی و احساس مسؤولیت، وظایف خود را به بهترین نحو ممکن انجام داده و موجب افزایش کارایی، اثربخشی و بهره‌وری نظام آموزشی می‌شوند. مقاله حاضر بخشی از یک مطالعه وسیع‌تر است که به منظور بررسی دیدگاه و تجربیات اعضای هیات علمی پرستاری و مامایی در خصوص تعهد سازمانی انجام شده است. روش بررسی: با 34 تن از اعضای هیات علمی شاغل در دانشکده‌های پرستاری و مامایی شهر تهران مصاحبه‌های نیمه ساختار یافته بعمل آمد. داده‌ها مطابق رویکرد «نظریه پایه» استراوس و کوربین(1998) تحلیل شدند. یافته‌ها: در این مقاله، مقوله‌هایی بحث می‌شوند که در ارتباط با تجربه و دیدگاه اعضای هیات علمی از تعهد سازمانی است. این مقوله‌ها شامل انجام وظیفه، مسؤولیت‌پذیری، عشق ورزیدن به کار، از خود مایه گذاشتن، موثر و پویا بودن و هم و غم دانشجو را داشتن است. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه، مدیران آموزشی را به شناخت بیش‌تر از مربیان و آنچه که درک آنها از تعهد سازمانی است، قادر می‌سازد. این امر ممکن است به طور غیر مستقیم به طراحی، اجرا و ارزیابی برنامه‌های آموزشی کمک نماید.}, keywords_fa = {،تعهد سازمانی، اعضای هیات علمی پرستاری و مامایی،نظریه پایه(گراندد تئوری)}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-617-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-617-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {HajiKazemi, E.S and Mohammadi, R and Hosseini, F}, title = {Study on the Effect of Premarital Health Counseling on Girls’ Awareness}, abstract ={    Background & Aim: Premarital health counseling is very important in all communities, so lots of communities have special planning for this purpose. In premarital counseling, couples are educated on reproductive health such as sexual health and family planning to make them realize its role in their lives, in order to help family health promotion. The aim of this study was to determine the effect of counseling on girls’ awareness after participation in premarital health counseling program. Patients & Methods: In this semi-experimental study, girls’ knowledge about sexual health, family planning and usage of OCP and condom was first determined. Then subjects’ knowledge about the mentioned issues was measured again after their participation in premarital health counseling. The answers of both tests were evaluated and the mean and SD was calculated. Next, changes in grades mean from first to second phase were analyzed with Wilcoxon test. Samples were 600 girls who had been selected from participants in premarital health counseling program in health centers. Sampling method was continuous, the tool was questionnaire and the length of counseling program was 45 min. Results: Mean and standard deviation of sample age was 21.82±3.94. 47.4% of subjects had diploma, 76.6% were housewives and 12% of them had been informed of this program by mass media. Changes in grade mean of their knowledge about sexual health, correct use of OCP and condom were significant(P<0.0001), but this change was not significant for knowledge of family planning. Conclusion: Considering the importance of family planning and results of the present study, couples must be taught before marriage, so high school stage is a suitable time for this purpose. A prospective study on surveying the effect of premarital health counseling program is highly suggested by the researchers.}, Keywords = {Key Words: 1) Premarital Health Counseling 2) Awareness 3)Family Planning}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {93-100}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی تاثیر مشاوره قبل از ازدواج بر آگاهی دخترانStudy on the Effect of Premarital Health Counseling on Girls’ Awareness}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: مشاوره بهداشتی قبل از ازدواج، یکی از مسایل مهم در تمام جوامع می‌باشد. از همین رو در اکثر جوامع برای آن برنامه‌ریزی دقیقی انجام شده است. در برنامه مشاوره بهداشتی قبل از ازدواج، زوجین با مسایل باروری(بهداشت دستگاه تناسلی، روشهای پیشگیری از بارداری و ...) آشنا شده و اهمیت آن را درک خواهند کرد. این امر به ارتقاء سطح سلامت زوجین کمک موثری خواهد کرد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر برنامه مشاوره قبل از ازدواج، بر آگاهی دختران بعد از شرکت در برنامه مشاوره در مراکز بهداشتی و درمانی بود. روش بررسی: این بررسی یک مطالعه نیمه تجربی بود که ابتدا آگاهی دختران قبل از شرکت در برنامه مشاوره بهداشتی در زمینه بهداشت دستگاه تناسلی، اهمیت تنظیم خانواده و اصول استفاده از قرص و کاندوم تعیین شد و پس از شرکت در برنامه مشاوره، مجدداً آگاهی نمونه‌ها در زمینه‌های ذکر شده تعیین شد. به پاسخ‌های صحیح، نمره داده شد. میانگین و انحراف معیار نمرات اخذ شده در دو مرحله محاسبه شد. تغییرات میانگین نمرات دو مرحله با آزمون ویلکاکسون تجزیه و تحلیل شد. جامعه پژوهش، کلیه دختران شرکت کننده در برنامه مشاوره پیش از ازدواج بودند که از بین آنها 600 نمونه به روش نمونه‌گیری مستمر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه بود. محیط پژوهش، مراکز بهداشتی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران بود. یافته‌ها: براساس یافته‌های پژوهش، میانگین و انحراف معیار سن دختران، 94/3±82/21 سال بود که 4/47% دیپلم داشتند و 6/76% خانه‌دار بودند. تغییر میانگین نمرات آکاهی در زمینه بهداشت دستگاه تناسلی، اصول استفاده از قرص پیشگیری از بارداری و کاندوم، بعد از شرکت در برنامه مشاوره بهداشتی، از نظر آماری معنی‌دار بود(0001/0P<). اما تغییر ایجاد شده میانگین نمرات آگاهی در زمینه اهمیت استفاده از تنظیم خانواده از نظر آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش بیانگر آن بود که برنامه مشاوره بهداشتی قبل از ازدواج بر آگاهی دختران در زمینه بهداشت دستگاه تناسلی و اصول استفاده از قرص و کاندوم تاثیر داشته است، اما تاثیری بر آگاهی آنان در زمینه اهمیت استفاده از روشهای تنظیم خانواده نداشته است. با توجه به اهمیت تنظیم خانواده، زوجین بهتر است قبل از تصمیم به ازدواج در این زمینه آموزش داده شوند و دوران تحصیلات دبیرستان برای این آموزش مناسب می‌باشد. پژوهشگران پیشنهاد می‌کنند مطالعه طولی آینده‌نگر برای تعیین اثربخشی برنامه مشاوره بهداشتی قبل از ازدواج انجام شود.}, keywords_fa = {،مشاوره بهداشتی پیش از ازدواج ، آگاهی ،تنظیم خانواده،وسایل پیشگیری }, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-618-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-618-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Khodapanahandeh, F and HadizadehKharrazi, H}, title = {Neuropsychiatric Manifestation of Systemic Lupus Erythematosus in a Child: A Case Report}, abstract ={    The patient was a nine-year-old girl with prolonged focal seizure admitted to the pediatric ward of Rasoul-e-Akram Hospital. The child seemed to be depressed, and in physical examination the only abnormal finding was pink discoid rashes on the cheeks. Brain Ct-Scan performed at the emergency department yielded no specific findings. In order to investigate the precise cause of focal seizure, brain MRI was performed showing widespread areas of increased signal intensity in T1-weighted and decreased signal intensity in T2-weighted images in paritotemporal and frontal area. Specific laboratory tests for lupus erythematosus was positive.}, Keywords = {Key Words: 1) Systemic Lupus Erythematosus 2) Focal Seizure 3) Discoid Rash}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {101-106}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {تظاهرات عصبی ـ روانی لوپوس اریتماتوی سیستمیک در یک کودک}, abstract_fa ={    مقدمه: تظاهرات عصبی بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک از سالها پیش مورد نظر و توجه بوده است. با پیشرفت‌های روزافزون در زمینه تصویربرداری از مغز و استفاده از MRI و سایر روشهای حساس، نکات جدیدتری از درگیری مغز در این بیماری سیستمیک بدست می‌آید. معرفی بیمار: بیمار دختر بچه 9 ساله‌ای بود که با تشنج موضعی طول کشیده و بدون تب در بخش کودکان بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) بستری شد. ظاهراً کودک افسرده به نظر می‌رسید. در معاینه بالینی تنها یافته مثبت، راش‌های صورتی رنگ دیسکویید متقارن بر روی گونه‌ها بود و بیمار معاینه عصبی طبیعی داشت. در سی‌تی‌اسکنی که به صورت اورژانس انجام شده بود، یافته خاصی وجود نداشت. جهت بررسی بیش‌تر علت تشنج موضعی بدون تب، برای بیمار MRI بعمل آمد که نواحی وسیعی از مناطق با افزایش سیگنال در نمای T1-weighted و کاهش سیگنال در نمای T2-weighted در قسمت پاریتوتمپورال و فرونتال وجود داشت. در بررسی‌های آزمایشگاهی تستهای اختصاصی مربوط به لوپوس اریتماتوی سیستمیک مثبت بود. نتیجه‌گیری: در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوی سیستمیک که دچار سردرد و احیاناً تشنج می‌شوند؛ باید هر چه سریع‌تر MRI مغز بعمل آید تا بتوان در مراحل اولیه درگیری مغز با درمان‌های به موقع از پیشرفت بیماری جلوگیری نمود.}, keywords_fa = {،لوپوس اریتماتوی سیستمیک،تشنج موضعی،راش دیسکویید}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-619-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-619-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Zaker, F and Aghileh, S and Pourfatollah, A.A and Solaimani, M}, title = {ATRA he Effects of Cytotoxicity, Differentiation and Apoptosis of Viscum Album Lectin Extract on HL60 Cells Individually and in Combination with ATRA}, abstract ={    Background & Aim: Acute promyelocytic Leukemia(APL) is a kind of acute leukemia characterized by a balanced t(15, 17) translocation and the accumulation of neoplastic promyelocytes which fails to develop into mature cells. In the recent years, chemotherapy, differentiation agents and apoptotic drugs have beed used in treatment of leukemia. Recently, plant extracts have been used for treatment of cancers in research and clinical application. The aim of the present research was to study cytotoxicity differentiation and apoptosis of viscum album lectin extract on HL60 cells individually or in combination with ATRA. Materials & Methods: Cytotoxic effect of extract on HL60 cells was studied by MTT colorometric assay and viability was monitored using cell counting and trypan blue. Differentiation induction of cells after treatment was examined by Geimsa staining, NBT test and evaluation of CD11b and CD14 markers flowcytometry. Apoptosis was also observed using Annexin and PI through flowcytometry. Results: The data showed this extract was not cytotoxic in lower than 20µg/ml in 72hrs, but it had cytotoxic effect over this concentration in a dose and time-dependent manner. In concentrations of 30µg/ml, cell proliferation decreased with good viability revealing antiproliferative effects of this agent. However, differentiation induction effect was not observed with this agent. In proper dose(100µg/ml) in 24 hrs, little evidence of apoptosis was seen compared to dexamethasone(dexamethasone as a positive control). The combination of this agent with ATRA did not show any effect on differentiation of cells. However, ATRA preserved its effect of differentiation with higher cessation of proliferation. Conclusion: This extract had antiproliferation and cytotoxic effect on HL60 cells depending on concentration. However, effect on apoptosis was minimal. The combination of this extract with cytotoxic drugs and differentiation agents requires further investigation.}, Keywords = {Key Words: 1) Acute Promyelocytic Leukemia 2) Viscum Album 3) Cytotoxicity 4) Apoptosis}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {107-114}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی اثرات سیتوتوکسیک، تمایز و ایجاد آپوپتوز عصاره گیاهی ویسکام آلبوم بر روی سلولهای لوسمیک HL60 به تنهایی و در ترکیب با ATRA}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: لوسمی پرومیلوسیتیک حاد(APL=Acute promyelocytic leukemia) یکی از انواع لوسمی‌های حاد با ترانسن لوکاسیون کروموزومی17و 15[(15, 17)T] و تجمع پرومیلوسیت‌های نئوپلاستیک که در تبدیل شدن به سلولهای بالغ ناتوانند، شناخته می‌شود. جهت درمان لوسمی‌ها از شیمی درمانی، داروهای تمایز دهنده و مواد ایجاد کننده آپوپتوزیس استفاده می‌شود. امروزه از عصاره‌های گیاهی جهت تحقیق و کاربرد کلینیکی در درمان سرطان‌ها استفاده می‌شود. در این مطالعه تاثیر عصاره گیاهی ویسکام آلبوم از نظر سیتوتوکسیسیتی، آپوپتوز و تمایز، بر روی سلولهای لوسمیک HL60 به عنوان مدل لوسمی پرومیلوسیتی به تنهایی و در ترکیب با ATRA(All trans retinoic acid) استفاده شده است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی در محیط آزمایشگاهی اثر سیتوتوکسیک عصاره گیاهی روی سلولهای لوسمیک HL60 به وسیله MTT(Dimethyl thiazole diphenile tetrazolium) بررسی شد و زنده بودن سلول با ستفاده از شمارش سلول و تریپان بلو مورد سنجش قرار گرفت. ایجاد تمایز روی رده سلولی در مجاورت با عصاره گیاهی توسط رنگ‌آمیزی گیمسا و NBT(Nitro blue tetra zolium) و ارزیابی مارکرهای CD11b و CD14 با استفاده از فلوسیتومتری مورد سنجش قرار گرفت. همچنین بررسی آپوپتوز نیز با استفاده از Annexin و PI(Propidine iodide) توسط فلوسیتومتری انجام گرفت. یافته‌ها: عصاره گیاهی در غلظت کمتر از 20 میکروگرم در میلی‌لیتر در زمان 72 ساعت، تاثیر سیتوتوکسیک نداشت اما بالاتر از این غلظت وابسته به دوز و زمان اثرات سیتوتوکسیک خود را نشان داد. در غلظت‌های 50 و 30 میکروگرم در میلی‌لیتر، تکثیر سلولی بدون مرگ سلولی که نتیجه اثر ضد تکثیری این دارو است، کاهش یافت؛ گر چه ایجاد تمایز به وسیله این عصاره گیاهی مشاهده نشد. همچنین در دوز 100 میکروگرم در میلی‌لیتر و زمان 24 ساعت، شواهد کمی از آپوپتوز در مقایسه با دگزامتازون(به عنوان آپوپتوز مثبت) وجود داشت. ترکیب این عصاره گیاهی با ATRA تغییری در تمایز سلول نشان نداد و ATRA اثر تمایزی خود را حفظ کرد؛ هر چند که تکثیر سلولی نسبت به ATRA به تنهایی کاهش بیش‌تری نشان داد که مبین خاصیت هم‌افزایی است. نتیجه‌گیری: براساس نتایج بدست آمده، عصاره گیاهی مورد مطالعه روی رده سلولی HL60 اثرات سمی و خاصیت ضد پرولیفراتیو داشت و تا حدودی نیز آپوپتوز مشاهده شد. استفاده از آن به عنوان یک دارو جهت درمان در کنار دیگر داروهای سیتوتوکسیک و داروهای تمایز دهنده مانند ATRA، نیازمند تحقیقات تکمیلی است.}, keywords_fa = {،لوسمی پرومیلوسیتی حاد ،ویسکام آلبوم ،سیتوتوکسیسیتی، آپوپتوز }, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-620-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-620-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Ravari, D and Kazemeini, L and Fakhreddini, M and RokhsatYazdi, E}, title = {Assessment of Gall Bladder Carcinoma Frequency in Cholecystectomy Performed in Hazrat Rasoul Hospital(1993-2002)}, abstract ={    Background & Aim: Gall bladder carcinoma is 2% to 4% of gastrointestinal malignancies. Approximately 1% to 2% of patients under billiary duct surgeries are cases of gall bladder carcinoma. It has the incidence rate of 3 to 4 times more in females than in males. 90 to 70% of patients with gall bladder carcinoma have billiary stone. Patients & Methods: The present retrospective observational study was carried out cross-sectionally and information was gathered through census method. Gold standard of diagnosis for gall bladder carcinoma was the post-operative pathologic report documented in patients’ folder. Staging of the tumors was done via Novium staging method. Results: 677 cases of cholecystectomy with pathologic report were assessed out of whom 14 cases(2.06%) had gall bladder carcinoma. The average age was between 60 to 70 years. Among the further cases of gall bladder carcinoma, there were 85.71% adenocarcinoma, 7.14% in stage IV, and 35.71% in stage III. Conclusion: The prevalence rate of gall bladder carcinoma in cholecystectomy procedures in this study was the same as others. The commonest type similar to other statistics was adenocarcinoma, but in this study two types of adenoacantoma and fibrosarcoma were also seen. All tumors were in advanced stages during the surgery and were over stage III. Preoperative diagnosis is so difficult unless the physician had a suspicion of this disease in all the patients with billiary system disorders.}, Keywords = {Key Words: 1) Gall Bladder Carcinoma 2) Gallstone 3) Cholecystectomy}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {115-121}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی درصد فراوانی کارسینوم کیسه صفرا در اعمال کله‌سیستکتومی انجام شده در بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) از سال 1372 الی 1381}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: کارسینوم کیسه صفرا، 4-2% از بدخیمی‌های گوارشی را تشکیل می‌دهد. تقریباً 2-1% از بیمارانی که تحت جراحی مجاری صفراوی قرار می‌گیرند، دچار کارسینوم کیسه صفرا هستند. میزان بروز این سرطان در خانم‌ها 3 تا 4 برابر بروز آن در مردان می‌باشد. 90-70% از بیماران مبتلا به کارسینوم کیسه صفرا، دچار سنگهای صفراوی هستند. روش بررسی: ایــن مطالعــــه گذشته‌نگـــر(Retrospective) به صــورت مشاهــده‌ای ـ مقطعـــی (Observational-Cross sectional) انجام گرفته است. جمع‌آوری اطلاعات به روش سرشماری انجام گرفت. استاندارد طلایی تشخیص سرطان کیسه صفرا، گزارش پاتولوژی بعد از عمل موجود در پرونده بیماران در نظر گرفته شد. برای مرحله‌بندی تومورها از روش Novium staging استفاده شد. یافته‌ها: در این مطالعه 677 مورد عمل کله‌سیستکتومی دارای گزارش پاتولوژی مورد بررسی قرار گرفت. از میان تمام کله‌سیستکتومی‌های انجام شده، 14 مورد(06/2%) سرطان کیسه صفرا وجود داشت. متوسط گروه سنی در دهه 70-60 سال بوده است. از 14 مورد کانسر کیسه صفرا، 71/85% از نوع آدنوکارسینوما، 14/7% آدنوآکانتوما و 14/7% فیبروسارکوما بود. 14/57% از کانسرهای فوق در Stage V، 14/7% در Stage IV و 71/35% در Stage III بودند. نتیجه‌گیری: میزان شیوع کارسینوم کیسه صفرا در اعمال جراحی کله سیستکتومی برابر 06/2% بدست آمد و شایع‌ترین نوع، آدنوکارسینوم با شیوعی مشابه آمارهای دیگر بود. اما در این مطالعه، دو نوع نادر آدنوآکانتوما و فیبروساکوما نیز دیده شدند. تمامی تومورها در زمان جراحی در مراحل پیشرفته قرار داشتند و از Stage III به بالا بودند. به هر حال تشخیص، قبل از عمل جراحی بسیار مشکل است مگر اینکه پزشک در تمام بیماران مبتلا به مشکلات دستگاه صفراوی به فکر چنین بیماری باشد. کلیدو}, keywords_fa = {،کارسینوم کیسه صفرا ،سنگ کیسه صفرا ،کله‌سیستکتومی}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-621-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-621-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Rahimi, A and Ahmadi, F and Gholyaf, M}, title = {Effects of Applying Continuous Care Model on Quality of Life in Hemodialysis Patients}, abstract ={    Background & Aim: In patients with a chronic disease such as end stage renal disease, functioning status and quality of life is much lower than general population. The present quasi-experimental study was carried out in order to determine the effects of applying continuous care model on quality of life in Hemodialysis(HD) patients in Hamedan in 2005. Patients & Methods: Thirty-eight HD patients selected as before & after groups for the purpose of this research were investigated over the period of six months. Data collection tools included: KDQOL-SFTm(a specific scale for dialysis patients), QOL demographic questionnaire and control check lists. In the first phase of the research(before), orientation stage was performed in control group, and until the end of the period QOL questionnaire and control check lists were completed only. Immediately after this time the researcher started to have some manipulations over the same group that had been considered as case. SPSS software V(13), descriptive statistics, paired t-test and chi-square statistical test were applied to analyze the collected data. Results: Data analysis showed that with paired t-test, there was a significant relationship between applying continuous care model and general dimensions of HD patients’ QOL(P<0.05). Paired t-test also revealed that there was a significant relationship between applying continuous care model and specific dimension of HD patients’ QOL(P<0.05), except work ability dimension(P=0.083). Conclusion: According to these findings, applying CCM causes significant difference in the levels of both dimensions of HD patients’ QOL therefore, applying this caring model can promote HD patients’ quality of life. Furthermore, the research hypothesis that applying continuous care model can’t promote quality of life’s level in hemodialysis patients was rejected, while model effectiveness in these patients was confirmed.}, Keywords = {Key Words: 1) Continuous Care Model(CCM) 2) Quality of Life(QOL) 3) Chronic Disease}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {123-134}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی تاثیر مدل مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: در اغلب بیماران مبتلا به بیماری مزمن از جمله بیماری مرحله انتهایی کلیه، حالات عملکردی و کیفیت زندگی، پایین‌تر از جمعیت عمومی می‌باشد. این مطالعه از نوع نیمه تجربی است که با هدف تعیین تاثیر مدل مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی، در سال 84-1383 در شهر همدان انجام شده است. روش بررسی: نمونه‌های این پژوهش را 38 بیمار مبتلا به بیماری مرحله انتهایی کلیه تشکیل می‌داد که به صورت قبل و بعد، انتخاب و در مدت 6 ماه مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اختصاصی کیفیت زندگی بیماران دیالیزی(KDQOL-SFTm=Kidney disease quality of life-short form)، پرسشنامه‌های دموگرافیک و چک لیست کنترلی بود. در مرحله اول پژوهش(قبل)، پژوهشگر مرحله آشناسازی را انجام داد و تا انتهای دوره، تنها پرسشنامه‌های کیفیت زندگی و چک‌لیست‌های کنترلی تکمیل شدند. پس از اتمام مرحله اول پژوهش، بلافاصله پژوهشگر اقدام به اجرای مداخله در مرحله دوم پژوهش بر روی همان گروه نمود. سپس با استفاده از نرم‌افزار آماری(version 13)SPSS، آمار توصیفی، آزمون آماری تی زوجی(Paired-Samples T Test) و آزمون آماری مجذور کای(Chi-square) مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در تجزیه و تحلیل داده‌ها، آزمون آماری تی زوجی بین میانگین امتیازات حیطه‌های بعد عمومی کیفیت زندگی نمونه‌های پژوهش قبل و بعد از مداخله، تفاوت معنی‌داری را نشان می‌دهد(05/0P<). همچنین آزمون تی زوجی بین میانگین امتیازات کلیه حیطه‌های ابعاد اختصاصی کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی(05/0P<)، به استثناء حیطه توانایی کار(083/0=P)، قبل و بعد از مداخله، تفاوت معنی‌داری را نشان می‌دهد. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که با اجرای مدل مراقبت پیگیر، تفاوت معنی‌داری در سطوح ابعاد عمومی و اختصاصی کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی ایجاد می‌شود، بطوری که اجرای این مدل مراقبتی، با افزایش کیفیت زندگی بیماران همودالیزی همراه است. بنابراین فرضیه این پژوهش مبنی بر اجرای مدل مراقبت پیگیر باعث افزایش کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی نمی‌شود، رد شد و تاثیر مدل بر کیفیت زندگی این بیماران مورد تأیید قرار گرفت.}, keywords_fa = {،مدل مراقبت پیگیر،کیفیت زندگی ،بیماری مزمن،بیماری مرحله انتهایی کلیه،همودیالیز}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-622-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-622-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Setayesh, A and ArhamiDolatabadi, A and Farsi, D and HosseinNejad, A.R and Zare, M.A}, title = {Evaluation of Cardiopulmonary and Cerebral Resuscitation(CPCR) Outcome in Emergency Department of Hazrat Rasoul-e-Akram Hospital from June 2003 to April 2004}, abstract ={    Background & Aim: CPR can prevent 25% of deaths especially in out–of–hospital cases. Cases with cardiopulmonary arrest are usually studied from epidemiological aspects. The outcome of this study would be helpful for emergency department and emergency medical services managements. Patients & Methods: In this observational cross-sectional study, 195 patients admitted to emergency department of Rasoul-e-Akram Hospital during 9 months were included. Age, sex, time, place, cause and witness of arrest, BLS/ALS, intubation, transportation vehicle, CPR outcome and final status of patients were gathered in a data registration form. Results: The mean (±SEM) age was 59.43±1.4, and there was a significant difference in mean age between males and females(P=0.003). 41.5% of cases arrested in ED, 14.9% had no witness, 59.4% were transported to hospital by ambulance, 53.3% received no life support before arrival and 13.3% had been intubated out of hospital. The first rhythm checked in ED was Asistol in 73.3%. Cardiovascular problems consisted 42.1% of causes. There was a significant difference in cause between age groups(P=0.000). 59.5% of CPRs were successful. There was no significant difference in sex(P=0.199) and age groups(P=0.746) and different cause categories. Age(P=0.07), sex, time, place, cause of arrest, being witnessed, BLS/ALS, intubation(P=0.76), and transportation vehicle had no effects on patients’ final status. CPR outcome(P=0.000) and the cause of arrest(P=0.009) affected the final status of patients. Conclusion: CPRs were successful in the majority of cases. However, the overal prognosis was poor. The main determining factor of final status was the cause of arrest.}, Keywords = {Key Words: 1) Cardiopulmonary Resuscitation 2) Cardiopulmonary Arrest}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {135-144}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی پیامد احیای قلبی ـ ریوی و مغزی انجام شده در دپارتمان اورژانس بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) از تیرماه 1382 لغایت پایان اردیبهشت ماه 1383}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: احیاء قلبی ـ ریوی(CPR=Cardiopulmonary resuscitation)، در جلوگیری از 25% مرگها بخصوص مرگهای خارج از بیمارستان نقش مهمی دارد. برای مطالعه ایست‌های قلبی، بیش‌تر بر دانسته‌ها و سوابق اپیدمیولوژیک تأکید می‌شود. نتایــج ایــن مطالعه در برنامه‌ریزی برای بخش اورژانس و خدمات فوریت‌های پزشکی (EMS=Emergency medical serivices) مفید خواهد بود. روش بررسی: در این مطالعه مشاهده‌ای مقطعی(Observational cross sectional) تعداد 195 بیمار که از تیرماه 1382 لغایت پایان اردیبهشت‌ماه 1383 در دپارتمان اورژانس بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) به دلیل ایست قلبی ـ ریوی، CPR شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. سن، جنس، زمان، مکان و علت ایست قلبی، ریتم اولیه چک شده توسط پرسنل اورژانس و پرسنل فوریت‌های پزشکی، لوله‌گذاری داخل تراشه خارج از بیمارستان، اقدامات حمایتی اولیه، نحوه انتقال به بیمارستان، وجود ناظر در هنگام ایست قلبی، نتیجه CPR و وضعیت نهایی بیماران ثبت شد. یافته‌ها: میانگین سنی(SEM±=Standard error of mean) کل افراد مورد مطالعه، 4/1±43/59 سال بود. میانگین سنی در زنان و مردان مورد مطالعه با یکدیگر اختلاف آماری معنی‌دار داشت(003/0=P). 5/41% موارد ایست قلبی بررسی شده، در بخش اورژانس بیمارستان اتفاق افتاده بود. در 9/14% از موارد ایست قلبی، هیچ کس بر بالین فرد حاضر نبوده است. 4/59% از بیماران توسط آمبولانس به بیمارستان منتقل شده بودند. برای 3/53% از بیماران هیچ گونه اقدام حمایتی پایه صورت نگرفته بود. 3/13% از بیماران پیش از رسیدن به بیمارستان، لوله‌گذاری داخل تراشه شده بودند. ریتم اولیه چک شده برای بیماران در بخش اورژانس در 3/73% از موارد، آسیستول بود. علل قلبی ـ عروقی با فراوانی 1/42%، در صدر علل ایست قلبی قرار داشت. علل ایست قلبی در گروه‌های مختلف سنی با یکدیگر اختلاف معنی‌دار داشت(00/0=P). اختلاف معنی‌داری از نظر توزیع علل ایست قلبی در دو جنس وجود نداشت(052/0=P). نتیجه 5/59% از موارد عملیات CPR انجام شده، موفقیت‌آمیز بود. میزان موفقیت عملیات CPR در گروه‌های سنی مختلف(746/0=P) و بین دو جنس(199/0=P) با یکدیگر اختلاف آماری معنی‌داری نداشت. بیش‌ترین موارد CPR ناموفق در مواردی بود که علت ایست قلبی، «مسمومیت با CO» و «دار آویختگی» تشخیص داده شده بود(100%). نتیجه CPR در گروه‌های مختلف برحسب علل، تفاوت آماری معنی‌داری نداشت(053/0=P). در نهایت، 3/93%(182 نفر) از بیماران فوت شدند. توزیع جنسی(07/0=P)، محل ایست قلبی(1/0=P)، نوع اقدامات حمایتی(7/0=p)، ریتم اولیه چک شده در اورژانس(97/0=P) و لوله‌گذاری داخل تراشه(76/0=P) با وضعیت نهایی بیماران ارتباط معنی‌داری نداشت. علت ایست قلبی(000/0=P) و نتیجه عملیات CPR(009/0=P) با وضعیت نهایی بیماران در ارتباط بود. نتیجه‌گیری: موارد موفقیت‌آمیز CPR در این مطالعه، درصد قابل توجهی را تشکیل می‌داد، ولی در مجموع می‌توان گفت که بیماران CPR شده، پیش‌آگهی مطلوبی نداشتند. عامل اصلی تأثیرگذار بر وضعیت نهایی بیماران، علت ایست قلبی بود و ریتم قلبی اولیه، تأثیری در پیش‌آگهی بیماران نداشت.}, keywords_fa = {، احیاء قلبی ـ ریوی، ایست قلبی ـ تنفسی،سرانجام احیاء قلبی ـ ریوی ،بخش اورژانس ،فوریت‌های پزشکی }, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-623-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-623-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Shabani, M and Afarideh, B and Firoozrai, M and Pazooki, H.R}, title = {Sprague Dawley The Effect of Lipopolysaccharide(LPS) on Nitric Oxide(NO) and Glucose Concentration in the Serum of SD Rats(Sprague Dawley}, abstract ={    Background & Aim: Nitric Oxide(NO) is one of the ten smallest lipophilic molecules synthesized from L-Arginine, O2 and NADPH by nitric oxide synthase enzyme(NOS). NO has various biological activities in different systems. For instance, it plays both protective and cytotoxic roles in immune system, while in cardiovascular system it has physiologic role which controls vascular tonicity. One of the NOS isoforms known as iNOS(inducible NOS) can be induced by variety of some gram negative bacteria membrane that leads to NO production for long period of time. Due to important biological roles of glucose and NO, the present study was designed to investigate the effect of LPS on the level of glucose and NO in serum of SD rats. Materials & Methods: In this study 50 SD male rats with the average weight of 250-300 gram were chosen. Rats were divided into five groups(10 rats in each group). First group received 0.2mg/kg, second group 0.4mg/kg, third group 0.8 mg/kg LPS, fourth group 0.8ml/kg salin via IP injection and the fifth group did not receive any compound. After blood collection and separation of serum, NO level was measured by Griess reagents and glucose by colorimetric method. Results: The obtained results showed that with increased LPS injection, the level of NO increased in group 1, 2 and 3 respectively. The latter group had the maximum level of NO as compared to control group(P<0.05). Glucose concentration increased significantly in third group(P<0.05). Conclusion: It is concluded that increased level of NO production was due to induction of iNOS enzyme by LPS and was dose dependent, and increased level of NO led to increased level of glucose concentration.}, Keywords = {Key Words: 1) LPS(Lipopolysaccharide) 2) NO(Nitric Oxide) 3) Glucose}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {145-150}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی اثر لیپوپلی‌ساکارید بر میزان نیتریک اکساید و گلوکز سرم خون موش صحرایی نژاد Sprague Dawley}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: نیتریک اکساید یکی از ده مولکول کوچک لیپوفیلی است که توسط آنزیم نیتریک اکساید سنتاز (NOS=Nitric oxide synthasis) از اسید آمینه L-Arginine، O2 و NADPH(Reduced form of Nicotinamide-adenine-dinucleotide phosphate) سنتز می‌شود. نیتریک اکساید(NO=Nitric oxide) دارای فعالیت‌های گسترده بیولوژیکی در سیستم‌های مختلف می‌باشد، به عنوان مثال در سیستم ایمنی، هم نقش محافظتی و هم نقش سیتوتوکسیک دارد و در سیستم قلبی ـ عروقی به عنوان یک میانجی فیزیولوژیک و کنترل تونیسیته عروق نقش مهمی دارد. یکی از ایزوفرم‌های آنزیم NOS بنام iNOS(Inducible NOS) توسط محرکهای مختلفی از جمله لیپوپلی‌ساکارید(LPS=Lipopolysaccharides) که بخشی از غشای باکتری‌های گرم منفی است، تحریک شده که در نهایت منجر به تولید NO در مدت زمان طولانی می‌شود. از آنجایی که هر دو مولکول گلوکز و نیتریک اکساید در سیستم بیولوژیک دارای اهمیت هستند، در مطالعه حاضر سعی شد تا اثر لیپوپلی ساکارید بر میزان تولید NO و گلوکز در سرم خون موش صحرایی(رت) نژاد SD(Sprague Dawley) بررسی شود. روش بررسی: در این مطالعه تعداد 50 عدد رت نر نژاد SD دارای وزن متوسط 250 تا 300 گرم انتخاب شدند. رتها در پنچ گروه ده‌تایی تقسیم شدند؛ گروه‌های یک تا 3 به ترتیب 2/0، 4/0 و 8/0 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن لیپوپلی ساکارید از طریق تزریق داخل صفاقی دریافت کردند و گروه چهارم 8/0 میلی‌لیتر سالین به ازای هر کیلوگرم از وزن به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند و به گروه پنجم هیچ ماده‌ای تزریق نشد. پس از گذشت 24 ساعت از زمان تزریق، نمونه‌های خونی، جمع‌آوری و سرمها جدا شدند و سپس مقدار نیتریک اکساید، به روش گریس (Griess) و مقدار گلوکز، به روش کالیمتری اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش غلظت LPS، مقدار نیتریک اکساید تولید شده در گروههای 1، 2و3 نسبت به گروه‌های کنترل، افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته که بیش‌ترین مقدار آن مربوط به گروه 3 بوده است(05/0P<) و همچنین غلظت گلوکز نیز همگام با افزایش تزریق LPS در گروه‌های 1، 2و 3، افزایش نشان داد؛ بطوری که در گروه 3 افزایش قابل ملاحظه‌ای در مقایسه با گروه کنترل داشت(05/0P<). نتیجه‌گیری: بنابراین به نظر می‌رسد که LPS موجب تحریک ایزو آنزیم iNOS و تولید NO شده، که افزایش نیتریک اکساید وابسته به دوز LPS بوده و افزایش NO، متعاقباً موجب افزایش گلوکز گردیده است.}, keywords_fa = {، لیپوپلی ساکارید ،نیتریک اکساید ، گلوکز}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-624-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-624-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {TalebiTaher, M and MollaHosseini, R and Fotokian, A.A}, title = {The Frequency of Bacterial Meningitis after Brain Surgery, Firoozgar Hospital (1999-2004}, abstract ={    Background & Aim: Bacterial meningitis after brain surgery is rare but serious. The present study was undertaken to determine the frequency of postcraniotomy meningitis, identify etiologic agents, and analyze the risk factors. Patients & Methods: This descriptive cross-sectional study was conducted at Firoozgar Hospital from 1999 to 2004. Data was analyzed by SPSS software(version 11.5). Results: Out of 233 patients undergone craniotomy, 11 patients(4.7%) suffered from meningitis. CSF culture was positive in 4 cases and all of them were gram negative bacilli(Klebsiella in 3 cases and E.coli in one case). Several risk factors including external ventricular device, CSF leak, V-P(Ventriculo-Peritoneal) and V-A(Ventriculo-Arterial) shunt were identified by univariate analysis. There was only a significant statistical correlation between postcraniotomy meningitis and repeating the operation(P<0.05). Conclusion: Nosocomial infections including postcraniotomy meningitis are serious problems in hospital, therefore, all of the health care workers should be educated about prevention of infections(like hand washing, disinfection and sterilization of instruments and rational use of antibiotics).}, Keywords = {Key Words: 1) Brain Surgery 2) Post-operation Infections 3) Meningitis}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {151-158}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {فراوانی مننژیت باکتریال به دنبال جراحی مغز، بیمارستان فیروزگر 83-1378}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: وقوع مننژیت باکتریال بعد از جراحی مغز، نادر اما خطرناک است. هدف این مطالعه تعیین فراوانی مننژیت به دنبال کرانیوتومی، مشخص نمودن عوامل میکروبی و تجزیه و تحلیل عوامل خطر بوده است. روش بررسی: این مطالعه از سال 1378 الی 1383 در بیمارستان فیروزگر انجام شد. نوع مطالعه، توصیفی ـ مقطعی بوده است. کلیه بیمارانــی کــه از ســال 1378 الی 1383 در بیمارستان فیروزگر مورد عمل جراحی مغز قرار گرفتند، وارد مطالعه شدند و نمونه‌گیری به روش آسان در دسترس(convenience) صورت گرفت. اطلاعات توسط نرم‌افزار (version 11.5)SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: از 233 بیمار تحت عمل کرانیوتومی، 11 نفر(7/4%) دچار مننژیت شدند و در 4 بیمار، کشت CSF (Cerebrospinal fluid) مثبــت بــوده اســت و همگــی آنها باسیل‌هــای گــرم منفــی بودند(3 مورد کلبسیلا و یک مورد E.coli). چندیــن عامل خطر شامــل EVD(Extra-ventricular device)، نشـــت مایــع مغزی ـ نخاعی و شنت V-P(Ventriculo-peritoneal) و V-A(Ventriculo-arterial) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند و فقط ارتباط معنی‌داری بین مننژیت بعد از کرانیوتومی و تکرار عمل بدست آمد(05/0P<). نتیجه‌گیری: عفونت‌های بیمارستانی شامل مننژیت بعد از اعمال جراحی مغز، مسأله‌ای بسیار جدی می‌باشند و بنابراین تمامی کارکنان بهداشتی باید در مورد چگونگی پیشگیری از عفونت، آموزش دیده باشد(شامل شستن دستها، گندزدایی، سترون‌سازی وسایل و استفاده منطقی از آنتی‌بیوتیک‌ها).}, keywords_fa = {،جراحی مغز،عفونت‌های بعد از عمل جراحی،مننژیت}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-625-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-625-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Ghafoori, M and Chegini, M}, title = {Evaluating the Frequency of Radiological Changes of Osteoarthropathy in Hand Joints in Hemodialysis Patients Referred to Hashemi-Nejad Hospital, Tehran(2003-2004}, abstract ={    Background & Aim: Hemodialysis increases the survival of patients with chronic renal failure. However, prolonged hemodialysis causes some complications including abnormal bone changes. This research was done to evaluate the frequency of the radiological changes of osteoarthropathy in hand joints in hemodialysis patients referred to Hashemi-Nejad Hospital. Patients & Methods: In a cross-sectional study, 240 hemodialysis patients who referred to Hashemi-Nejad Hospital in Tehran were evaluated. Antero-Posterior radiography of hands from finger tips to distal bones of forearm was performed in all of these patients. Results: Prevalence of osteoarthropathy was 39.5%. The most common radiologic finding was osteopenia with frequency of 36%. Other changes included: bone erosion(15%), periarticular cyst(8%), and articular narrowing(2%). Osteoarthropathy was seen in males more than females and in individuals with more than 10-year dialysis. The prevalence of vascular calcification as an incidental finding was 24%. Conclusion: There was a high prevalence of osteoarthropathic changes in patients under hemodialysis. This prevalence increases with long duration of dialysis. Therefore, the early kidney transplantation is necessary for these patients. Also, the amount of aluminium in dialysis solutions should be controlled as much as possible.}, Keywords = {Key Words: 1) Osteoarthropathy 2) Hand Joints 3) Hemodialysis}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {159-167}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی میزان فراوانی تغییرات رادیولوژیک استئوآرتروپاتی مفاصل دست در بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد تهران در سال 83-1382}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: امروزه همودیالیز باعث بقاء عمر بسیاری از بیمارانی که به علل مختلفی عملکرد کلیه‌های خود را از دست داده‌اند، شده است. با این حال علی‌رغم فواید این روش درمانی، استفاده طولانی مدت از آن باعث ایجاد عوارض ناخواسته‌ای از جمله تغییرات استخوانی شده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان فراوانی تغییرات رادیولوژیک استئوآرتروپاتی در مفاصل دست در بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد تهران بود. روش بررسی: این مطالعه به صورت مطالعه مقطعی(Cross sectional) به روش نمونه‌گیری غیراحتمالی متوالی بر روی 240 بیمار همودیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد تهران صورت گرفت. برای تمام بیماران رادیوگرافی از هر دو دست در وضعیت رخ انجام شد، بطوری که از نوک انگشتان تا انتهای دیستال استخوان‌های ساعد در کلیشه قابل رویت باشند. یافته‌ها: در این پژوهش مشخص گردید که شیوع استئوآرتروپاتی، 5/39% می‌باشد. میزان فراوانی تغییرات در افرادی که بیش از 10 سال همودیالیز می‌شدند و همچنین در جنس مذکر، بیش‌تر بود. شایع‌ترین یافته رادیولوژیک، استئوپنی با شیوع 36% بود. شیوع کیست پری‌آرتیکولار، 8%، خوردگی مفصلی، 15% و باریک شدن فضای مفصلی، 2% بود. کلسیفیکاسیون پری‌آرتیکولار به عنوان یک یافته اتفاقی در 24% بیماران دیده شد. نتیجه‌گیری: شیوع تغییرات استئوآرتروپاتی در بیماران همودیالیزی بالاست و این شیوع با افزایش مدت دیالیز افزایش می‌یابد؛ لذا لازم است این افراد هر چه زودتر تحت پیوند کلیه قرار بگیرند و همچنین میزان آلومینیوم موجود در محلول‌های دیالیزی تا حد امکان اصلاح گردد.}, keywords_fa = {، استئوآرتروپاتی،مفاصل دست،همودیالیز}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-626-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-626-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Farhadi, M and Tabatabaee, A and Shekarabi, M and Shamshiri, A.R and Kadivar, M and Nourbakhsh, S}, title = {Lymphocyte Subsets and Antigen-Specific IgE in Mucosal Secretions in Patients with Nasal Polyp}, abstract ={    Background & Aim: There are many suggestions for nasal polyp formation mechanism. The present study was carried out to evaluate T-cell infiltration in nasal mucosa and specific allergic reactions in context of probable irregular systemic immune responses in nasal polyp disease. Patients & Methods: 60 patients with nasal polyps who referred to ENT ward of Rasoul-e-Akram Hospital were studied in this cross-sectional study. Median age was 34 years(range 13 to 69 years) and 59.3% of patients were male. Blood and polyp specimen from each patient were sent to laboratory to measure serum IgE and specific IgE(by ELISA method) and count immune cells and subsets [by APAAP(Alkaline Phosphatase Anti Alkaline Phosphatase) and LSAB(Labeled Streptavidin Biotin) methods]. Results: 56.7% of patients had total serum IgE equal or more than 100IU/ml and others (43.3%) had total IgE lower than 100Iu/ml. 45% of the patients had at least one positive test from specific tests. Patients with positive specific IgE had more CD8+cells in comparison to others(P=0.04). They also had further serum IgE(P=0.001). Multivariable analysis showed that serum IgE, CD4/CD8 ratio and age were correlated with specific IgE result in patients with nasal polyp(R2=1 P<0.001). Conclusion: Immunopathologically IgE synthesis in allergic patients is biphasic. Total IgE increased as a response to primary immune system stimulation and then according to affinity maturation phenomenon, specific IgE increased. Therefore, patients with specific IgE have continuously high IgE level. In this study low CD4+cells may be due to low regulatory cells for Th1 lymphocytes and increased CD8+cells may be related to increased cells which secrete cytokines affecting Th1 or Th2 lymphocytes. To understand definite roles of immune cells in nasal polyp formation, more studies are needed to measure T lymphocyte subsets, Th1 and Th2 lymphocytes.}, Keywords = {Key Words: 1) Nasal Polyp 2) Specific IgE 3) Total Serum IgE 4) Lymphocyte}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {169-175}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی گروه‌های لنفوسیتی و IgE اختصاصی در ترشحات مخاط بیماران مبتلا به پولیپ بینی}, abstract_fa ={     زمینه و هدف: فرضیه‌های متعددی به عنوان مکانیسم پایه ایجاد پولیپ بینی مطرح هستند. به منظور بررسی یکی از علل احتمالی که می‌تواند اختلال در تنظیم پاسخ‌های ایمنی سیستمیک فرد باشد، مطالعه حاضر طراحی شد تا ارتباط ارتشاح سلولهای T در مخاط با شدت بروز واکنش‌های آلرژیک اختصاصی بررسی شود. روش بررسی: ایــن مطالعــه از نوع مطالعات مقطعی است. 60 بیمار مبتلا به پولیپ بینی با میانه سنی 34 سال(69-13 سال) که برای درمان به بخش گــوش و حلــق و بینــی بیمارستــان حضــرت رسول اکرم(ص) مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدنــد. 3/59% بیمــاران مــرد بودنــد. جهــت اندازه‌گیــری IgE توتال ســرم، IgE اختصاصی (با روش الیزا) و شمارش سلولهای ایمنی و زیرگروه‌های آن[با روشهای APAAP(Alkaline phosphatase anti alkaline phosphatase) و LSAB(Labeled streptavidin biotin)]، نمونه‌های خون و بافت پولیپ گرفته شد. یافته‌ها: 7/56% بیماران، IgE بیش‌تر و مساوی 100 واحد در میلی‌لیتر داشتند و 3/43% بیماران، IgE کمتر از 100 داشتند. در 45% بیماران، از بین آزمون‌های انجام شده برای تعیین وجود IgE اختصاصی، حداقل یکی از سه تست آلرژن‌ها مثبت شد. تعداد لنفوسیت‌های CD8 مثبت در بیماران دارای IgE اختصاصی، بیش‌تر مشاهده شد(04/0=p)، همچنین میزان IgE سرمی در بیماران با IgE اختصاصی، بیش‌تر بود(001/0=p). در آنالیز Multivariate، مشخص شد که سطح سرمی IgE، نسبت CD4+ به CD8+ و سن با مثبت شدن IgE اختصاصی بیماران مبتلا به پولیپ بینی ارتباط دارند(001/0P<؛ 1=R2). نتیجه‌گیری: از نظر ایمونوپاتولوژیک، سنتز IgE در بیماران آلرژیک، بی فازیک است و معمولاً در تحریک اولیه سیستم ایمنی، IgE توتال افزایش یافته و به مرور در طی پدیده Affinity maturation، IgE اختصاصی افزایش می‌یابد؛ لذا در بیماران با IgE اختصاصی، غلظت IgE به صورت مداوم افزایش یافته باقی می‌ماند. احتمالاً کاهش لنفوسیت‌های CD4+ در مطالعه اخیر مرتبط با کاهش سلولهای تنظیمی TH1 بوده و افزایش سلولهای CD8+، مرتبط با افزایش سلولهایی است که دارای توانمندی برای ترشح سیتوکین‌هایی‌ هستند که در روند سلولهای TH2 موثرند یا در تنظیم فعالیت سلولهای TH1 اثر می‌گذارند. توجیه دقیق نقش زیرگروه‌های متعدد لنفوسیت T مدیون تمایز و تفکیک زیرگروه‌های لنفوسیت‌های TH1 و TH2 در پولیپ بینی است که نیاز به مطالعه بیش‌تری دارد.}, keywords_fa = {، پولیپ بینی،IgE اختصاصی،IgE توتال سرم ، لنفوسیت}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-627-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-627-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Feizi, A and Mohammadi, R and Nikravesh, M}, title = {Factors Causing Patient’s Trust in Nurse from Patients’ Perspective}, abstract ={    Background & Aim: Although trust has long been recognized as an important element of patient-nurse relationship, it has seldom been studied and, therefore, there is limited knowledge about it. Explaining factors causing this trust becomes very important when its various positive consequences are taken into consideration. The present study was carried out to explore and explain theoretically the factors led up to patient’s trust in nurse. Patients and Methods: Grounded Theory approach was adopted in this study. Data was collected from 15 patients hospitalized in various wards of three academic hospitals in Uromia using semi-structured interviews. The method proposed by Strauss and Corbin was used for data analysis. Results: The findings of this study revealed that two categories namely nurse’s professional characteristics and ethical principles can help to theoretically explain the concept of trust. Conclusion: Patient’s trust in nurse is an important and complex phenomenon. Therefore, nurses have to develop and reinforce some professional characteristics in themselves and consider some ethical principles in order to attain this trust.}, Keywords = {Key Words: 1) Patient 2) Nurse 3) Trust}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {177-187}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {دیدگاه بیماران در مورد عوامل موثر بر جلب اعتماد بیمار نسبت به پرستار}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: اگرچه اعتماد از زمان‌های قدیم یک جزء مهم در ارتباط بین بیمار و پرستار به حساب می‌آمده است، اما مطالعات اندکی در مورد آن انجام یافته و در نتیجه دانسته‌های ما از آن بسیار محدود است. با در نظر گرفتن پیامدهای مثبت گوناگونی که اعتماد بیمار به پرستار می‌تواند به همراه داشته باشد، تشریح عواملی که می‌توانند منجر به ایجاد اعتماد گردند، حائز اهمیت زیادی است. هدف این مقاله تعیین عوامل موثر بر جلب اعتماد بیمار به پرستار از دیدگاه مشارکت کنندگان در پژوهش و کمک به تبیین نظری آن بوده است. روش بررسی: داده‌های این مطالعه که به روش گراندد تئوری انجام گرفته است با استفاده از مصاحبه‌های نیمه ساختار یافته با 15 بیمار بستری در بخشهای مختلف بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه بدست آمده است که به روش پیشنهاد شده توسط Strauss و Corbin مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش نشان داد که دو طبقه«خصوصیات حرفه‌ای پرستار» و «اصول اخلاقی» می‌توانند به تبیین نظری مفهوم اعتماد کمک نمایند. نتیجه‌گیری: اعتماد بیمار به پرستار، پدیده‌ای مهم و در عین حال پیچیده است که پرستاران برای دستیابی به آن، باید برخی از خصوصیات حرفه‌ای را در خود، ایجاد و تقویت نموده و برخی از اصول اخلاقی را رعایت کنند.}, keywords_fa = {،بیمار ، پرستار ،اعتماد}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-628-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-628-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Mosayebi, G and Ghazavi, A and Payani, M.A}, title = {C57BL/6 The Effect of Vitamin D3 on the Inhibition of Experimental Autoimmune Encephalomyelitis in C57BL/6 Mice}, abstract ={    Background & Aim: Multiple sclerosis(MS) is a chronic autoimmune disease of unknown etiology affecting the central nervous system. The prevalence of MS is the highest where environmental supply of vitamin D is low. Some studies have shown a strong protective effect of vitamin D3 on experimental autoimmune encephalomyelitis(EAE) of MS model, but it is not known how it affects EAE. Vitamin D3 may inhibit EAE by affecting nitric oxide(NO) production. The present study was carried out to investigate the effect of vitamin D3 on the evolution of MOG35-55 induced EAE and level of nitric oxide in male C57BL/6 mice. Materials and Methods: Male C57BL/6 mice with similar age and weight were placed in two therapeutic groups(n=8 per group) as follow: 1) Vitamin D3-treated EAE mice(5µg/kg/every two days of vitamin D3 given i.p from day -3 until day +19 after disease induction), 2) non-treated EAE mice(EAE control) received vehicle alone with same schedule. In addition, 5 age and weight-matched male C57BL/6 mice served as normal(non-EAE) controls. Results: The results showed that vitamin D3-treated mice had significantly less clinical score of EAE(3.2±0.8) than non-treated EAE induced mice(5.3±0.44), (P=0.001). Also, there was a significant difference on the day of onset of disease between vitamin D3-treated and non-treated EAE-induced mice(day 15±1 and day 11±1, respectively). NO concentration in vitamin D3-treated mice was significantly lower than EAE control(P=0.008). Conclusion: By considering the role of NO in the pathogenesis of EAE and MS, it seems vitamin D3 has immune modulatory responses and can reduce or delay the onset of EAE by reducing NO production. Thus, vitamin D3 is potentially important for treatment of MS.}, Keywords = {Key Words: 1) Multiple Sclerosis 2) Experimental Autoimmune Encephalomyelitis(EAE)}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {189-196}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {تاثیر ویتامین D3 در جلوگیری از پیشرفت بیماری انسفالومیلیت خود ایمن تجربی در موشهای نژاد C57BL/6}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: بیماری مولتیپــل اسکلروزیــس(Multiple sclerosis=MS)، یــک بیماری خود ایمن مزمن با اتیولوژی ناشناخته می‌باشد که سیستــم عصبــی مرکــزی را گرفتار می‌سازد. شیوع بیماری در مناطقــی کــه مصرف ویتامین D بالا است، کمتر می‌باشد. برخی مطالعات نشان می‌دهــد که مصرف ویتامین D3 در جلوگیری از انسفالومیلیت خود ایمن تجربی (Experimental autoimmune encephalomyelitis=EAE)، در مدل حیوانی مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس، مؤثر است. چگونگی تاثیر این ویتامین در جلوگیری ازEAE ، مشخص نیست. ویتامین D3 ممکــن اســت با تاثیر بر سطح نیتریک اکساید در جلوگیری از پیشرفــت بیمـاری مؤثر باشــد. بدین منظور، در این مطالعه اثر ویتامین D3 بر روندEAE القا شده با پپتید MOG35-55 (Myelin oligodendrocyte gylcoprotein) و سطح نیتریک اکساید در موشهای نژاد C57BL/6 مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: موشهای نر نژاد C57BL/6 در دو گروه درمانی(هر گروه 8 سر) با شرایط سنی و وزنی مشابه قرار گرفتند. گروه اول شامل موشهای مبتلا به EAE بود که تحت درمان با ویتامین D3، به میزان 5 میکروگرم بر حسب وزن ویتامین D3 هر دو روز یک بار به صورت داخل صفاقی، از 3 روز قبل تا 19 روز پس از ایجاد بیماری، دریافت کردند و گروه دوم شامل موشهای مبتلا به EAE درمان نشده بود که تنها حلال ویتامین را با همان جدول زمانی دریافت نمودند. همچنین 5 سر موش نر نژاد C57BL/6 با شرایط سنی و وزنی مشابه به عنوان گروه سالم در نظر گرفته شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که شدت علایم کلینیکی در موشهای تحت درمان با ویتامین D3(8/0±2/3) در مقایسه با گروه درمان نشده(44/0±3/5) به طور معنی‌داری کمتر می‌باشد(001/0=p). همچنین در روز شروع حمله بیماری بین گروه تحت درمان با ویتامین D3 و درمان نشده(به ترتیب روز 1 ±11و روز1±15پس از القای بیماری)، اختلاف قابل ملاحظه‌ای مشاهده شد. غلظت نیتریک اکساید در موشهای تحت درمان با ویتامین D3 در مقایسه با گروه درمان نشده، کمتر بود(008/0=p) ولی با گروه سالم، تفاوتی را نشان نداد. نتیجه‌گیری: با توجه به نقش نیتریک اکساید در پاتوژنز بیماری، به نظر می‌رسد که ویتامین D3 با مهار تولید نیتریک اکساید و تعدیل پاسخ‌های ایمنی می‌تواند باعث کاهش شدت بیماری و تاخیر حمله بیماری گردد؛ لذا ویتامین D3 می‌تواند در درمان مولتیپل اسکلروزیس مفید باشد.}, keywords_fa = {،مولتیپل اسکلروزیس، انسفالومیلیت خودایمن تجربی،ویتامین D3 ،نیتریک اکساید،موش نژاد C57BL/6 }, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-629-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-629-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Mohagheghi, P and Khosravi, N and HajManouchehri, R}, title = {Number of Blood Product Transfusions in Premature Infants in Hazrat Rasoul Hospital: Limitations and Problems}, abstract ={    Background & Aim: Hospitalized neonates are among the groups who are prone to recurrent blood transfusions. Due to neonates’ immune defects and common transfusion problems, blood transfusion complications have risen in neonatal intensive care units. In order to decrease the number of transfusions in premature neonates, new procedures and techniques such as recombinant erythropoietin use, satellite blood bags, and changing transfusions protocols have been recommended in many countries. Since satellite blood bags are not available in Iran and there has been no published study about transfusions in premature infants, a retrospective study was performed in the NICU of Rasoul-e-Akram Hospital to determine the number of blood transfusions, total amount of transfused products and number of donors each infant was in contact with. Patients & Methods: In a retrospective study, information was gathered from 144 premature infants under 37 weeks of gestation who were hospitalized in NICU in 2000-2002. Results: 65 infants(45% of hospitalized infants) received at least one blood product. The mean and range of blood transfusion was 1.2 and 0-16 respectively. Thirty-seven infants(26%) had more than one transfusion. There was a significant correlation between gestational age, birth weight, and transfusions. Out of 68 infants with birth weight under 1500 grams, 47 infants needed transfusion(69%), but from 32 infants with weight over 2 kilograms only, 3 infants(9%) had transfusions(P=0.01). 68% of infants under 30 weeks of gestational age had transfusions in comparison to 41% of 31-34 weeks and 16% of 35-37 weeks(P=0.03). There was no correlation between sex of infants, duration and etiology of hospitalization and use of recombinant erythropoietin. Conclusion: As a lot of newborn infants need transfusion during their hospital stay, (45% in our study), and since there is a correlation between blood transfusions and low birth weight and gestational age, we need to find some resolutions for decreasing number of transfusions and number of contacts with different blood donors. Using satellite blood bags(dividing one bag of blood to smaller ones) is a good suggestion which decreases the amount of blood not used in the NICU. In this study, about 3.4% of packed RBCs and 5.5% of FFP had been used and about 95% of all blood products were discarded. Therefore, it is necessary to find a new way for maximum use of this vital product.}, Keywords = {Key Words: 1) Premature Infants 2) Transfusion of Blood Products 3) Satellite Bags}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {197-204}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی دفعات تجویز فرآورده‌های خونی به نوزادان نارس در بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) و مشکلات و محدودیت‌های آن}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: نوزادان از جمله گروه‌هایی هستند که بیش‌ترین احتمال دریافت فرآورده‌های خونی را در حین بستری در بیمارستان دارند. با توجه به عوارض متعدد ناشی از ترانسفوزیون‌ها و اختلالات سیستم ایمنی نوزادان، احتمال بروز عوارض ترانسفوزیون، با دفعات تزریق فرآورده‌ها ارتباط مستقیم نشان می‌دهد. در اغلب کشورهای دنیا از روشهای مختلفی جهت کاهش تعداد دفعات تزریق خون و کاهش تماس با دهنده‌های متعدد استفاده شده است که از آن جمله، استفاده از روش کیسه‌های اقماری، استفاده از اریتروپویتین نو ترکیب و تغییر پروتکل‌های مصرف خون می‌باشد. از آنجایی که در کشور ما استفاده از روش کیسه‌های اقماری در دسترس نمی‌باشد و اطلاعاتی در مورد تعداد دفعات تزریق فرآورده‌های خونی به نوزادان نارس در اختیار نبود، سعی شد تا دفعات تزریق انواع فرآورده‌های خونی، حجم خون تزریق شده به نوزادان نارس و تماس نوزاد با دهنده‌های مختلف در طی مدت بستری در بیمارستان بررسی شود. روش بررسی: در یک مطالعه گذشته‌نگر، با مطالعه پرونده‌های نوزادان بستری شده در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص)، در طی سالهای 81-1379 دفعات، حجم و نوع فرآورده‌های خونی تزریق شده به نوزادان نارس بستری شده، بررسی گردید. همچنین تعداد دفعات تماس نوزادان نارس با دهنده‌های خون مشخص گردید. یافته‌ها: در طی این مدت، جمعاً 144 نوزاد کمتر از 37 هفته حاملگی بستری شدند که به 65 نوزاد(45%) حداقل یک نوبت فرآورده خونی تجویز شده بود. میانگین تعداد دفعات تجویز انواع فرآورده‌های خونی در این مطالعه، 2/1 بار به ازای هر نوزاد و دامنه آن در حدود 16-0 بار متغیر بوده است. 37 نوزاد(26%) بیش از یک نوبت تزریق خون داشته‌اند. ارتباط معنی‌داری بین سن حاملگی و وزن هنگام تولد با تعداد دفعات تزریق فرآورده‌ها مشاهده گشت. بطوری که از میان 68 نوزاد با وزن تولد 1500 گرم یا کمتر، به 47 نوزاد حداقل یک نوبت خون تجویز شده بود(69%)، اما از میان 32 نوزادی که وزن بیش از 2 کیلوگرم داشتند، به 3 نوزاد(9%) خون یا پلاسما داده شده بود(01/0=p). همچنین 68% نوزادان کمتر از 30 هفته، 41% نوزادان 34-31 هفته و 16% نوزادان با سن حاملگی بیش از 34 هفته دریافت خون داشتند(03/0=p). در این مطالعه ارتباطی بین جنس نوزاد، علت و مدت بستری در بیمارستان و دریافت اریتروپویتین نو ترکیب با دریافت فرآورده‌ها مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به مصرف زیاد فرآورده‌های خونی در بخشهای مراقبت ویژه نوزادان(در مطالعه حاضر 45% نوزادان حداقل یک نوبت دریافت خون داشتند) و ارتباط بین دریافت خون و سن حاملگی کم و وزن کم هنگام تولد، یافتن راه حل‌هایی جهت کاستن از دفعات تزریق خون و کم کردن تعداد دفعات تماس نوزادان با دهنده‌های مختلف خون(از جمله استفاده از کیسه‌های کوچک‌تر خون که از خون یک فرد دهنده جدا شده باشند) ضروری می‌باشد. از طرفی با توجه به نیاز نوزادان به حجم خون کم در هنگام تجویز فرآورده‌های خونی(اغلب 50-10 میلی‌لیتر در هر نوبت تزریق)، قسمت زیادی از فرآورده‌های درخواست شده، دور ریخته می‌شوند که در این مطالعه مشاهده شد که فقط 4/3% از گلبولهای قرمز متراکم و 5/5% حجم پلاسمای تازه منجمد شده، استفاده شده و بقیه آنها غیرقابل مصرف بوده‌اند که با توجه به ارزش حیاتی خون، یافتن راه‌کارهایی در جهت استفاده بهینه از خون، ضروری می‌باشد.}, keywords_fa = {،نوزادان نارس،تزریق فرآورده‌های خونی،کیسه‌های اقماری}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-630-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-630-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Nikpour, S and Rahimiha, F and Haghani, H}, title = {Comparing the Status of Sport Activities in Women and Men Working at Iran University of Medical Sciences and Health Services}, abstract ={    Background & Aim: Exercise and physical activity have recently been the focus of attention in public health. People who participate in sport, recreation and physical activities are generally healthier and more confident than those who do not. Potential health consequences of physical inactivity reported in other studies include hypertension, coronary heart disease, diabetes, obesity, high blood cholesterol, osteoprosis, cancers of colon, breast, prostate, lung, depression, and muscular disability. In other words, the major cause of mortality and morbidity is physical inactivity. The present study was undertaken to determine the comparison status of sport activities in employed women and men in Iran University of Medical Sciences and Health Services. Patients & Methods: In this comparative study, data was gathered through questionnaire. Selected through a multi-stage sampling method, 393 women and 316 men were the contributers of this study whose height and weight were measured by the researcher. Results: Findings about status of sport activities in women indicated that out of 393 employed women only 88 ones(22.4%) were active and the remaining 305 ones(77.6%) were inactive. Out of 88 active individuals, (12.2%) did regular light sport activity and (10.2%) did regular vigorous sport activity. The status of sport activities in women had a significant relationship with education, kind of job(P<0.05), i.e. sport activity in educated women(female faculty members) was more than others. No significant relationship was found with factors such as age, marital status, B.M.I, number of children and income. Findings about status of sport activities in men indicated that out of 316 employed men only 53 ones(16.8%) were active and the remaining 263(83.2%) ones were inactive. Out of 53 active individuals, (8.9%) did regular light sport activity and 7.9% did vigorous regular sport activity. The status of sport activities in men had a significant relationship with education, kind of job and income(P<0.05), i.e. sport activity in educated men was more than others. No significant relationship was found with factors such as age, marital status, B.M.I, and the number of children. No significant difference was found between employed women and men on the status of sport activities. Conclusion: Results of the present study showed that most of the employed women and men were inactive therefore, conducting a research on reasons of this inactivity is recommended.}, Keywords = {Key Words: 1) Status of Sport Activities(Active, Inactive) 2) Regular Light Sport Activity}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {205-216}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {مقایسه وضعیت فعالیت‌های ورزشی زنان و مردان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی ایران، سال 1383}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: در چند سال اخیر فعالیت‌های ورزشی در ارتباط با بهداشت عمومی مورد توجه قرار گرفته است. معمولاً افرادی که در فعالیت‌های ورزشی شرکت می‌کنند، سالم‌تر هستند و اعتماد به نفس بیش‌تری دارند. در افرادی که ورزش نمی‌کنند، احتمال ابتلا به پرفشاری خون، بیماری قلبی ـ عروقی، دیابت، چاقی، پوکی استخوان، سرطان کولون، پستان، پروستات و ریه، افسردگی، ضعف عضلانی و بالارفتن کلسترول خون بیش‌تر است. نداشتن فعالیت ورزشی، مهم‌ترین علت مرگ، بیماری و ناتوانی است. هدف از این مطالعه، مقایسه وضعیت فعالیت‌های ورزشی زنان و مردان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی ایران بود. روش بررسی: این مطالعه از نوع مقایسه‌ای است که وضعیت فعالیت‌های ورزشی(فعال ـ غیرفعال) را در زنان و مردان شاغل، تعیین و سپس وضعیت این فعالیت‌ها را در دو گروه، مقایسه و ارتباط آن را با متغیرهای مداخله‌گر مورد بررسی قرار داده است. جامعه پژوهش شامل کلیه زنان و مردان شاغل(هیأت آموزشی و کارکنان اداری) بود که در دانشکده‌ها و حوزه‌های مختلف سازمان مرکزی دانشگاه علوم پزشکی ایران(به غیر از بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی و درمانی) مشغول به کار بودند و نمونه پژوهش از جامعه مذکور انتخاب شد. حجم نمونه برای مردان، 316 نفر و برای زنان، 393 نفر برآورد شد که به روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای انتخاب شدند. داده‌ها از طریق خود گزارش دهی، به وسیله پرسشنامه خودایفا گردآوری شدند. قد و وزن واحدهای پژوهش توسط پژوهشگر اندازه‌گیری و ثبت شد. یافته‌ها: نتایج به دست آمده در مورد وضعیت فعالیت‌های ورزشی زنان شاغل در دانشگاه نشان داد که از 393 زن شاغل فقط 4/22% فعال و 6/77% غیرفعال بودند. از 88 نفر فعال، 2/12% ورزش سبک و منظم و 2/10% ورزش شدید و منظم را انجام می‌دادند. نتایج بدست آمده در مورد وضعیت فعالیت‌های ورزشی مردان شاغل در دانشگاه نشان داد که از 316 مرد شاغل، 8/16% فعال و 2/83% غیرفعال بودند. از 53 نفر فعال، 9/8% ورزش سبک و منظم و 9/7% ورزش شدید و منظم را انجام می‌دادند. نتایج بدست آمده در مورد مقایسه وضعیت فعالیت‌های ورزشی در زنان و مردان شاغل از نظر آماری تفاوت معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه تعداد زیادی از زنان و مردان شاغل در دانشگاه از نظر فعالیت‌های ورزشی، غیرفعال بودند و از تحرک لازم در محیط شغلی و زندگی شخصی خود برخوردار نبودند، زنان و مردان شاغل می‌توانند برای جبران کم تحرکی در محیط کار و منزل، فاصله بین منزل تا محل کار و یا بالعکس را پیاده‌روی کنند؛ چون پیاده‌روی مداوم و منظم باعث کاهش عوامل خطرزای بیماری‌های قلبی ـ عروقی و کاهش میزان مرگ و میر می‌شود. از طرفی از طریق گذاشتن کلاسهای آموزشی و دادن بروشورها و جزوات می‌توان آنان را با نحوه و شدت اجرای فعالیت‌های ورزشی هوازی بخصوص پیاده‌روی آشنا نمود؛ لذا پرداختن به چنین امری مستلزم یک دیدگاه تبلیغی در این مورد است. پیشنهاد داده می‌شود که تحقیقی در مورد علل و موانع ورزش نکردن و یا کم ورزش کردن انجام گیرد.}, keywords_fa = {،وضعیت فعالیت‌های ورزشی(فعال ـ غیرفعال)،ورزش سبک و منظم،ورزش شدید و منظم،زنان و مردان شاغل }, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-631-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-631-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Nemati, A and Moghimi, A and MarkaziMoghaddam, N and Aminian, A.R}, title = {Evaluation of the Bronchoscopy and High Resolution Computed Tumography Scan Results in Patients with Hemoptysis and Normal Chest X-Ray Referred to 505 Hospital}, abstract ={    Background & Aim: The present study was undertaken to compare the results of broncoscopy and HRCT in 84 patients complaining from hemoptysis with normal chest X-ray in order to determine their final diagnosis and investigate association between these tests in different clinical situations. Patients & Methods: This retrospective case-series study was conducted on 84 patients with hemoptysis and normal chest X-ray who referred to the 505 Hospital in Tehran. There was not any obvious source for bleeding in their clinical examinations. All patients underwent fiber optic bronchoscopy and also HRCT. The final diagnosis was made after at least one-week follow-up. Kappa coefficient between the results was calculated. Results: Out of 84 patients, who had done bronchoscopy, no lesion was seen in 63 of them. Only 43 patients underwent HRCT, out of whom 31 patients had no lesion in their HRCT. There was only one patient with malignancy found in his bronchoscopy, but he did not undergo HRCT. Kappa coefficient between bronchoscopy and HRCT was 7%(P=0.67). Conclusion: In spite of the limitations in this study, it seems that none of these two tests can be replaced with the other. In patients without the presence of risk factors for malignancy, HRCT could be of more help.}, Keywords = {Key Words: 1) Hemoptysis 2) Normal Chest X-ray 3) Diagnosis 4) Cause 5) HRCT}, volume = {13}, Number = {52}, pages = {217-224}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی نتایج برونکوسکوپی و سی‌تی‌اسکن تفکیک بالای قفسه سینه در بیماران با شکایت خلط خونی و عکس قفسه سینه طبیعی مراجعه کننده به بیمارستان 505 نزاجا}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: در ایــن مطالعــه سعــی شــد تا با انجــام برونکوسکوپــی و سی‌تی‌اسکــن تفکیک بالا (HRCT=High Resolution CT-scan) از ریه در 84 بیمار با شکایت هموپتیزی و عکس قفسه سینه طبیعی، علاوه بر تعیین تشخیص نهایی در این بیماران، نتایج این دو آزمون در ارزیابی ضایعات و نیز تشخیص موارد غیرطبیعی با یکدیگر مقایسه شوند. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مطالعه‌ مجموعه موارد(case-series) است که بر روی 84 بیمار با شکایت خلط خونی که در عکس ساده قفسه سینه آنها ضایعه‌ای مشهود نبود، انجام شد. بیماران تحت معاینه مرسوم و معاینه گوش و حلق و بینی و گوارش قرار گرفته و در صورتی که علت خونریزی یافت می‌شد، از مطالعه حذف می‌‌شدند. تمام بیماران، تحت برونکوسکوپی قرار گرفتند و همگی نیز توصیه به انجام سی‌تی‌اسکن تفکیک بالا(HRCT) شدند. در نهایت تشخیص نهایی پس از یک هفته بستری بیمار و انجام آزمایشات معمول و نیز معاینه دقیق گوش و حلق و بینی داده شد. در صورت عدم وجود نتیجه برونکوسکوپی و سی‌تی‌اسکن، بیمار از مطالعه خارج می‌شد. ضریب هماهنگی کاپا بین نتایج دو تست محاسبه شد. یافته‌ها: از 84 بیمار که برونکوسکوپی انجام داده بودند، در 63 بیمار ضایعه‌ای دیده نشد. تنها 43 بیمار سی‌تی‌اسکن تفکیک بالا انجام داده بودند که از این بین، در 31 نمونه ضایعه‌ای دیده نشد. تنها 1 بیمار با تشخیص نهایی بدخیمی وجود داشت که در برونکوسکوپی، ضایعه دیده شد ولی بیمار سی‌تی‌اسکن انجام نداد. ضریب هماهنگی برونکوسکوپی و سی‌تی‌اسکن در این ضایعه برابر 7%(67/0=p) بود. نتیجه‌گیری: پیشنهاد می‌شود که بیماران با شکایت هموپتیزی و عکس قفسه سینه طبیعی، با هر دو روش مورد بررسی قرار گیرند. هیچ‌کدام از روشها نمی‌تواند جایگزین دیگری شود ولی در شرایطی که مجبور به انتخاب یکی از روشها باشیم، در بیماران بدون ریسک فاکتور بدخیمی ریه، سی‌تی‌اسکن توصیه می‌شود.}, keywords_fa = {،خلط خونی،عکس قفسه سینه طبیعی ،تشخیص،علت،سی‌تی‌اسکن تفکیک بالا ،برونکوسکوپی }, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-632-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-632-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} } @article{ author = {Nojomi, M and Bolhari, J and Malakouti, S.K and HakimShooshtari, M and AsgharzadehAmin, S and PoshtMashhadi, M}, title = {The Study of Demographic Characteristics of Suicide Attempters Attending Emergency Rooms of Karaj Hospitals in 2003-2004}, abstract ={    Background & Aim: Following the increasing rate of suicide and its outcomes in recent decades, WHO introduced its attempt to decrease suicide rate as one of its aims in world health program by 2000. As a part of multinational project of World Health Organization, this study was undertaken to determine demographic characteristics of suicide attempters attending emergency ward of Karaj Hospitals in 2003-2004. Patients & Methods: Statistical population of this study was all suicide attempters attending emergency department of Karaj hospitals, out of whom 632 attendants ready to participate in the study were selected. Demographic variables, method of suicide, time and place of doing suicide, frequency of attempts and use of health services were all collected by hospital records, as well as interview with accompanies and patients. This cross-sectional study was conducted as a part of multinational projects of WHO between 2003-2004. T-test and chi-square test were used for data analysis. Results: Most of suicide attempters were female(62.5%), single(53.6%), with high school education(52.8%). The mean age was 24.5(±9) years. Suicide attempters were unemployed(29.8%) and housewife(67.5%) in male and female group respectively. There was a positive history of suicide in relatives in 15.4% of attempters(97 subjects). 28% of subjects had previous attempt and 23.7% of them reported a poor physical health in the past 3 months before attempt. Conclusion: Unemployed, female, single individuals, married females, and housewives are at risk of suicide more than others.}, Keywords = {Key Words: 1) Suicide 2) Demographic Characteristics 3) Emergency Ward }, volume = {13}, Number = {52}, pages = {224-234}, publisher = {Iran University of Medical Sciences}, title_fa = {بررسی ویژگی‌های جمعیت شناختی اقدام‌کنندگان به خودکشی مراجعه کننده به اورژانس‌های شهر کرج در سال 1382}, abstract_fa ={    زمینه و هدف: افزایش نگران کننده میزان خودکشی و پیامدهای آن در دهه‌های اخیر، سازمان بهداشت جهانی را بر آن داشت که در برنامه بهداشت همگانی تا سال 2000، کاهش میزان خودکشی را در کشورهای جهان به عنوان یکی از اهداف خود معرفی کند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین ویژگی‌های جمعیت شناختی اقدام‌کنندگان به خودکشی مراجعه کننده به اورژانس‌های شهر کرج در قالب یک طرح پژوهشی چند کشوری در سال 1382 بود. روش بررسی: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه افراد اقدام کننده به خودکشی بود که به اورژانس‌های شهر کرج مراجعه کرده بودند. 632 نفر از مراجعان و اقدام‌کنندگان که مایل به شرکت در پژوهش بودند، برگزیده شدند و اطلاعات مربوط به آنها شامل متغیرهای دموگرافیک، روش اقدام، زمان و مکان اقدام، دفعات اقدام و خدمات پزشکی انجام شده برای بیماران، از طریق پرونده موجود در اورژانس و توسط مصاحبه با همراهان بیمار و خود بیمار، جمع‌آوری گردید. این بررسی یک مطالعه مقطعی به صورت بخشی از پروژه چند کشوری طراحی شده توسط سازمان جهانی بهداشت بود که طی تیرماه 1381 لغایت فروردین 1382 انجام شد. از آزمون‌های T-test، و Chi-square برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: اکثریت اقدام‌کنندگان به خودکشی، مؤنث(5/62%)، مجرد(6/53%) و با تحصیلات دبیرستانی(8/52%) بودند. میانگین سنی موارد مورد بررسی، (9+)5/24 سال بود. بیش‌تر اقدام‌کنندگان در گروه مردان، بیکار(8/29%) و در گروه زنان، خانه‌دار(5/67%) بودند. در 4/15%(97 نفر) اقدام‌کنندگان، سابقه خودکشی در بستگان وجود داشت و 28% سابقه خودکشی قبلی داشتند. 7/23% وضعیت جسمانی خود را در 3 ماه قبل از اقدام، ضعیف گزارش کردند. نتیجه‌گیری: افرد بیکار، مونث، مجرد، مونثین متأهل و زنان خانه‌دار، بیش از دیگران در معرض اقدام به خودکشی هستند.}, keywords_fa = {،خودکشی،ویژگی‌های جمعیت شناختی،بخش اورژانس،مشکلات روانی ـ اجتماعی}, url = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-633-en.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-633-en.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, issn = {2228-7043}, eissn = {2228-7051}, year = {2006} }