Razi Journal of Medical Sciences
مجله علوم پزشکی رازی
RJMS
Medical Sciences
http://rjms.iums.ac.ir
39
journal39
2228-7043
2228-7051
en
jalali
1381
12
1
gregorian
2003
3
1
9
31
online
1
fulltext
fa
مقایسه اثر تمرین با تخته تعادل به تنهایی و تمرین با تخته تعادل به اضافه دویدن به جلو و عقب روی تعادل استاتیک افراد با ضایعه کشیدگی درجه 1و2 رباطهای خارجی مچ پا .
COMPARISON OF THE EFFECTS OF FORWARD RUNNING PLUS WOBBLE BOARD TRAING, BACKWARD RUNNING PLUS WOBBLE BOARD TRAINING, AND WOBBLE BOARD TRAINING ALONE ON STATIC BALANCE OF SUBJECTS WITH STAGE 1, 2 ANKLE SPRAIN.
فیزیوتراپی
Physiotherapy
پژوهشي
Research
هدف از این پژوهش بررسی تاثیر اضافه کردن تمرین دویدن به جلو و عقب به تمرینهای تخته تعادل، روی تعادل استاتیک افراد با ضایعه کشیدگی رباطهای خارجی مچ پا بود. به این منظور 30 نفر از افراد غیر ورزشکار بین 35-15 سال که علائمی از بیثباتی عملکرد مچ پا را داشتند و حداقل 1 ماه و حداکثر 6 ماه از ایجاد ضایعه گذشته بود، به روش غیراحتمالی ساده انتخاب و به روش تصادفی متوالی به 3 گروه تقسیم شدند. گروه اول، دوم و سوم هر یک شامل 10 نفر بودند که گروه اول 15 دقیقه تمرین دویدن به جلو به اضافه تمرینهای تخته تعادل، گروه دوم 15 دقیقه تمرین دویدن به عقب و گروه سوم تنها 15 دقیقه تمرینهای تخته تعادل را انجام دادند. برای هر یک از گروهها 6 هفته تمرین و به صورت 3 جلسه در هفته تکرار گردید. آزمون عملکردی ایستادن روی یک پا (Single leg Stance) در 2 حالت با چشمهای باز (آزمون A) و با چشمهای بسته (آزمون B) به صورت اندازهگیری حداکثر زمان ایستادن روی پای آسیب دیده انجام شد. این آزمونها در فواصل 2 هفتهای در 4 مرحله اندازهگیری شدند. در پایان 6 هفته تمرین، اختلاف معنیداری بین 3 گروه در آزمون A مشاهده نشد اما در پایان هفتههای دوم و چهارم، میانگین مقادیر آزمونB معنیدار گردید. که این مطلب نشان دهنده آن است که دویدن به عقب باعث افزایش تعادل استاتیک در حالتی که چشمها بسته هستند، میشود.
This research was conducted to examine the effect of adding forward and backward running in a wobble training program on some of functional static balance tests. In this research 30 young male(15-35 years) with sprain of lateral ligaments (grade I,II) of ankle joint were selected by non-probability sampling and assigned randomly into three groups: Group 1 included 10 subjects that performed 15 minutes forward running training and then 15 minutes wobble board training. Group 2 included 10 subject that performed 15 minutes backward running training and then 15 minutes wobble board training. Group 3 included 10 subjects that performed just 15 minutes wobble board training. The functional static balance tests included the most possible time of standing on the injured leg in the straight posture on the surface by eye open(A), and eyes closed (B) and non-injured leg in the straight posture on surface by eyes open and eyes closed. The testing period lasted 6 weeks with 3 sessions per week. Measurments were taken at the beginning and every two weeks hence forward at 4 stages. At the end of 6 th week, the difference between 3 groups (A) statistically was not significant but there was significant difference of mean data between 2 and 4 weekstraining in 3 group (B). That is, backward running for 4 weeks has a good effect on the static balance by wobble board training.
1 – تعادل استاتیک 2 – کشیدگی مچ پا 3 – حس عمقی 4 – دویدن به عقب
1) Static balance 2) Ankle sprain 3) Propprioception 4) Backward running
567
572
http://rjms.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-687&slc_lang=fa&sid=1
H
Farahini
حسین
فراهینی
3900319475328460014587
3900319475328460014587
No
H
Emami Mahtaj
هوشنگ
امامی مهتاج
3900319475328460014588
3900319475328460014588
No
E
Ebrahimi Takamjani
اسماعیل
ابراهیمی
3900319475328460014589
3900319475328460014589
Yes
F
Akaberi
فرزاد
اکابری
3900319475328460014590
3900319475328460014590
No
SH
Goharpay
شاهین
گوهرپی
3900319475328460014591
3900319475328460014591
No