RT - Journal Article T1 - Production of biocompatible testis scaffold for use in tissue engineering JF - RJMS YR - 2020 JO - RJMS VO - 27 IS - 4 UR - http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5988-fa.html SP - 37 EP - 48 K1 - Scaffold K1 - Testis K1 - Extracellular Matrix K1 - Spermatogonial Stem Cells AB - زمینه و هدف: ایجاد اسپرماتوژنز آزمایشگاهی با استفاده از سلول­های اسپرماتوگونی نیازمند بستر مناسب برای رشد و تکثیر سلول­ها می‌باشد. ماتریکس خارج سلولی بیضه­ای به عنوان یک داربست بیولوژیکی می­تواند برای چسبندگی، تکثیر، مهاجرت و تمایز سلولی عمل کند. هدف مطالعه ما سلول زدایی بافت بیضه به صورت کامل برای تهیه داربست و بررسی چسبندگی سلول‌های اسپرماتوگونی پس از تزریق به درون داربست می‌باشد. روش­کار: به منظور تهیه داربست، از بیضه‌های موش و غلظت­های مختلف دترجنت­ها استفاده گردید. کارایی فرآیند سلول­زدایی با استفاده از رنگ­آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و اندازه­گیری محتویات DNA بررسی گردید. برای ارزیابی حفظ اجزاء ماتریکس خارج­ سلولی از رنگ­آمیزی تری­کروم­ماسون، آلشین­بلو و ایمونوهیستوشیمی و کیت استفاده گردید. سپس سلول­های اسپرماتوگونی جدا شده از بیضه نوزاد از طریق مجرای وابران به داربست­ها تزریق شد و سپس به مدت دو هفته بر روی ژل آگارز کشت داده شد. بررسی­های بافت­شناسی درپایان کشت انجام گردید. یافته‌ها: استفاده از سدیم دودسیل سولفات دودسیل سولفات 5/0 درصد و تریتون 5/0 درصد منجر به حذف کامل سلول­ها از بافت گردید. رنگ­آمیزی اختصاصی و ایمونوهیستوشیمی حفظ کلاژن، فیبرونکین و لامینین و گلیکوزآمینوگلیکان­ها در داربست بیضه­ای را تایید کرد. تست MTT نشان داد که داربست­ها زیست­سازگار بوده و تاثیر منفی بر بقای سلول­های فیبروبلاست جنین موشی ندارند. نتایج ارزیابی بافت­شناسی نشان داد که که سلول­ها در داربست بیضه­ای نشست کرده­اند. نتیجه‌گیری: روش سلول­زدایی ما، پروتئین­های مهم ماتریکس خارج سلولی را در داربست­­های بیضه­ای حفظ نمود. داربست­ها، زیست­سازگار بوده و تاثیر منفی بر بقای سلول­های فیبروبلاست جنین موشی و اسپرماتوگونی نداشتند. LA eng UL http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5988-fa.html M3 ER -