%0 Journal Article %A Bagherifard, Abolfazl %A Najd Mazhar, Farid %A Mirzaei, Alireza %T Two stage treatment of old perilunate fracture dislocation using external fixator %J Razi Journal of Medical Sciences %V 26 %N 9 %U http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5788-fa.html %R %D 2019 %K Dislocation, Fracture, Perilunate, External fixator, Chronic, %X زمینه و هدف: دررفتگی پری لونیت و شکستگی - دررفتگی پری لونیت آسیب‌های نادری هستند. درمان موارد مزمن و درمان نشده این آسیب‌ها می‌تواند مشکل و چالش بر‌انگیز باشد. در این مطالعه نتایج استفاده از روش دو مرحله‌ای که بر پایه کارگذاری یک اکسترنال فیکساتور با قابلیت دیسترکشن (مرحله اول) و انجام جراحی باز بعد از سه الی چهار هفته (مرحله دوم) است در این بیماران مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: تعداد 7 بیمار که با روش دو مرحله‌ای مورد درمان قرار گرفتند در این مطالعه گذشته‌نگر وارد شدند. معیارهای ارزیابی نتیجه شامل: ارزیابی درد با استفاده از مقیاس Visual Analogue Scale (VAS)، ارزیابی عملکرد مچ دست با استفاده از مقیاس ) Disabilities of the Arm, Shoulder, and Hand (DASH، ارزیابی قدرت Grip و Pinch و ارزیابی دامنه حرکتی مفصل رادیوکارپال و همین‌طور آرتروز در مفاصل رادیوکارپال و مید کارپال مچ بود. یافته‌ها: متوسط زمان گذشته از آسیب 9/4±7 ماه بود. مدت زمان پیگیری بیماران به طور متوسط 7/10±8/16 ماه بود. قدرت Grip دست درگیر بطور متوسط 1/82 دست سالم بود. قدرت Pinch دست درگیر به طور متوسط 5/82 درصد دست سالم بود. دامنه حرکتی مفصل رادیوکارپال دست درگیر در فلکسیون/ اکستنسیون بطور متوسط 6/49 درصد دست سالم و در انحراف به سمت اولنار/رادیال 6/64 درصد دست سالم بود. میانگین VAS و DASH بیماران به ترتیب 1/4 و 5/28 بود. جوش نخوردگی اسکافوئید و آرتروز مفصل رادیوکارپال هر کدام در یک بیمار دیده شد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج قابل قبول بیماران این مطالعه، استفاده از روش دو مرحله‌ای در درمان بیماران با آسیب‌های پری لونیت قدیمی توصیه می‌شود. %> http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5788-fa.pdf %P 78-87 %& 78 %! Two stage treatment of old perilunate fracture dislocation using external fixator %9 Research %L A-10-4323-1 %+ Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran %G eng %@ 2228-7043 %[ 2019