@ARTICLE{Najd Mazhar, author = {Bagherifard, Abolfazl and Najd Mazhar, Farid and Mirzaei, Alireza and }, title = {Two stage treatment of old perilunate fracture dislocation using external fixator}, volume = {26}, number = {9}, abstract ={زمینه و هدف: دررفتگی پری لونیت و شکستگی - دررفتگی پری لونیت آسیب‌های نادری هستند. درمان موارد مزمن و درمان نشده این آسیب‌ها می‌تواند مشکل و چالش بر‌انگیز باشد. در این مطالعه نتایج استفاده از روش دو مرحله‌ای که بر پایه کارگذاری یک اکسترنال فیکساتور با قابلیت دیسترکشن (مرحله اول) و انجام جراحی باز بعد از سه الی چهار هفته (مرحله دوم) است در این بیماران مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: تعداد 7 بیمار که با روش دو مرحله‌ای مورد درمان قرار گرفتند در این مطالعه گذشته‌نگر وارد شدند. معیارهای ارزیابی نتیجه شامل: ارزیابی درد با استفاده از مقیاس Visual Analogue Scale (VAS)، ارزیابی عملکرد مچ دست با استفاده از مقیاس ) Disabilities of the Arm, Shoulder, and Hand (DASH، ارزیابی قدرت Grip و Pinch و ارزیابی دامنه حرکتی مفصل رادیوکارپال و همین‌طور آرتروز در مفاصل رادیوکارپال و مید کارپال مچ بود. یافته‌ها: متوسط زمان گذشته از آسیب 9/4±7 ماه بود. مدت زمان پیگیری بیماران به طور متوسط 7/10±8/16 ماه بود. قدرت Grip دست درگیر بطور متوسط 1/82 دست سالم بود. قدرت Pinch دست درگیر به طور متوسط 5/82 درصد دست سالم بود. دامنه حرکتی مفصل رادیوکارپال دست درگیر در فلکسیون/ اکستنسیون بطور متوسط 6/49 درصد دست سالم و در انحراف به سمت اولنار/رادیال 6/64 درصد دست سالم بود. میانگین VAS و DASH بیماران به ترتیب 1/4 و 5/28 بود. جوش نخوردگی اسکافوئید و آرتروز مفصل رادیوکارپال هر کدام در یک بیمار دیده شد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج قابل قبول بیماران این مطالعه، استفاده از روش دو مرحله‌ای در درمان بیماران با آسیب‌های پری لونیت قدیمی توصیه می‌شود. }, URL = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5788-fa.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5788-fa.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, doi = {}, year = {2019} }