@ARTICLE{Rasouli, author = {Riyahifar, Sevda and Azadi, Nemam-Ali and Azarkeivan, Azita and Abolghasemi, Jamileh and Ashouri, Asiyeh and Hasanzadeh, Parvin and Rasouli, Mahboobeh and }, title = {Semi-parametric and parametric survival analysis of patients with beta thalassemia major}, volume = {25}, number = {8}, abstract ={زمینه و هدف: بتا تالاسمی ماژور بیماری خونی بسیار سختی است که علائم بالینی آن زودرس بوده و از سنین 6-3 ماهگی ظاهر می‌شوند. این بیماری جزء شایع­ترین بیماری‌های تک­ ژنی در جهان و ایران می­باشد و چنانچه در اولین سال‌های عمر تشخیص داده نشده و تحت درمان قرار نگیرد منجر به مرگ می­شود. در این مطالعه جهت بررسی عوامل مؤثر بر بقای بیماران بتا تالاسمی ماژور از مدل­های نیمه پارامتری کاکس و پارامتری وایبل استفاده و کارایی آن‌ها مقایسه شد. روش کار: در این مطالعه گذشته‌نگر طولی با به‌کارگیری روش نمونه‌گیری در دسترس از اطلاعات مربوط به 300 بیمار مبتلا به بتا تالاسمی ماژور که در طی سال‌های 1373 تا اواسط سال 1396 به درمانگاه تالاسمی ظفر واقع در شهر تهران مراجعه کرده‌اند، استفاده شد. برای مقایسه مدل‌ها و انتخاب بهترین مدل از ملاک اطلاع آکاییکه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم‌افزار Stata نسخه 13 انجام گرفت. یافته‌ها: مقادیر ملاک اطلاع آکاییکه برای مدل نیمه پارامتری کاکس و مدل پارامتری وایبل به ترتیب 600/277 و 211/107 به‌دست آمد. بر اساس هر دو مدل کاکس و وایبل متغیرهای نحوه تزریق خون، سن شروع دسفرال و میزان رسوب آهن در کبد با بقای بیماران رابطه معنی­داری داشتند. بر اساس ملاک آکاییکه، کارایی مدل وایبل بهتر از مدل کاکس بود. نتیجه‌گیری: با توجه به مقادیر به دست آمده، مدل پارامتری وایبل برای تحلیل بقای بیماران مبتلا به بتاتالاسمی ماژور نسبت به مدل نیمه پارامتری کاکس کاراتر می­باشد. }, URL = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5448-fa.html}, eprint = {http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5448-fa.pdf}, journal = {Razi Journal of Medical Sciences}, doi = {}, year = {2018} }