مجله علوم پزشکی رازی

---

    مطالعات اندکی نشان داده‌اند که استرس و گلوکوکورتیکوییدها در کنترل درد دخالت دارند. هدف این پژوهش بررسی اثر استرس حاد و دگزامتازون(به عنوان یک آگونیست گیرنده گلوکوکورتیکوییدها) بر درد حاد و مزمن(در مدل آزمون فرمالین) در موش سوری بوده است. در این مطالعه، موش‌های نر سوری نژاد آلبینو(60 سر در 6 گروه 10 تایی) با وزن 25 تا 30 گرم مورد استفاده قرار گرفتند. دگزامتازون به میزان 5/0، 1 و 2 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یا هم حجم آن حامل به صورت زیر جلدی، 30 دقیقه قبل از آزمون فرمالین به تمام موش‌ها تزریق شد. برای ایجاد استرس از شنا در آب سرد(18 تا 22 درجه سانتی‌گراد) به مدت 1 دقیقه استفاده گردید. حیوانات 3 دقیقه بعد از ایجاد استرس در گروه دریافت کننده استرس به تنهایی و 30 دقیقه بعد از تزریق دگزامتازون در گروهی که دگزامتازون و استرس دریافت کرده بودند، با آزمون فرمالین مورد بررسی قرار گرفتند. شاخص‌های ارزیابی درد در آزمون فرمالین شامل مدت زمان لیسیدن اندام و بالا نگه‌داشتن آن‌ها طی مراحل حاد(5 دقیقه اول) و مزمن(15 تا 40 دقیقه) بعد از تزریق فرمالین(25 میکرولیتر از محلول 5%) در کف پای حیوان بود. نتایج نشان داد که در گروه‌های دریافت کننده استرس آب سرد و دگزامتازون(5/0 و 1 میلی‌گرم)، زمان پاسخ‌دهی حیوانات به محرک‌های دردزا نسبت به درد حاد و مزمن در مدل فوق(آزمون فرمالین) به طور معنی داری کاهش یافته بود(01/0P<). هم‌چنین اثرات استرس به تنهایی نسبت به دگزامتازون بیش‌تر بود(01/0P<). یافته‌های فوق نشان می‌دهد که استرس و فعال شدن گیرنده‌های گلوکوکورتیکوییدی سبب کاهش درد حاد و مزمن(افزایش بی‌دردی) به دنبال تزریق فرمالین می‌شوند. پی‌بردن به مکانیسم‌های کاهش درد توسط استرس و گلوکوکورتیکوییدها نیاز به مطالعات بیش‌تری در این زمینه دارد

---

    زمینه و هدف: تاکنون گاز کلر به عنوان یک عامل تحریکی برای غشاهای موکوسی و لوله‌های تنفسی شناخته شده است و می‌تواند سبب افزایش رادیکال‌های آزاد گردد. رادیکال‌های آزاد موجب تخریب سلولی می‌گردند. هدف از این مطالعه اندازه‌گیری محتوی DNA و سیکل سلولی در گلبول‌های سفید خون پس از مسمومیت با گاز کلر می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه که از نوع تجربی در محیط آْزمایشگاه است، بر روی هشتاد موش نر(چهل موش به عنوان نمونه و چهل موش به عنوان کنترل) انجام گرفت. اولین گروه نمونه در طی سه هفته مورد مسمومیت قرار گرفتند و سپس نمونه خون آن‌ها جمع‌آوری گردید. سیکل سلولی و محتوی DNA به وسیله تکنیک فلوسیتومتری ارزیابی شد. یافته‌ها: بررسی نشان داد که گاز کلر بر سیکل سلولی و محتوی DNA گلبول‌های سفید موش‌های سوری تاثیر گذاشته و سبب تغییر در فازهای سلولی شده است به طوری که بر فاز G0G1 اثر کاهنده و بر G2M و S اثر فزاینده داشته است(05/0P<). نتیجه‌گیری: به عنوان نتیجه کلی کلر بر روی سیکل سلولی و محتوی DNA گلبول‌های سفید به طور معنی‌داری اثر داشته و به نظر می‌رسد که مانند یک ماده میتوژن عمل کند.

---

    زمینه و هدف: اجاق‌های مایکروفر در سالهای اخیر بطور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفته‌اند. با توجه به افزایش استفاده از دستگاههای مولد امواج میکروویو در منازل و صنایع، نگرانی‌های مداومی درباره اثر تابش امواج میکروویو بر سیستم‌های بیولوژیکی وجود دارد. سلولهای خونی و مغز قرمز استخوان از بافت‌های فعال بدن می‌باشند که می‌توانند تحت تاثیر این امواج قرار گیرند. بانوان بیشترین تماس را با دستگاه مایکروفر دارند و از طرفی سن فرد در زمان مواجه شدن با امواج نشتی از میکرو فر می‌تواند بر میزان اثرات نقش مهمی داشته باشد، لذا هدف این تحقیق بررسی تاثیر امواج نشتی از اجاق ماکروفر در دو مقطع سنی بالغ و نابالغ بر فاکتورهای خونی دریک الگوی حیوانی می‌باشد.

روش بررسی: این بررسی بصورت تجربی انجام گردید.�ابتدا میزان نشت امواج از یک دستگاه مایکروفر خانگی اندازه گیری شد.  برای این تحقیق 20 سر موش سوری ماده بالغ (سن حدود دو ماه و وزن 25- 28 گرم) و20 سر موش ماده نابالغ (سن حدود یک هفته و وزن 3-4 گرم) مورد استفاده قرار گرفت. هر گروه سنی نیز به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند.گروه‌های آزمایش روزانه سه نوبت و هر بار سی دقیقه در مدت دو ماه در مجاورت دستگاه مایکروویو با فرکانس2450مگاهرتز قرار گرفتند. در پایان دوره با خون گیری از قلب، نمونه‌های خون تهیه گردید و فاکتورهای خونی شامل میزان هموگلوبین(Hb)، میانگین هموگلوبین سلولی(MCH)، میانگین حجم سلولی(MCV)، میانگین غلظت هموگلوبین سلولی( (MCHC، تعداد پلاکتها، گلبول‌های قرمز و گلبول‌های سفید مورد ارزیابی قرار گرفت�و نتایج حاصل با استفاده از تست T از نظر آماری مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها: در گروه نابالغ تحت تاثیر امواج، تعداد گلبول‌های سفید، میزان Hb، MCH،MCHC و پلاکت‌ها کاهش معنی‌داری یافت(05/0 >P ). ازفاکتور‌های مورد ارزیابی در گروه بالغ، تعداد گلبول‌های سفید افزایش و میزان پلاکت‌ها کاهش معنی‌داری نشان داد (05/0 >P ).�تعداد گلبولهای قرمز در هیچکدام از گروهها از نظر آماری تغییر معنی داری نداشت.

نتیجه‌گیری: امواج نشت یافته از اجاق مایکروفر سبب تغییرات معنی‌داری در بعضی از فاکتورهای خونی در دوگروه بالغ و نابالغ گردید. این تغییرات در نابالغین وسیع تر بود. بروز این تغییرات می‌تواند به دلیل تاثیر مستقیم امواج بر سلول‌های مغز استخوان و یا به دلیل اثر این امواج بر سلولها در خون محیطی باشد

---

زمینه وهدف : گزارش‌هایی مبنی بر استفاده از میدان‌های الکترومغناطیس در فرکانس‌های پایین جهت مطالعه بر ارگان‌های بدن ازجمله کبد، قلب، رحم و غدد وجود دارد. نظر به اینکه درمان بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی به‌از جمله اضطراب از اهمیت خاصی برخوردار هستند مطالعه حاضر باهدف ارزیابی اثرات میدان‌های الکترومغناطیس در فرکانس‌های پایین با استفاده از داروهای اضطراب‌آور و به‌کارگیری دستگاه ماز صلیبی در دستور کار قرار گرفت

---

زمینه و هدف: با توجه به فراوانی سرب در اکوسیستم، هدف از این مطالعه بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی بروکلی بر استرس اکسیداتیو القایی استات سرب در کلیه موش سوری بود.
روش ‌کار: مطالعه تجربی مداخله‌ای بر روی 40 سر موش سوری نر 5±30 گرم انجام شد. گروه کنترل استات سرب PPM500 در آب آشامیدنی، گروه T1، T2 و T3 علاوه بر آب آشامیدنی حاوی PPM500 استات ‌سرب به ترتیب 100، 200 و 300 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی بروکلی به مدت 28 روز داخل صفاقی تزریق شد. خون‌گیری از حیوانات انجام شد. بعد از معدوم‌سازی انسانی حیوانات، کلیه راست برای مطالعات پاتولوژیک و کلیه چپ برای اندازه‌گیری مالون‌دی‌آلدئید مورد استفاده قرار گرفت.
یافته‌ها: در پایان مطالعه وزن موش‌ها و وزن کلیه در گروه کنترل نسبت به سایر گروه‌ها افزایش داشت. غلظت مالون‌دی آلدئید در گروه‌های کنترل T1، T2 و T3 به ترتیب شامل 56/2±67/34، 056/3±98/27، 654/4±86/16 و 765/6±06/12 میکرومول بر میلی‌لیتر شد. اختلاف آماری معنی‌داری بین گروه کنترل با گروه T2 و T3 دیده شد. بیشترین غلظت ظرفیت آنتی‌اکسیدانی ‌تام سرم در گروه 1034/34±23/121  T3و کمترین در گروه کنترل 34/35±70/709 میکرومول بر میلی‌لیتر شد. این اختلاف بین گروه کنترل با گروه‌های T1، T2 و T3 معنی‌دار شد. در مطالعات پاتولوژیک بیشترین آسیب بافت کلیه در گروه کنترل با امتیاز 7 و کمترین در گروه T3 دیده شد.
نتیجه‌گیری: عصاره هیدروالکلی بروکلی در 300 میلی‌گرم بر کیلوگرم توانست استرس اکسیداتیو ناشی از استات سرب را در کلیه موش سوری به نحو مؤثری کنترل نماید.