Research code: 5025542552
Ethics code: IR.IAU.SRB.REC.1399.146
Clinical trials code: 5025542552
گروه رفتارحرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران؛ ، keivannorozy@gmail.com
چکیده: (232 مشاهده)
مقدمه و هدف: کم توانی های یادگیری نظیر اختلال خواندن، نوشتن و حساب به طور معمول در سال های اول مدرسه آشکار می شوند و می توانند بر پیشرفت تحصیلی و سایر جنبه های زندگی دانش آموزان تاثیر بگذارند. پژوهش حاضر باهدف بررسی پژوهش تاثیر مداخله های مبنی بر بازی(حرکتی، اگزرگیم، بینایی) بر کم توانی های یادگیری(مهارت نوشتن، مهارت های خواندن) دانش آموزان ابتدایی انجام شد.
روش‌شناسی: روش پژوهش حاضر، نیمه تجربیبا طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه و به صورت مقطعی با سه گروه آزمایش بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان دختر دورۀ دوم متوسطه در شهر چالوس در سال ۱۴۰۲ تشکیل دادند. از این جامعه، چهل پنج داوطلب واجد شرایط به‌روش هدفمند وارد مطالعه شدند و به‌روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند.. ابزارهای پژوهش، مقیاس مشکلات یادگیری کلورادو توسط ویلکات و همکاران (۲۰۱۱)، آزﻣﻮن ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻓﻼح ﭼﺎی(1384)، آزﻣﻮن ﻋﻤﻠﮑﺮد خواندن کرمی نوری و مرادی (1384) بود. به‌منظور انجام مداخله پروتکل مبنی بر بازی شامل 8 هفته و هر هفته 2جلسه که در مجموع 16 جلسه تمرین بازی های منتخب در گروهای آزمایش اجرا شد. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ در سطح معنا‌داری ۰٫۰۵ تحلیل شد.
یافته ها: اثر زمان، اثر گروه و اثر تعامل زمان و گروه بر نمرات متغیرهای مهارت خواندن و نوشتن معنادار بود. مقایسه میانگین نمرات پیش‌آزمون با پس‌آزمون و پیش‌آزمون با پیگیری برای متغیرهای مهارت خواندن و نوشتن در گروه آزمایش معنادار بود.
نتیجه گیری: براساس یافته‌های این پژوهش، بازی مبتنی‌بر بازی های بینایی بر افزایش مهارت خواندن و نوشتن دانش آموزان اثربخش است؛ بنابراین معلمان و مشاوران و درمانگران می‌توانند به‌منظور بهبود این متغیرها در دانش آموزان، از این بازی های استفاده کنند.
روش‌شناسی: روش پژوهش حاضر، نیمه تجربیبا طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه و به صورت مقطعی با سه گروه آزمایش بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان دختر دورۀ دوم متوسطه در شهر چالوس در سال ۱۴۰۲ تشکیل دادند. از این جامعه، چهل پنج داوطلب واجد شرایط به‌روش هدفمند وارد مطالعه شدند و به‌روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند.. ابزارهای پژوهش، مقیاس مشکلات یادگیری کلورادو توسط ویلکات و همکاران (۲۰۱۱)، آزﻣﻮن ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻓﻼح ﭼﺎی(1384)، آزﻣﻮن ﻋﻤﻠﮑﺮد خواندن کرمی نوری و مرادی (1384) بود. به‌منظور انجام مداخله پروتکل مبنی بر بازی شامل 8 هفته و هر هفته 2جلسه که در مجموع 16 جلسه تمرین بازی های منتخب در گروهای آزمایش اجرا شد. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ در سطح معنا‌داری ۰٫۰۵ تحلیل شد.
یافته ها: اثر زمان، اثر گروه و اثر تعامل زمان و گروه بر نمرات متغیرهای مهارت خواندن و نوشتن معنادار بود. مقایسه میانگین نمرات پیش‌آزمون با پس‌آزمون و پیش‌آزمون با پیگیری برای متغیرهای مهارت خواندن و نوشتن در گروه آزمایش معنادار بود.
نتیجه گیری: براساس یافته‌های این پژوهش، بازی مبتنی‌بر بازی های بینایی بر افزایش مهارت خواندن و نوشتن دانش آموزان اثربخش است؛ بنابراین معلمان و مشاوران و درمانگران می‌توانند به‌منظور بهبود این متغیرها در دانش آموزان، از این بازی های استفاده کنند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |