جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 000
Ethics code: IR.IAU.SRB.REC.1402.248
Clinical trials code: IR.IAU.SRB.REC.1402.248
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
zaker B, seyrafi M, khalatbary J, peymani J. Comparison the effectiveness of rational-emotive-behavioral group therapy and reality group therapy on perfectionism in patients with relapse remitting type multiple sclerosis. RJMS 2024; 31 (1)
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8580-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8580-fa.html
ذاکر بهناز، صیرفی محمدرضا، خلعتبری جواد، پیمانی جاوید. اثربخشی رفتار درمانی عقلانی هیجانی گروهی و واقعیت درمانی گروهی بر کمالگرایی بیماران مبتلا به ام اس نوع عودکننده-بهبودیابنده. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1)
دانشگاه آزاد اسلامی ، msf_3@yahoo.com
چکیده: (359 مشاهده)
زمینه و هدف: کمالگرایی ویژگی همراه با معیارهای سطح بالا و تلاش برای پیشرفت است، و هسته اصلی آن بر مقتضیات خشک استوار است که شامل قواعد و باورهای انعطاف ناپذیر میشود. هدف اساسی این مطالعه، مقایسه اثربخشی دو روش درمانی رفتاردرمانی عقلانی هیجانی و واقعیت درمانی بر کمالگرایی بود.
روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی و براساس طرح پیش آزمون-پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل و اجرای پرسشنامه کمالگرایی هیل اطلاعات لازم جمعآوری شد. هر گروه سه بار تحت اندازهگیری قرار گرفتند. جامعه آماری شامل اعضای انجمن ام اس ایران بود که تشخیص ام اس را از نورولوژیست دریافت کرده بودند. نمونه تحقیق مرکب از 60 نفر از بیماران مبتلا به ام اس بود( آزمایش1، 20 نفر؛ آزمایش2، 20 نفر؛ و گروه کنترل 20 نفر) که با نمونهگیری تصادفی انتخاب شده و به تصادف در گروههای آزمایش و کنترل جای داده شدند.افراد دو گروه آزمایش به شکل مجزا هفته ای یکبار تحت مداخله رفتاردرمانی عقلانی هیجانی گروهی و واقعیت درمانی گروهی در یک دوره ی ۱۲ جلسه ای که هر جلسه درمان ۹۰ دقیقه به طول می انجامید شرکت کردندو در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت.
. یافته ها: تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که واریانس کمالگرایی به وسیله رفتار درمانی عقلانی هیجانی گروهی و واقعیت درمانی گروهی تبیین میشود. به عبارت دیگر، این دو روش توانستند نشانه های کمالگرایی را کاهش دهند. همچنین، تحلیلهای بیشتر نشان داد که میانگین نمره های شرکت کنندگان گروه آزمایش 1 و 2 تحت رفتار درمانی عقلانی هیجانی گروهی و واقعیت درمانی در سه بار اندازهگیری متغیر کمالگرایی متفاوت است. اندازه اثر اختلاف با توجه به مقدار مجذور ایتا (آزمایش 1: 586/0 و آزمایش 2: 761/0) در حد بالا بود. مقایسه میانگین های سه مرحله در جدول پایین حاکی از این است که میانگین ارزیابی اول از میانگین ارزیابی دوم و سوم بالاتر است. در عین حال، میانگین ارزیابی دوم از میانگین ارزیابی سوم بالاتر است(01/0>p). در نهایت، هر دو درمان عقلانی هیجانی رفتاری و واقعیت درمانی اثر مثبت بر کمالگرایی داشتند، اما تفاوت بین این دو روش از لحاظ شاخص تغییرات پایدار و معناداری بالینی یکسان نبود.
نتیجه گیری:بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که رفتار درمانی عقلانی هیجانی گروهی و واقعیت درمانی گروهی هر دو می توانند به عنوان یک درمان تاثیر گذار بر کاهش کمال گرایی بیماران ام اس مورد استفاده قرار بگیرد .ولی رفتاردرمانی عقلانی هیجانی اثربخشی بیشتری در کاهش کمالگرایی داشته است و همچنین می توان نتیجه گرفت که این تحقیق مبتنی بر کارآزمایی بالینی به درک بهتری از این موضوع که چگونه می توان کمالگرایی را درمان و مخصوصا به درمانهای متفاوت منجر شده است
روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی و براساس طرح پیش آزمون-پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل و اجرای پرسشنامه کمالگرایی هیل اطلاعات لازم جمعآوری شد. هر گروه سه بار تحت اندازهگیری قرار گرفتند. جامعه آماری شامل اعضای انجمن ام اس ایران بود که تشخیص ام اس را از نورولوژیست دریافت کرده بودند. نمونه تحقیق مرکب از 60 نفر از بیماران مبتلا به ام اس بود( آزمایش1، 20 نفر؛ آزمایش2، 20 نفر؛ و گروه کنترل 20 نفر) که با نمونهگیری تصادفی انتخاب شده و به تصادف در گروههای آزمایش و کنترل جای داده شدند.افراد دو گروه آزمایش به شکل مجزا هفته ای یکبار تحت مداخله رفتاردرمانی عقلانی هیجانی گروهی و واقعیت درمانی گروهی در یک دوره ی ۱۲ جلسه ای که هر جلسه درمان ۹۰ دقیقه به طول می انجامید شرکت کردندو در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت.
. یافته ها: تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که واریانس کمالگرایی به وسیله رفتار درمانی عقلانی هیجانی گروهی و واقعیت درمانی گروهی تبیین میشود. به عبارت دیگر، این دو روش توانستند نشانه های کمالگرایی را کاهش دهند. همچنین، تحلیلهای بیشتر نشان داد که میانگین نمره های شرکت کنندگان گروه آزمایش 1 و 2 تحت رفتار درمانی عقلانی هیجانی گروهی و واقعیت درمانی در سه بار اندازهگیری متغیر کمالگرایی متفاوت است. اندازه اثر اختلاف با توجه به مقدار مجذور ایتا (آزمایش 1: 586/0 و آزمایش 2: 761/0) در حد بالا بود. مقایسه میانگین های سه مرحله در جدول پایین حاکی از این است که میانگین ارزیابی اول از میانگین ارزیابی دوم و سوم بالاتر است. در عین حال، میانگین ارزیابی دوم از میانگین ارزیابی سوم بالاتر است(01/0>p). در نهایت، هر دو درمان عقلانی هیجانی رفتاری و واقعیت درمانی اثر مثبت بر کمالگرایی داشتند، اما تفاوت بین این دو روش از لحاظ شاخص تغییرات پایدار و معناداری بالینی یکسان نبود.
نتیجه گیری:بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که رفتار درمانی عقلانی هیجانی گروهی و واقعیت درمانی گروهی هر دو می توانند به عنوان یک درمان تاثیر گذار بر کاهش کمال گرایی بیماران ام اس مورد استفاده قرار بگیرد .ولی رفتاردرمانی عقلانی هیجانی اثربخشی بیشتری در کاهش کمالگرایی داشته است و همچنین می توان نتیجه گرفت که این تحقیق مبتنی بر کارآزمایی بالینی به درک بهتری از این موضوع که چگونه می توان کمالگرایی را درمان و مخصوصا به درمانهای متفاوت منجر شده است
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
