جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 14-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 101448509308426185026162732906
Ethics code: IR.IAU.CTB.REC.1402.081
دانشیار، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران ، s.kazemian@atu.ac.ir
چکیده: (322 مشاهده)
زمینه و هدف: با توجه به اینکه ناباروری شدیداً افراد را از لحاظ روانشناختی تحت تاثیر قرار می‌دهد، پژوهش حاضر با هدف واکاوی راهبردهای روانشناختی زنان نابارور با تحمل ابهام بالا صورت گرفته است.
روش کار: ایـن مطالعـه بـا رویکـرد کیفـی و روش پدیدارشناسی انجـام شـد. ۱۲ نفـر از زنان نابارور که حداقل ۲ بار تحت درمان لقاح مصنوعی قرار گرفته بودند و در پرسش نامه تحمل ابهام مک لین نمره بالا به دست آوردند، در بیمارستان شهید اکبرآبادی در سـال ۱۴۰۲ بـر اسـاس نمونـهگیـری مبتنـی بـر هـدف انتخـاب و بـا اسـتفاده از مصاحبـههـای عمیـق نیمـه سـاختار یافتـه، مـورد مصاحبـه قـرار گرفتنـد. همـه مصاحبـههـا ضبـط و سـپس دسـت نویـس گردیـد و بـا اسـتفاده از روش هفت مرحلهایی کلایزی، مـورد تجزیـه و تحلیـل قـرار گرفت.
یافتهها: نتیجه حاصل از این پژوهش نشان داد که زنان نابارور با تحمل ابهام بالا راهبردهای روانشناختی خود را در چهار مرحله طی می کنند که این مراحل عبارتند از: الف. نگاه مثبت نسبت به درمان (تلاش‌های متعدد، خوشبینی و امیدواری، انتظار موفقیت، روبه رو شدن با چالش‌های حین درمان)، ب. واقع‌بینانه شدن و کاهش انتظارات (تردید و نگرانی، جستجوی اطلاعات، مشورت با متخصصان، کسب حمایت روانی بیرونی، تعصب نداشتن به گزینههای درمان، تغییر نگرش و تطبیق با واقعیت)، ج. تفویض به مشیت الهی (پذیرش و تسلیم، تقدیرگرایی، حفظ امید) و د. دگردیسی مرکزیت زندگی (جستجوی راهکارهای جایگزین، تصمیم‌گیری درباره مسیر درمانی، کسب حمایت خانواده و دوستان، بهبود روانشناختی، اقدام برای بازیابی کنترل زندگی).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از یافتههای این پژوهش میتوان دریافت زنان ناباروری که نسبت به ابهام تحمل بالایی دارند، شروع به شناخت مثبت درمورد وضعیت مربوط به خود میکنند و این شناخت ها را به عنوان یک قطعیت در نظر نمی گیرند. آنها همچنان که با امیدواری به درمان ادامه میدهند، دیگر جنبه های زندگی خود را حذف نمیکنند و تلاش برای باردار شدن را در کنار مسائل دیگر زندگی دنبال میکنند.
روش کار: ایـن مطالعـه بـا رویکـرد کیفـی و روش پدیدارشناسی انجـام شـد. ۱۲ نفـر از زنان نابارور که حداقل ۲ بار تحت درمان لقاح مصنوعی قرار گرفته بودند و در پرسش نامه تحمل ابهام مک لین نمره بالا به دست آوردند، در بیمارستان شهید اکبرآبادی در سـال ۱۴۰۲ بـر اسـاس نمونـهگیـری مبتنـی بـر هـدف انتخـاب و بـا اسـتفاده از مصاحبـههـای عمیـق نیمـه سـاختار یافتـه، مـورد مصاحبـه قـرار گرفتنـد. همـه مصاحبـههـا ضبـط و سـپس دسـت نویـس گردیـد و بـا اسـتفاده از روش هفت مرحلهایی کلایزی، مـورد تجزیـه و تحلیـل قـرار گرفت.
یافتهها: نتیجه حاصل از این پژوهش نشان داد که زنان نابارور با تحمل ابهام بالا راهبردهای روانشناختی خود را در چهار مرحله طی می کنند که این مراحل عبارتند از: الف. نگاه مثبت نسبت به درمان (تلاش‌های متعدد، خوشبینی و امیدواری، انتظار موفقیت، روبه رو شدن با چالش‌های حین درمان)، ب. واقع‌بینانه شدن و کاهش انتظارات (تردید و نگرانی، جستجوی اطلاعات، مشورت با متخصصان، کسب حمایت روانی بیرونی، تعصب نداشتن به گزینههای درمان، تغییر نگرش و تطبیق با واقعیت)، ج. تفویض به مشیت الهی (پذیرش و تسلیم، تقدیرگرایی، حفظ امید) و د. دگردیسی مرکزیت زندگی (جستجوی راهکارهای جایگزین، تصمیم‌گیری درباره مسیر درمانی، کسب حمایت خانواده و دوستان، بهبود روانشناختی، اقدام برای بازیابی کنترل زندگی).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از یافتههای این پژوهش میتوان دریافت زنان ناباروری که نسبت به ابهام تحمل بالایی دارند، شروع به شناخت مثبت درمورد وضعیت مربوط به خود میکنند و این شناخت ها را به عنوان یک قطعیت در نظر نمی گیرند. آنها همچنان که با امیدواری به درمان ادامه میدهند، دیگر جنبه های زندگی خود را حذف نمیکنند و تلاش برای باردار شدن را در کنار مسائل دیگر زندگی دنبال میکنند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
توانبخشی روانی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |