جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )                   جلد 30 شماره 7 صفحات 9-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 01
Ethics code: IR.IAU.SARI.REC.1403.111
Clinical trials code: 01


XML English Abstract Print


استادیار، دانشکده مدیریت، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران ، hhakimpur@iaubir.ac.ir
چکیده:   (342 مشاهده)
زمینه و هدف: وفاداری مشتریان و به ‌ویژه وفاداری الکترونیک در کسب‌وکارهای الکترونیکی به جهت کسب سود و منافع بیشتر، یکی از موضوع‌هایی است که امروزه از دیدگاه بسیاری از مدیران، به علت فضای رقابتی حاکم بر آن از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی پیامدهای وفاداری الکترونیک مشتریان در صنعت بانکداری (مورد مطالعه: بانک مسکن خراسان رضوی) می‌باشد.
روش کار: تحقیق حاضر ازلحاظ ماهیت از نوع اکتشافی، از لحاظ هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده‌ها توصیفی می‌باشد. روش این تحقیق از نوع آمیخته می‌باشد. در مرحله نخست و در بخش کیفی بر اساس روش داده بنیاد الگو نظری ایجاد شد و سپس در مرحله کمی با بهره‌گیری از فرایند تحلیل عاملی تأییدی، به تجزیه و تحلیل و شناسایی پیامدهای وفاداری الکترونیک پرداخته شد. جامعه آماری تحقیق در بخش کیفی شامل کارشناسان بخش فناوری اطلاعات در بانک بودند که 14 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب  و تا رسیدن به اشباع نظری مصاحبه‌ها انجام گردید و در بخش کمی مشتریان استفاده‌کننده از خدمات بانکداری الکترونیک بانک مسکن خراسان رضوی می‌باشند که با روش نمونه‌گیری در دسترس و با استفاده از جدول کوکران حجم نمونه به تعداد  384 نفر بوده است. اﺑﺰار اندازه‌گیری در ﺑﺨﺶ کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد.
یافته­ ها: در این تحقیق در بخش کیفی هفت پیامده وفاداری الکترونیک سازمان‌دهی شد. همچنین در بخش کمی نتایج تحلیل عامل تأییدی حاکی از روایی و پایایی پیامدهای نهائی بود و کلیه مؤلفه‌ها در وفاداری الکترونیک مشتریان مؤثر بودند.
نتیجه گیری: در مجموع نتایج تحقیق حاضر، دانش وسیعی را پیرامون نحوه وفادارسازی الکترونیک مشتریان بانکداری الکترونیک بانک مسکن در اختیار مدیران این بانک در جهت رسیدن به حداکثر بهره‌وری قرار داد.
متن کامل [PDF 537 kb]   (125 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.