جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 12-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشیار، گروه روانشناسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران ، aghazan5@yahoo.com
چکیده: (498 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلالات خلقی گروه وسیعی از اختلالاتی را شامل می‌شوند که خلق مرضی (پاتولوژیک) و آشفتگی‌های مرتبط با آن، نمای بالینی غالب آنها را تشکیل می‌دهد لذا هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان فراتشخیصی و درمان شناختی- رفتاری بر نشانگان پیش از قاعدگی زنان مبتلا به اختلالات خلقی شهر اصفهان بود.
روش کار: مطالعه حاضر یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه به همراه دوره پیگیری بوده است. متغیرهای مستقل پژوهش حاضر عبارت بودند از دو روش درمان فراتشخیصی و درمان شناختی- رفتاری و متغیرهای وابسته پژوهش نیز نشانگان پیش از قاعدگی بود که در جامعه زنان مبتلا به اختلالات خلقی شهر اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. جامعه پژوهش در این مطالعه عبارت از کلیه زنان مبتلا به اختلالات خلقی در شهر اصفهان بود. در این مطالعه 45 زن مبتلا به اختلالات خلقی مراجعه کننده به کلینیک‌های تخصصی شهر اصفهان در سال 1400، که واجد شرایط معیارهای ورود به مطالعه بودند و معیارهای خروج را نداشتند به صورت هدفمند انتخاب و در سه گروه (2 گروه آزمایشی و یک گروه گواه) مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات بیماران از طریق اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه غربالگری اختلالات خلقی، پرسشنامه نشانگان پیش از قاعدگی جمعآوری شد. پروتکل‌های درمانی شامل درمان شناختی رفتاری (هازلت-استیونز) و درمان فراتشخیصی (بارلو و همکاران،2011) بود.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان فراتشخیصی و درمان‌شناختی رفتاری اثربخشی معنی داری بر نشانگان پیش از قاعدگی زنان مبتلا به اختلالات خلقی شهر اصفهان داشتند، اما یافته‌ها اختلاف معنی‌داری بین این دو گروه درمانی بر نشانگان پیش از قاعدگی نشان نداد. به طوری که درمان شناختی رفتاری به طور معنی‌داری اثربخشی بیشتری نسبت به درمان فراتشخیصی زنان مبتلا به اختلالات خلقی شهر اصفهان داشت.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که هر دو درمان فراتشخیصی و درمان شناختی رفتاری می‌توانند در کاهش نشانگان پیش از قاعدگی زنان مبتلا به اختلالات خلقی مؤثر باشند. با این حال، درمان شناختی رفتاری به عنوان روشی با اثربخشی بیشتر توصیه می‌شود. این یافته بر اهمیت به‌کارگیری روش‌های متمرکز بر شناخت و رفتار برای مدیریت اختلالات خلقی تأکید دارد و می‌تواند در برنامه‌ریزی‌های درمانی مورد استفاده قرار گیرد.
روش کار: مطالعه حاضر یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه به همراه دوره پیگیری بوده است. متغیرهای مستقل پژوهش حاضر عبارت بودند از دو روش درمان فراتشخیصی و درمان شناختی- رفتاری و متغیرهای وابسته پژوهش نیز نشانگان پیش از قاعدگی بود که در جامعه زنان مبتلا به اختلالات خلقی شهر اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. جامعه پژوهش در این مطالعه عبارت از کلیه زنان مبتلا به اختلالات خلقی در شهر اصفهان بود. در این مطالعه 45 زن مبتلا به اختلالات خلقی مراجعه کننده به کلینیک‌های تخصصی شهر اصفهان در سال 1400، که واجد شرایط معیارهای ورود به مطالعه بودند و معیارهای خروج را نداشتند به صورت هدفمند انتخاب و در سه گروه (2 گروه آزمایشی و یک گروه گواه) مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات بیماران از طریق اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه غربالگری اختلالات خلقی، پرسشنامه نشانگان پیش از قاعدگی جمعآوری شد. پروتکل‌های درمانی شامل درمان شناختی رفتاری (هازلت-استیونز) و درمان فراتشخیصی (بارلو و همکاران،2011) بود.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان فراتشخیصی و درمان‌شناختی رفتاری اثربخشی معنی داری بر نشانگان پیش از قاعدگی زنان مبتلا به اختلالات خلقی شهر اصفهان داشتند، اما یافته‌ها اختلاف معنی‌داری بین این دو گروه درمانی بر نشانگان پیش از قاعدگی نشان نداد. به طوری که درمان شناختی رفتاری به طور معنی‌داری اثربخشی بیشتری نسبت به درمان فراتشخیصی زنان مبتلا به اختلالات خلقی شهر اصفهان داشت.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که هر دو درمان فراتشخیصی و درمان شناختی رفتاری می‌توانند در کاهش نشانگان پیش از قاعدگی زنان مبتلا به اختلالات خلقی مؤثر باشند. با این حال، درمان شناختی رفتاری به عنوان روشی با اثربخشی بیشتر توصیه می‌شود. این یافته بر اهمیت به‌کارگیری روش‌های متمرکز بر شناخت و رفتار برای مدیریت اختلالات خلقی تأکید دارد و می‌تواند در برنامه‌ریزی‌های درمانی مورد استفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی