Research code: 1
Ethics code: IR.IAU.TON.REC.1401.076
Clinical trials code: 1

XML English Abstract Print


گروه مدیریت آموزشی، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، parenazbanisi2017@gmail.com
چکیده:   (316 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال اوتیسم یکی از بیماری های  گروه اختلالات  فراگیر رشد می باشد که با تخریب پایدار در تعامل اجتماعی متقابل ، تأخیریا  انحراف  ارتباطی و الگوی ارتباطی کلیشه ای محدود مشخص است. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین اثربخشی روان­درمانی پویشی کوتاه مدت بر تحریف شناختی مادران دارای فرزندان اوتیسم بود.
روش‌کار: برای انجام تحقیق کاربردی و آزمایشی حاضر که با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. از بین  مادران کودکان اوتیسم شهر تهران به روش در دسترس 20 نفر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. ابتدا تمام آزمودنی­ها پرسشنامه تحریف شناختی حسن عبدالله زاده و مریم سالار (1389) را تکمیل کردند سپس گروه آزمایش 9 جلسه روان درمانی پویشی کوتاه مدت را دریافت کرد و هر دو گروه مجددا پرسشنامه را تکمیل کردند. در نهایت با استفاده از آزمون تحلیل کوورایانس داده­ها تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: نتایج نشان داد روان­درمانی پویشی کوتاه مدت بر کاهش تحریف شناختی ( p ≤0/05 ) مادران کودکان اوتیسمی دارای تحریف شناختی تاثیر مثبت و معنی داری دارد.
نتیجه‌گیری: از روان­درمانی پویشی کوتاه مدت می­توان جهت کاهش تحریف شناختی و در نتیجه جهت بهبود در سلامت روان مادران دارای کودکان اوتیستیک دارای تحریف شناختی استفاده کرد.
 
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.