Research code: 0
Ethics code: 0
Clinical trials code: 0
گروه شیمی، واحد شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران ، mahsahajjarzadeh171374@gmail.com
چکیده: (665 مشاهده)
زمینه و هدف: شیمی درمانی سرطان با مشکلات عدیدهای از جمله عدم تحمل بیمار یا مقاوم شدن سلولهای سرطانی به ترکیبات و داروهای مورد مصرف مواجه است. با توجه به اینکه ساختارهای حاوی حلقه ایندول و سمی کاربازون و تیازولها قبلاً اثرات بیولوژیک متفاوتی از خود نشان دادهاند. در این مقاله قرار است هیبریدهایی از این ساختارهای شیمیایی طراحی و اثرات آنها بررسی شود شاید بتوان به ترکیبات جدیدی دست یافت تا به پارهای از مشکلات در سر راه شیمی درمانی چیره گشت. هدف از این مقاله سنتز و بررسی خاصیت ضد سرطانی ترکیبات هیبریدی جدید از ایندول متصل به فارماکوفورهای تری آزول و تیوسمی کاربازون با استفاده از روش کلیک است.
روش کار: مشتقات ایندول و 3،2،1-تری آزولها و تیوسمی کاربازون به دلیل خواص بیولوژیکی متنوع از جمله ضد التهاب، ضد باکتری، ضدHIV، ضد قارچ و ضد سرطان از اهمیت ویژهای برخوردارند. در این مقاله، از واکنش کلیک جهت سنتز ترکیبات استفاده شد واکنشهای کلیک در شرایط ملایم در حضور حلال ارزان قیمت و زمان کوتاه انجام شده و محصول با راندمان و خلوص بالا (کمترین میزان محصولات جانبی) به دست میآید لذا با بهره گرفتن از واکنش کلیک مشتقات جدیدی از 3،2،1-تری آزولهای متصل به سیستم 2-آریل-1H-ایندول-3-استخلافدار بین دو ترکیب 2-آریل-1-پروپ-2-اینیل-1H-ایندول-3-استخلافدار و آزیدهای آروماتیک در حضور کاتالیزگر مس(ΙΙ) استات و سدیم آسکوربات در حلال اتانول سنتز گردید. هم چنین یکسری مشتقات جدیدی از 2- آریل -1H-ایندول -3- استخلاف دار هیبرید شده با تیوسمی کاربازون و تری آزول نیز در حضور کاتالیزگر پارا تولوئن سولفونیک اسید در حلال اتانول سنتز گردید و ساختار تمام ترکیبات سنتز شده به وسیلهی آنالیزهای IR، H-NMR1 و 13 C-NMR تایید گردید.
یافتهها: در راستای حل مشکل سرطان از ترکیبات با فارماکوفور های مختلف از جمله: ایندول، تری آزول (به دلیل وجود در بسیاری از ترکیبات سیتوتوکسیک و ضد میکروبی و اثر بخشی این اسکلت) و تیوسمی کاربازون و اتصال این سه فارماکوفور به یکدیگر جهت یافتن ترکیبات جدید که دارای سمیت سلولی احتمالی باشند استفاده گردید. فعالیت سیتوتوکسیک این ترکیبات بر روی دو رده سلولیHela و MCF-7 توسط روش MTT مورد بررسی قرار گرفت.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که ترکیبات مورد بررسی برروی رده سلولیHela ، صرفاً در بالا ترین غلظت (µM1000) به میزان قابل توجهی اثرسیتوتوکسیک داشتهاند و در سایر غلظت ها فاقد اثر بودهاند و در بعضی از موارد از جمله اثر بر روی رده MCF-7 به نظر میرسد که ترکیبات حتی رشد سلول را افزایش نیز دادهاند که این افزایش رشد احتمال دارد به خاطر تشابه ساختاری بعضی ترکیبات با ساختار های فنلی باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
داروسازی