جلد 29، شماره 12 - ( 12-1401 )                   جلد 29 شماره 12 صفحات 528-520 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 01
Ethics code: 01
Clinical trials code: 01

XML English Abstract Print


دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران ، asghar.minaei@yahoo.com
چکیده:   (956 مشاهده)
زمینه و هدف: راهبردهای یادگیری و خودتنظیمی یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر کیفیت یادگیری است. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی خودکارآمدی ریاضی بر اساس فرایندهای خودتنظیمی و تعیین روایی همگرای پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با مقیاس منبع خودکارآمدی ریاضی بود.
روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع پیمایشی مقطعی و همبستگی است. برای این منظور پس از ترجمه و آماده‌سازی پرسشنامههای مذکور و ارسال آن با ایمیل به 1480 دانشآموز یا والدین آن­ها، تعداد 610 دانشآموز در این پژوهش شرکت کردند. پس از تکمیل پرسشنامههای مقیاس منابع خودکارآمدی ریاضی (آشر و پاخارس، 2008) و پرسشنامه خودتنظیمی کلری، 2006) داده­ها با استفاده از روش­های همبستگی و رگرسیون تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که خودتنظیمی پیش­بینی­کننده خودکارآمدی ریاضی دانشآموزان بود (05/0=p ,76/0=β). همچنین پرسشنامه خودتنظیمی با پرسشنامه خودکارآمدی ریاضی روایی همگرایی به میزان 874/0 داشت.
نتیجه‌گیری: بنابراین با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان گفت راهبردهای خودتنظیمی پیش­بینی­کننده خودکارآمدی ریاضی دانشآموزان است؛ همچنین پرسشنامه خودتنظیمی (فرم دانشآموز) از روایی همگرای بالایی با مقیاس منابع خودکارآمدی ریاضی دارد و می‌توان از این پرسشنامه در فعالیت‌های پژوهشی استفاده نمود.
 
متن کامل [PDF 805 kb]   (210 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی