جلد 30، شماره 5 - ( 5-1402 )                   جلد 30 شماره 5 صفحات 181-171 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: این مقاله برگرفته از رساله دکتری میباشد
Ethics code: IR.IAU.CTB.REC.1402.015
Clinical trials code: این مقاله برگرفته از رساله دکتری میباشد

XML English Abstract Print


استاد، گروه روانشناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، drsepahmansour@yahoo.com
چکیده:   (610 مشاهده)
زمینه و هدف: پدیده باروری یک روند طبیعی در موجودات زنده است. هدف از انجام تحقیق حاضر تبیین اثربخشی درمان مبتنی بر اسکیماتراپی بر پریشانی روان¬شناختی، خودکارآمدی ناباروری و کیفیت زندگی زنان نابارور بود.
روش کار: برای انجام تحقیق نیمه آزمایشی حاضر که با طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه گواه انجام شد. از بین زنان نابارور مراجعه‌‌‌کننده ‌به مراکز درمان ناباروری شهر تهران به روش نمونه¬گیری در دسترس 30 نفر انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. سپس تمام آزمودنی¬ها پرسشنامه¬های خودکارآمدی ناباروری (ISE) کوزینو و همکاران (2006)، پرسشنامه پریشانی روان‌شناختی کسلر (2002 K10) و پرسشنامه کیفیت زندگی 36-SF را تکمیل کردند در ادامه اعضای گروه‌‌ آزمایش به مدت 8 جلسه 2 ساعته در برنامه درمانی شرکت کردند. و در خاتمه مجددا پرسشنامه¬ها توسط آزمودنی¬ها تکمیل شد.
یافته‌ها: نتایج آزمون نشان داد بین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و اسکیماتراپی بر پریشانی روان‌شناختی (P=66/0)، خودکارامدی ناباروری (P=93/0) و کیفیت زندگی (P=98/0) زنان نابارور تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: مداخلات درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی از راهبردهای درمانی اثربخش برای بهبود پریشانی روان شناختی، خودکارآمدی ناباروری و کیفیت زندگی زنان بارور است.
 
متن کامل [PDF 906 kb]   (196 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.