جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 12-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: ....
Ethics code: IR.YAZD.REC.1400.002
Clinical trials code: .....
دانشیار، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران ، esalehi@ardakan.ac.ir
چکیده: (614 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماری دیابت قندی یکی از شایعترین و مهمترین بیماریهای متابولیک و آندوکرین در انسان است و سبب اختلالاتی در متابولیسم قند، چربی و ﭘﺮوتئین و ایجاد نفروپاتی میشود. هدف این پژوهش بررسی اثر عصاره هیدرو الکلی ریواس بر میزان قندخون و ساختار هیستولوژیکی کلیه در موشصحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوسین است.
روش کار: در این مطالعه تجربی 36 سر موش نر نژاد ویستار به طور تصادفی در 6 گروه قرار گرفتند. موشها با استفاده از تزریق درون صفاقی استرپتوزوسین (65 میلی گرم بر کیلوگرم) دیابتی شدند. موشها در گروههای مکمل، عصارهی هیدروالکلی گیاه ریواس را با دوزهای 75 و150 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم بر وزن بدن به روش گاواژ دریافت کردند. بعد از دورهی تیمار، موشها با کتامین و زایلازین بیهوش و آسان کشی شدند .خونگیری از قلب حیوانات برای بررسی سرولوژیک سطح سرمی گلوکز به عمل آمد. سپس بررسی بافتی بافت کلیه پس از تثبیت و رنگآمیزی با هماتوکسیلین-ائوزین بهوسیله میکروسکوپ نوری انجام گرفت. در نهایت دادهها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و توکی با در نظر گرفتن سطح معنیداری، 05/0>p تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد، عصارهی هیدروالکلی ریواس تاثیر معنی داری بر روند بهبود هیستولوژی بافت پرخون و آتروفی گلومرولی موجود در بافت کلیه موش های دیابتی شده داشته است. میزان گلوکز و افزایش وزن در موش های تیمار شده با عصاره ریواس نسبت به گروه کنترل دیابتی، کاهش معنیداری یافته و میزان آنزیمهای ALT و AST در گروه کنترل دیابتی افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل دارد. تیمار گروه ها بسته به دوز، سطح آنزیمها را به طور معنیداری کاهش داد (05/0>P).
نتیجهگیری: به نظر میرسد ریواس دارای اثرات هیپوگلیسمیک بوده و میتوان اینگونه نتیجه گرفت که عصاره هیدروالکلی ریواس میتواند در سطح گلوکز خون،کاهش ایجاد نماید و باعث بهبودی آسیب بافتی دربافت کلیه بیماران دیابتی شود
روش کار: در این مطالعه تجربی 36 سر موش نر نژاد ویستار به طور تصادفی در 6 گروه قرار گرفتند. موشها با استفاده از تزریق درون صفاقی استرپتوزوسین (65 میلی گرم بر کیلوگرم) دیابتی شدند. موشها در گروههای مکمل، عصارهی هیدروالکلی گیاه ریواس را با دوزهای 75 و150 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم بر وزن بدن به روش گاواژ دریافت کردند. بعد از دورهی تیمار، موشها با کتامین و زایلازین بیهوش و آسان کشی شدند .خونگیری از قلب حیوانات برای بررسی سرولوژیک سطح سرمی گلوکز به عمل آمد. سپس بررسی بافتی بافت کلیه پس از تثبیت و رنگآمیزی با هماتوکسیلین-ائوزین بهوسیله میکروسکوپ نوری انجام گرفت. در نهایت دادهها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و توکی با در نظر گرفتن سطح معنیداری، 05/0>p تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد، عصارهی هیدروالکلی ریواس تاثیر معنی داری بر روند بهبود هیستولوژی بافت پرخون و آتروفی گلومرولی موجود در بافت کلیه موش های دیابتی شده داشته است. میزان گلوکز و افزایش وزن در موش های تیمار شده با عصاره ریواس نسبت به گروه کنترل دیابتی، کاهش معنیداری یافته و میزان آنزیمهای ALT و AST در گروه کنترل دیابتی افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل دارد. تیمار گروه ها بسته به دوز، سطح آنزیمها را به طور معنیداری کاهش داد (05/0>P).
نتیجهگیری: به نظر میرسد ریواس دارای اثرات هیپوگلیسمیک بوده و میتوان اینگونه نتیجه گرفت که عصاره هیدروالکلی ریواس میتواند در سطح گلوکز خون،کاهش ایجاد نماید و باعث بهبودی آسیب بافتی دربافت کلیه بیماران دیابتی شود
واژههای کلیدی: قندخون، عصاره هیدروالکی برگ ریواس، لولههای گلومرولی، القا دیابت، بافت شناسی، موش صحرایی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بافتشناسی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |