جلد 30، شماره 6 - ( 6-1402 )
جلد 30 شماره 6 صفحات 64-55 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.IAU.AK.REC.1400.003
Ethics code: IR.IAU.AK.REC.1400.003
Clinical trials code: IR.IAU.AK.REC.1400.003
استادیار، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران ، abdollahzadeh2002@yahoo.com
چکیده: (755 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلالات فراگیر رشد اصطلاحی است که برای اشاره به اختلالات روانشناختی در دوران کودکی به کار میرود. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر اسکاموتراپی معنوی بر نگرش به کمک و شیفتگی مرتبط با کار مربیان کودکان اوتیسم بود.
روش کار: برای انجام تحقیق نیمه آزمایشی که با طرح پیش آزمون، پس‌آزمون پیگیری با گروه کنترل انجام شد از بین مربیان زن و مرد کودکان اوتیستیک در مراکز خصوصی (گلهای چالوس، نیکاندیشان ساری و ذهن سپید بابل) توانبخشی در مازندران، 30 نفر به روش در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شده و پرسشنامههای نگرش به کمک خواهی (HAS) نیکل جی.اس (1998) و شیفتگی کاری باکر (2008) را تکمیل کردند. سپس گروه آزمایش درمان ذهن آگاهی مبتنی بر اسکاموتراپی معنوی را طی 8 جلسه یک و نیم ساعته دریافت نمودند، و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. پس از پایان دوره درمان و 2 ماه بعد تمام آزمودنیها مجددا پرسشنامهها را تکمیل کردند
یافته‌ها: نتایج نشان داد؛ ذهن آگاهی مبتنی بر اسکاموتراپی معنوی بر نگرش به کمک (71/0)، شیفتگی مرتبط با کار مربیان (91/0) کودکان اوتیسم تاثیر معناداری دارد. همچنین مشخص شد اثر درمان ذهن آگاهی مبتنی بر طرحواره‌های معنوی بر نگرش به کمک، شیفتگی مرتبط با کار مربیان کودکان اوتیسم بعد از دو ماه ماندگار است.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج توصیه میشود مربیان کودک اوتیسم از درمان ذهن آگاهی مبتنی بر اسکاموتراپی معنوی استفاده کنند.
روش کار: برای انجام تحقیق نیمه آزمایشی که با طرح پیش آزمون، پس‌آزمون پیگیری با گروه کنترل انجام شد از بین مربیان زن و مرد کودکان اوتیستیک در مراکز خصوصی (گلهای چالوس، نیکاندیشان ساری و ذهن سپید بابل) توانبخشی در مازندران، 30 نفر به روش در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شده و پرسشنامههای نگرش به کمک خواهی (HAS) نیکل جی.اس (1998) و شیفتگی کاری باکر (2008) را تکمیل کردند. سپس گروه آزمایش درمان ذهن آگاهی مبتنی بر اسکاموتراپی معنوی را طی 8 جلسه یک و نیم ساعته دریافت نمودند، و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. پس از پایان دوره درمان و 2 ماه بعد تمام آزمودنیها مجددا پرسشنامهها را تکمیل کردند
یافته‌ها: نتایج نشان داد؛ ذهن آگاهی مبتنی بر اسکاموتراپی معنوی بر نگرش به کمک (71/0)، شیفتگی مرتبط با کار مربیان (91/0) کودکان اوتیسم تاثیر معناداری دارد. همچنین مشخص شد اثر درمان ذهن آگاهی مبتنی بر طرحواره‌های معنوی بر نگرش به کمک، شیفتگی مرتبط با کار مربیان کودکان اوتیسم بعد از دو ماه ماندگار است.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج توصیه میشود مربیان کودک اوتیسم از درمان ذهن آگاهی مبتنی بر اسکاموتراپی معنوی استفاده کنند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |