جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )                   جلد 30 شماره 7 صفحات 9-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 01
Ethics code: IR.IAU.TNB.REC.1400.103
Clinical trials code: 01


XML English Abstract Print


دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران ، hshams1333@gmail.com
چکیده:   (1293 مشاهده)

زمینه و هدف: هدف روانشناسی مثبت دستیابی به رشد علمی در افراد و جوامع از طریق مداخلات موثر روانشناسی و دستیابی به درک علمی از بهزیستی است. با توجه به مطالب فوق الذکر، این پژوهش درصدد پاسخ به این سوال است که اثربخشی روانشناسی مثبت‌ در بین زنان دارای مشکلات زناشویی بود.
روش کار: در این پژوهش نیمه آزمایشی، از طرح آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه استفاده شد. جامعه پژوهش، شامل زنان دارای مشکلات زناشویی شهر تهران که در سال 1400 به مراکز مشاوره تهران مراجعه کرده بودند که از میان آن ها  30 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه گمارش شدند. در ابزار پژوهش، پرسش نامه جذابیت فیزیکی کارانداشو (2020)، پرسش نامه خودشفتقی نف (2003) و پرسش نامه قدردانی مک کلایف (2002) بود و پس از اجرای مداخلات در چارچوب پروتکل‌های مدون، از تحلیل کواریانس برای تحلیل داده‌ها استفاده گردید.
یافته‌ها: یافته‌ نشان دادند که روش مداخله‌ای می‌تواند در بهبود جذابیت زوجین، خودشفقتی و قدردانی زنان دارای مشکلات زناشویی مؤثر واقع گردد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان گفت که روانشناسی مثبت براحیای مجددجذابیت زوجین، خودشفقتی و قدردانی زنان دارای مشکلات زناشویی تاثیر مثبت دارد. نتایج این پژوهش می‌تواند نتایج پژوهش‌های پیشین و نظریه‌های مربوط به نقش درمان‌های روانشناسی مثبت را در کاهش مشکلات روانشناختی افراد و زنان دارای مشکلات زناشویی تاکید کند.
متن کامل [PDF 543 kb]   (258 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی