جلد 29، شماره 11 - ( 11-1401 )                   جلد 29 شماره 11 صفحات 168-158 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 01
Ethics code: 01
Clinical trials code: 01

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Barzegari A, Rezaei Rad M, Kazari S, Javidan H, Salehi A, Razavi A S et al . The Effect of a Course of Physical Activity through Virtual Training on Aggression and Self-Control Indicators in Women in Critical Conditions of Covid-19. RJMS 2023; 29 (11) :158-168
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7549-fa.html
برزگری علی، رضایی راد مجتبی، کازری سودا، جاویدان حانیه، صالحی آناهیتا، رضوی افسانه سادات و همکاران.. تأثیر یک دوره فعالیت بدنی از طریق آموزش مجازی بر شاخص‌های پرخاشگری و خودکنترلی در زنان در شرایط بحرانی کووید 19. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (11) :158-168

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7549-fa.html


استادیار گروه تکنولوژی‌ آموزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران ، Mojtabarezaeirad@yahoo.com
چکیده:   (374 مشاهده)
زمینه و هدف: توجه به عملکرد حرکتی و شناختی در دوران زندگی و بررسی عوامل مؤثر بر پیشگیری از اُفت کارکردهای بدن همواره مورد توجه پژوهشگران بوده است، لذا، هدف از پژوهش حاضر تاثیر یک دوره فعالیت بدنی از طریق آموزش مجازی بر شاخص های پرخاشگری و خودکنترلی در زنان در شرایط بحرانی کرونا در سال 1399 بود.
روش کار: پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور، 30 زن سالن ورزشی منطقه یک شهر تهران به‌صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و بر اساس پرسشنامه‌های پژوهش در دو گروه فعالیت بدنی و کنترل قرار گرفتند. برنامه ورزش هوازی به مدت 24 جلسه و هر هفته سه جلسه 60 دقیقه‌ای با شدت معادل ۶۵-۸۰ حداکثر ضربان قلب انجام شد. پیش از شروع جلسات و در پایان آخرین جلسه، پرسش‌نامه پرخاشگری و خودکنترلی تکمیل گردید. آمار استنباطی ، در سطح نمره کل پرسشنامه‌ها از تحلیل t همبسته به کمک نرم‌افزار آماری SPSS22 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل t همبسته نشان می‌دهد که در گروه فعالیت بدنی، پرخاشگری با سطح معناداری 011/0 و خودکنترلی با سطح معناداری 042/0 بهبود یافته است.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر، تأییدی بر مطالعات پیشین در ارتباط با نقش فعالیت بدنی بر بهبود عملکرد روانی، شناختی و حالات خُلقی است.
 
متن کامل [PDF 667 kb]   (150 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb