جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 9-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: مقاله حاصل ازپایان نامه است
Ethics code: (IR.IAU.ARAK.REC).1399.009
Clinical trials code: این مطالعه کارآزمایی بالینی نمی باشد
استادیار فیزیولوژی، مرکز تحقیقات فناوری های کوانتومی، واحدعلوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران، و مرکزتحقیقات علوم اعصاب کاربردی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران ، hr-mohajerani@iau-arak.ac.ir
چکیده: (1073 مشاهده)
زمینه و هدف: با در نظرداشتن اینکه استرس روانی واسترس اکسیداتیو اثرات تشدیدکننده متقابلی بر یکدیگر دارند، هدف این تحقیق، تعیین اثر مصرف پروبیوتیک در دوران بارداری و شیردهی توسط مادر و سپس فرزندان ماده، بر استرس اکسیداتیو ناشی از استرس روانی بود.
روش کار: مطالعه‌ای تجربی و مداخله‌ای طراحی شد؛ به طوری که شش گروه از موش‌های فرزند ماده از نظر آنتی اکسیدان تام سرم با هم مقایسه شدند. گروه Intact هیچ گونه استرس و درمان باپروبیوتیک دریافت نکردند، باقی گروه‌ها در روز اول هفته نهم پس از تولد، به مدت یک ساعت استرس شوک الکتریکی به پا دریافت کردند، با این تفاوت که در گروه کنترل، پروبیوتیکی دریافت نکردند. گروه تیمار 1: هم مادران در دوران بارداری و شیردهی و هم فرزندان آن‌ها پس از گرفته شدن از شیر مادر به مدت 3 هفته پروبیوتیک دریافت کردند. در گروه تیمار 2: فقط مادران، پروبیوتیک دریافت کردند. برای گروه‌های 1Sham و 2Sham: مشابه گروه‌های تیمار 1و2 عمل شد، ولی به جای پروبیوتیک، حلال آن را دریافت کردند. دو ساعت پس از پایان شوک، موش‌ها بیهوش و قربانی شده و از قلبشان خون‌گیری و سرم تهیه شد. برای سنجش میزان آنتی اکسیدان سرم خون از تکنیک FRAP (Fluorescence recovery after photobleaching) استفاده شد. برای مقایسه بین گروه‌ها، از آزمون One way ANOVA استفاده شد.
یافته‌ها: کاهش آنتی اکسیدان تام سرم براثراسترس، با مصرف پروبیوتیک توسط مادران و فرزندان، جبران شد و این اثر جبرانی در گروهی که تنها مادران در دوران بارداری و شیردهی پروبیوتیک مصرف کرده بودند، بارزتربود.
نتیجه‌گیری: مصرف پروبیوتیک در دوران بارداری و شیردهی توسط مادر، و نیز پس از شیرخوارگی توسط فرزند، باعث افزایش میزان آنتی اکسیدان تام سرم در فرزندان تحت استرس، شده است.
روش کار: مطالعه‌ای تجربی و مداخله‌ای طراحی شد؛ به طوری که شش گروه از موش‌های فرزند ماده از نظر آنتی اکسیدان تام سرم با هم مقایسه شدند. گروه Intact هیچ گونه استرس و درمان باپروبیوتیک دریافت نکردند، باقی گروه‌ها در روز اول هفته نهم پس از تولد، به مدت یک ساعت استرس شوک الکتریکی به پا دریافت کردند، با این تفاوت که در گروه کنترل، پروبیوتیکی دریافت نکردند. گروه تیمار 1: هم مادران در دوران بارداری و شیردهی و هم فرزندان آن‌ها پس از گرفته شدن از شیر مادر به مدت 3 هفته پروبیوتیک دریافت کردند. در گروه تیمار 2: فقط مادران، پروبیوتیک دریافت کردند. برای گروه‌های 1Sham و 2Sham: مشابه گروه‌های تیمار 1و2 عمل شد، ولی به جای پروبیوتیک، حلال آن را دریافت کردند. دو ساعت پس از پایان شوک، موش‌ها بیهوش و قربانی شده و از قلبشان خون‌گیری و سرم تهیه شد. برای سنجش میزان آنتی اکسیدان سرم خون از تکنیک FRAP (Fluorescence recovery after photobleaching) استفاده شد. برای مقایسه بین گروه‌ها، از آزمون One way ANOVA استفاده شد.
یافته‌ها: کاهش آنتی اکسیدان تام سرم براثراسترس، با مصرف پروبیوتیک توسط مادران و فرزندان، جبران شد و این اثر جبرانی در گروهی که تنها مادران در دوران بارداری و شیردهی پروبیوتیک مصرف کرده بودند، بارزتربود.
نتیجه‌گیری: مصرف پروبیوتیک در دوران بارداری و شیردهی توسط مادر، و نیز پس از شیرخوارگی توسط فرزند، باعث افزایش میزان آنتی اکسیدان تام سرم در فرزندان تحت استرس، شده است.