جلد 30، شماره 1 - ( 1-1402 )
جلد 30 شماره 1 صفحات 46-38 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.IAU.BOJNOURD.REC.1399.009
Ethics code: IR.IAU.BOJNOURD.REC.1399.009
Clinical trials code: IR.IAU.BOJNOURD.REC.1399.009
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mazarei Sotoodeh A, Bakhshipour A, jajarmi M. The Effect of Group Reality Therapy on Increasing Intimacy and Marital Satisfaction of Depressed Married Women. RJMS 2023; 30 (1) :38-46
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7403-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7403-fa.html
مزارعی ستوده احمد، بخشی پور ابوالفضل، جاجرمی محمود. تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر افزایش صمیمیت و رضایت زناشویی زنان افسرده متاهل. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (1) :38-46
استادیار، گروه روانشناسی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران ، ab8boj@gmail.com
چکیده: (766 مشاهده)
زمینه و هدف: افسردگی بر کیفیت زندگی زناشویی افراد تاثیر میگذارد و عملکرد آنها را بیش از اختلال اضطراب و به اندازه شایعترین بیماری های پزشکی تضعیف می کند. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر صمیمیت و رضایت زناشویی زنان افسرده متاهل بود.
روش کار: برای انجام تحقیق نیمه آزمایشی و کاربردی حاضر که با گروه آزمایش و گواه و طرح تحقیق پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو ماهه انجام شد از بین زنان افسرده مراجعه کننده به دو مرکز مشاوره و روانشناسی در مشهد در سال 1398 (94 نفر) تعداد 30 نفر به شکل هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه واقعیت درمانی و گواه تقسیم شده و بعد از تکمیل فرم رضایتنامه، پرسشنامههای صمیمیت زناشویی والکر و تامپسون (1983) و رضایت زناشویی انریچ، 1989 را تکمیل کردند. سپس آزمودنیهای گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای تحت برنامه واقعیت درمانی دوبا و همکاران (2009) قرار گرفتند. بلافاصله بعد از مداخله و دو ماه بعد مجدا پرسشنامهها توسط آزمودنیها تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد واقعیت درمانی بر صمیمیت زناشویی (93/3 =F، 027/0=P) و رضایت زناشویی (34/4 =F، 019/0=P) تاثیر داشته و پایداری این تأثیر در مرحله پیگیری بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج استفاده از واقعیت درمانی به شیوه گروهی در جهت بهبود صمیمیت و رضایت زناشویی در زنان افسرده متاهل با مشورت پزشک توصیه میشود.
روش کار: برای انجام تحقیق نیمه آزمایشی و کاربردی حاضر که با گروه آزمایش و گواه و طرح تحقیق پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو ماهه انجام شد از بین زنان افسرده مراجعه کننده به دو مرکز مشاوره و روانشناسی در مشهد در سال 1398 (94 نفر) تعداد 30 نفر به شکل هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه واقعیت درمانی و گواه تقسیم شده و بعد از تکمیل فرم رضایتنامه، پرسشنامههای صمیمیت زناشویی والکر و تامپسون (1983) و رضایت زناشویی انریچ، 1989 را تکمیل کردند. سپس آزمودنیهای گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای تحت برنامه واقعیت درمانی دوبا و همکاران (2009) قرار گرفتند. بلافاصله بعد از مداخله و دو ماه بعد مجدا پرسشنامهها توسط آزمودنیها تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد واقعیت درمانی بر صمیمیت زناشویی (93/3 =F، 027/0=P) و رضایت زناشویی (34/4 =F، 019/0=P) تاثیر داشته و پایداری این تأثیر در مرحله پیگیری بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج استفاده از واقعیت درمانی به شیوه گروهی در جهت بهبود صمیمیت و رضایت زناشویی در زنان افسرده متاهل با مشورت پزشک توصیه میشود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
