جلد 29، شماره 8 - ( 8-1401 )                   جلد 29 شماره 8 صفحات 45-36 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: IR.SUMS.REC.1399.1090
Ethics code: IR.SUMS.REC.1399.1090
Clinical trials code: IR.SUMS.REC.1399.1090

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mahmoudiani S, Rafiei S R. The Impact of Demographic and Health Variables on the Likelihood of Permanent Childlessness among Iranian Women: A Two-Level Analysis. RJMS 2022; 29 (8) :36-45
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7304-fa.html
محمودیانی سراج الدین، رفیعی ریحانه. تأثیر متغیرهای جمعیتی و بهداشتی بر احتمال بی فرزندی دائمی در بین زنان ایرانی: یک تحلیل دو سطحی. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (8) :36-45

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7304-fa.html


استادیار، گروه جامعه‌شناسی و برنامه‌ریزی اجتماعی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اجتماعی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران ، serajmahmoudiani@gmail.com
چکیده:   (729 مشاهده)
زمینه و هدف: در دهه­های اخیر باروری زنان در ایران به زیر سطح جایگزینی رسیده است. از این­رو بی­فرزندی دائمی از مهمترین موضوعات حوزه باروری است که می­تواند آینده جمعیتی کشور را تحت تأثیر قرار دهد. برای این منظور تلاش شده است که متغیرهای فردی و کلان بهداشتی، جمعیتی و اقتصادی تأثیرگذار بر احتمال بی­فرزندی دائمی آزمون و بررسی شوند.
روش کار: در تحقیق حاضر داده­ها­ی سطح فردی از سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1395 و اطلاعات کلان نیز از تازه­ترین اطلاعات بهداشتی و اقتصادی مرکز آمار ایران گرفته شد. اطلاعات فوق­الذکر براساس مدل دو سطحی در محیط نرم افزار HLM نسخه 03/6 تحلیل شد.
یافته ­ها: یافته­های تحقیق حاضر نشان داد که با افزایش سن احتمال بی­فرزندی بیشتر خواهد شد. احتمال بی­فرزندی در بین زنان روستایی کمتر از زنان شهری است. یافته­ها همچنین نشان داد که تحصیلات تأثیر معنی­دار بر احتمال بی­فرزندی دارد. افزایش میزان عمومی ازدواج احتمال بی­فرزندی دائمی را کاهش خواهد داد. افزایش میزان شهرنشینی به کاهش معنی­دار احتمال بی­فرزندی دائمی انجامید. افزایش نرخ مشارکت اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری جمعیت باعث کاهش معنی­دار احتمال بی­فرزندی دائمی شد.
نتیجه­ گیری: بهبود وضعیت اقتصادی، تسهیل ازدواج و کاهش میزان­های طلاق می­تواند احتمال بی­فرزندی دائمی را کاهش دهد. بهبود وضعیت اقتصادی می­تواند توانایی خانواده­ها برای تأمین هزینه­های مرتبط با داشتن فرزند را افزایش دهد. تسهیل ازدواج می­تواند باعث قرار گرفتن افراد در معرض فرزندآوری و مانع از کوتاه شده طول دوره فرزندآوری شود. کاهش میزان­های طلاق می­تواند زوجین را در رابطه زناشویی نگه دارد که به­طور بالقوه احتمال فرزندآوری را به­دنبال خواهد داشت.
متن کامل [PDF 724 kb]   (173 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بیماریهای داخلی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb