Research code: 256875
Ethics code: IR.IAU.SDJ.REC.1400.060
Clinical trials code: 123656
استادیارگروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران ، akbari1384@gmail.com
چکیده: (1556 مشاهده)
زمینه و هدف: ادبیات تحقیق در ارتباط با اختلال طیف اتیسم بیانگر این موضوع است که تمرکز اصلی پژوهشها تاکنون بیشتر بر افراد دارای اختلال متمرکز بوده است و به نیازسنجی برای مداخلات حمایتی و روانشناختی والدین بهویژه مادران کمتر توجه شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر مستقیم و غیرمستقیم خودکارامدی والدگری و حمایت اجتماعی ادراکشده بر نشاط ذهنی با میانجیگری سخت رویی روان شناختی در مادران دارای کودک اختلال طیف اتیسم شهر تهران است.
روش کار: روش پژوهش، از نوع همبستگی و جامعهی آماری، شامل کلیهی مادران باسواد خواندن و نوشتن دارای کودک اختلال طیف اتیسم ردهی سنی 7 تا 18 سال شهر تهران است با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، تعداد 380مادر واجد شرایط که حداقل دارای یک فرزند با اختلال طیف اتیسم هستند، انتخاب شدند و به پرسشنامههای نشاط ذهنی حالتی ریان و فردریک (1997)، خودکارآمدی والدگری دومکا و همکاران (1996)، مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراکشده زیمت، داهلم و فارلی (1998) و سخت رویی روان شناختی کوباسا (1982) پاسخ دادند.
یافتهها: یافتههای بهدستآمده، نشان داد که الگوی ساختاری پژوهش با دادههای گردآوریشده برازش مطلوب دارد و خودکارآمدی والدگری هم به صورت مستقیم و مثبت (306/0= β، 001/0=p) و هم بهصورت غیرمستقیم باواسطهی سخت رویی روانشناختی(037/0= β، 001/0=p)، ونیز حمایت اجتماعی ادراکشده بهصورت مستقیمو مثبت (094/0= β، 100/0=p) وهم بهصورت غیرمستقیم بهواسطهیسخت رویی روانشناختی (306/0= β، 001/0=p) بانشاط ذهنی مادران دارای کودک اختلال طیف اتیسم ارتباط دارند.
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش، پیشنهاد میشود در برنامههای حمایتی روانشناختی نهادهای مسئول، به تدوین بستههای آموزشی واجرای دستورالعملهای مرتبط با آموزش و توانمندسازی مادران درزمینهیمتغیرهایبیانشده پرداخته شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی