جلد 29، شماره 3 - ( 3-1401 )
جلد 29 شماره 3 صفحات 144-134 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: IR.IAU.SARI.REC.1400.134
Clinical trials code: 123653
استادیار مدیریت ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران ، n.rasekh6663@gmail.com
چکیده: (1112 مشاهده)
زمینه و هدف: توانمندی روان‌شناختی و خلاقیت فردی از جمله عوامل مهم در بهبود عملکرد شغلی محسوب می شود و راهکارهای بهبود و ارتقاء آن بسیار حائز اهمیت و شایان توجه است و لذا هدف از پژوهش حاضر ارائه راهکارهای درمانی مبتنی بر سازوکارهای روانی- فردی مؤثر بر توانمندی روان‌شناختی و خلاقیت فردی بود.
روش کار: این تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر رویکرد آمیخته(کیفی- کمی) میباشد. در بخش کیفی از روش پدیدارشناسی و در بخش کمی، توصیفی از نوع همبستگی (معادلات ساختاری) است. جامعهی آماری در بخش کیفی شامل نخبگان حوزه روانشناسی سازمانی و مدیران منتخب ادارات ورزش و جوانان میباشد(نمونه گیری هدفمند) که مصاحبه تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت (10 نفر). جامعه آماری در بخش کمی شامل کلیۀ کارکنان وزارت ورزش و جوانان البته به جز کارکنان خدماتی در سال 1399است. جامعه آماری برابر با 890 نفر و تعداد نمونه برابر 500 نفر که از این تعداد 485 پرسشنامه به‌صورت صحیح عودت داده شد. در این پژوهش از پرسشنامه راهکارهای درمانی مبتنی بر سازوکارهای روانی- فردی، محقق ساخته و برگرفته از مبانی نظری و مصاحبه با خبرگان، پرسشنامه توانمندسازی روان‌شناختی اسپریتزر (1995) و پرسشنامه خلاقیت رندسیپ (1979) استفاده شد.
یافته‌ها: مقدارتی هر دو رابطه موجود در مدل پژوهش بیشتر از 58/2 میباشند بنابراین در سطح 99/0، راهکارهای درمانی مبتنی بر سازوکارهای روانی- فردی بر خلاقیت فردی و توانمندسازی روان‌شناختی تأثیرگذار است.
نتیجه‌گیری: پیشنهاد میگردد از راهکارهای درمانی مبتنی بر سازوکارهای روانی- فردی به‌منظور توانمندسازی و خلاقیت فردی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استفاده نمایند.
روش کار: این تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر رویکرد آمیخته(کیفی- کمی) میباشد. در بخش کیفی از روش پدیدارشناسی و در بخش کمی، توصیفی از نوع همبستگی (معادلات ساختاری) است. جامعهی آماری در بخش کیفی شامل نخبگان حوزه روانشناسی سازمانی و مدیران منتخب ادارات ورزش و جوانان میباشد(نمونه گیری هدفمند) که مصاحبه تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت (10 نفر). جامعه آماری در بخش کمی شامل کلیۀ کارکنان وزارت ورزش و جوانان البته به جز کارکنان خدماتی در سال 1399است. جامعه آماری برابر با 890 نفر و تعداد نمونه برابر 500 نفر که از این تعداد 485 پرسشنامه به‌صورت صحیح عودت داده شد. در این پژوهش از پرسشنامه راهکارهای درمانی مبتنی بر سازوکارهای روانی- فردی، محقق ساخته و برگرفته از مبانی نظری و مصاحبه با خبرگان، پرسشنامه توانمندسازی روان‌شناختی اسپریتزر (1995) و پرسشنامه خلاقیت رندسیپ (1979) استفاده شد.
یافته‌ها: مقدارتی هر دو رابطه موجود در مدل پژوهش بیشتر از 58/2 میباشند بنابراین در سطح 99/0، راهکارهای درمانی مبتنی بر سازوکارهای روانی- فردی بر خلاقیت فردی و توانمندسازی روان‌شناختی تأثیرگذار است.
نتیجه‌گیری: پیشنهاد میگردد از راهکارهای درمانی مبتنی بر سازوکارهای روانی- فردی به‌منظور توانمندسازی و خلاقیت فردی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استفاده نمایند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |