جلد 30، شماره 1 - ( 1-1402 )                   جلد 30 شماره 1 صفحات 84-72 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: IR.IAU.SRB.REC.1399.005
Ethics code: IR.IAU.SRB.REC.1399.005
Clinical trials code: IRCT20200707048041N2

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Atarod H, Ghazalian F, Mehrabani J, Natanzi H A, Gholami M. The Effect of Short-Term Caffeine-Beet Juice Supplementation on Catecholamine Changes, Lactate and Rating of Perceived Exertion in the Following Intense Anaerobic Activity in Elite Male Runners: A Double-Blind Randomized Clinical Trial Study. RJMS 2023; 30 (1) :72-84
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7048-fa.html
عطارد هادی، غزالیان فرشاد، مهربانی جواد، عابد نطنزی حسین، غلامی ماندانا. تاثیر مکمل یاری کوتاه مدت کافئین -آب چغندر بر تغییرات کاتکولامینها، لاکتات و شاخص درک فشار به دنبال فعالیت شدید بی هوازی در دوندگان نخبه مرد. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (1) :72-84

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7048-fa.html


دانشیار، گروه تربیت بدنی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، phdghazalian@gmail.com
چکیده:   (930 مشاهده)
زمینه و هدف: فعالیت شدید بی­هوازی به جهت ارتقای توان بی­هوازی و آستانه لاکتات انجام می­شود. هدف از مطالعه، بررسی مکمل­یاری کوتاه مدت کافئین -آب چغندر بر تغییرات کاتکولامین­ها، لاکتات و شاخص درک فشار متعاقب فعالیت شدید بی هوازی در دوندگان نخبه مرد بود.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی- میدانی آزمایشگاهی ، 30 دونده نخبه مرد (سن 8/3±5/27، قد 7 ± 7/176درصد چربی 7/1±9/9) به صورت تصادفی به سه گروه تمرین به­همراه دریافت 1) مکمل با دوز بالا (6/9 میلی­مول عصاره چغندر و400 میلی­گرم کافئین)، ۲) مکمل با دوز پایین (8/4 میلی­مول عصاره چغندر و 200 میلی­گرم کافئین) و ۳) گروه دارونما (آب چغندر طبیعی) تقسیم شدند. پروتکل تمرین و مکمل یاری در سه مرحله و دو مرحله استراحت (wash out) شش روزه بین مرحله اول و دوم و مرحله دوم و سوم، مجموعا 36 جلسه انجام شد. سطوح اپی نفرین و نوراپی نفرین، لاکتات و میزان درک فشار اندازه­گیری شد. داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری­های مکرر در سطح معنی­داری 05/0> P تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ­ها: نتایج نشان داد مکمل­یاری و تمرین باعث تغییر معناداری در سطوح اپی­نفرین (93/0=p)، نوراپی­نفرین (89/0=p) و لاکتات (37/0=p) نشد، اما تاثیر معناداری بر میزان درک فشار دوندگان داشت (001/0 >p). مکمل­یاری و تمرین تغییرات معناداری در سطوح کاتکولامین­ها داشت(001/0 >p). با گذشت زمان، سطح لاکتات کاهش بیشتری داشت (001/0 >p) . با افزایش مسافت دویدن، میزان درک فشار افزایش یافت (001/0 >p).
نتیجه‌گیری: مکمل یاری ترکیبی و تمرین تاثیر معناداری بر سطوح کاتکولامین­ها، لاکتات ندارد، اما اثر معناداری بر درک فشار داشت.
متن کامل [PDF 738 kb]   (108 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزش

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb