جلد 29، شماره 10 - ( 10-1401 )                   جلد 29 شماره 10 صفحات 86-78 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 95-03-30-29248
Ethics code: IR.IUMS.REC1395.8923496008
Clinical trials code: 0

XML English Abstract Print


استادیار، گروه نورولوژی، بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص)، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، nfs.mohebi@gmail.com
چکیده:   (932 مشاهده)
زمینه و هدف: از آنجا که بیش از نیمی از بیماران سکته مغزی دچار دیسفاژی می‌شوند، و دیسفاژی به عنوان یک عامل مستقل برای بدتر شدن پیش آگهی سکته مغزی تلقی شده و منجر به بروز عوارضی مانند پنومونی ناشی از آسپیراسیون، سوء تغذیه، طولانی شدن مدت زمان بستری و حتی افزایش مرگ و میر بیماران سکته مغزی می‌شود، تشخیص زودهنگام دیسفاژی در بیماران سکته مغزی حائز اهمیت است.
روش کار: دراین پژوهش کوهورت گذشته نگر، 137 نفر از بیماران سکته مغزی ایسکمیک بستری در بیمارستان رسول اکرم (ص) به صورت سرشماری و با بررسی پرونده‌های ثبت شده بیماران، اطلاعاتی از جمله سن، جنس، سابقه قبلی سکته مغزی، بیماری‌های زمینه ای محل آسیب مغزی، سمت آسیب (Side) و ابتلا به دیسفاژی، وارد مطالعه شدند.
یافته‌ها: از بین 137 بیمار سکته مغزی ایسکمیک، تعداد 43 بیمار  پس از سکته به دیسفاژی مبتلا شدند. در 60 بیمار (8/43 درصد) سمت چپ مغز، در 50 بیمار (5/36 درصد) سمت راست دچار آسیب شده بود. بیشترین میزان آسیب نیز در ناحیه MCA بود و ارتباط معناداری بین آسیب در ناحیه MCA و دیسفاژی به دست آمد (017/0p =، 75/2OR= ، 55/3- 05/2CI: ). شیوع این اختلال در آسیب‌های نیمکره چپ مغز بیشتر بود و با افزایش سن نیز دیسفاژی بطور معنی داری افزایش داشت (049/0p =).
نتیجه‌گیری: شیوع دیسفاژی در  مطالعه حاضر،  4/31% برآورد شد که ارتباط معنی داری با بروزسکته مغزی در حیطه شریان مغزی میانی (MCA) بویژه در سمت چپ  (8/43 درصد) و همچنین سن بالای بیماران داشت. بنظر می‌رسد سکته مغزی در حیطه MCA و سن بالا، می‌توانند عوامل خطر مستقل برای بروز دیسفاژی در بین بیماران مبتلا به سکته مغزی باشند .بنابراین توجه بیشتری به غربالگری وضعیت بلع این گروه از بیماران در روزهای ابتدایی سکته مغزی توصیه می شود تا بتوان عوارض دیسفاژی و میزان مرگ و میر و یا  ناتوانی بیماران را کاهش داد.
متن کامل [PDF 658 kb]   (255 دریافت)    
نوع مطالعه: مروري | موضوع مقاله: مغز و اعصاب

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.