جلد 28، شماره 9 - ( 9-1400 )
جلد 28 شماره 9 صفحات 156-146 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 93-01-45-7730
Ethics code: IR.SUMS.REC.1393.7730
Clinical trials code: 0
دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران ، cbrc@sums.ac.ir
چکیده: (1067 مشاهده)
زمینه و هدف: مصرف مکمل‌های غذایی حاوی اسید آمینه لیزین با سرعت چشمگیری در حال افزایش است اما اثرات آسیب‌شناختی و تراتوژنیک این اسید آمینه بر جنین انسان هنوز به خوبی مشخص نیست. نانوداروها قدرت نفوذپذیری به بافت‌ها را افزایش می‌دهند، لذا استفاده از آنها در علوم پزشکی و تغذیه مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه، سمیت اسید آمینه لیزین و شکل نانوی آن با استفاده از مدل جنینی ماکیان مورد بررسی قرار گرفت.
روش کار: در این مطالعه تجربی، تعداد 70 تخم مرغ نطفه‌دار به هفت گروه مساوی تقسیم شد. در گروه کنترل cc 5/0 فسفات بافر سالین و در گروه‌های آزمایش cc 5/0 لیزین و لیزین نانو در دوزهای mg/kg 30، mg/kg 50 و mg/kg 100 وزن تخم مرغ تلقیح گردید. به جنین‌ها تا روز 18 اجازه رشد داده شد، سپس از نظر ضایعات ماکروسکوپی و میکروسکوپی بررسی شدند. جهت تعیین اختلاف معنی‌دار بین گروه‌ها از نرم افزار SPSS و آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه و تعقیبی توکی استفاده شد و سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: تزریق دوز mg/kg 100 اسید آمینه لیزین نانو منجر به کاهش وزن و رشد جنین شد. اسید آمینه‌های لیزین و لیزین نانو باعث بروز آثار آسیب‌شناختی متفاوتی شامل ادم در بافت‌های مغز و ریه، میکروترومبوز مغز، دژنراسیون سلول‌های کبدی و اتساع ساینوزوئیدها، کبد چرب، پرخونی و اتساع مویرگ‌های قلب، رابدومیولیز و جایگزینی عضلات قلبی بوسیله بافت‌های میکسوماتوز، آتروفی گلومرول‌های کلیوی، پرخونی در اندام‌های مغز، ریه، کبد و کلیه گردید.
نتیجه‌گیری: دوره جنینی در ماکیان شبیه انسان است لذا مصرف اسید آمینه لیزین و لیزین نانو طی دوران بارداری ممکن است آثار نامناسبی بر اندام‌های داخلی جنین انسان داشته باشد، بنابراین پیشنهاد می‌گردد مصرف آنها در دوران بارداری با احتیاط صورت پذیرد.
روش کار: در این مطالعه تجربی، تعداد 70 تخم مرغ نطفه‌دار به هفت گروه مساوی تقسیم شد. در گروه کنترل cc 5/0 فسفات بافر سالین و در گروه‌های آزمایش cc 5/0 لیزین و لیزین نانو در دوزهای mg/kg 30، mg/kg 50 و mg/kg 100 وزن تخم مرغ تلقیح گردید. به جنین‌ها تا روز 18 اجازه رشد داده شد، سپس از نظر ضایعات ماکروسکوپی و میکروسکوپی بررسی شدند. جهت تعیین اختلاف معنی‌دار بین گروه‌ها از نرم افزار SPSS و آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه و تعقیبی توکی استفاده شد و سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: تزریق دوز mg/kg 100 اسید آمینه لیزین نانو منجر به کاهش وزن و رشد جنین شد. اسید آمینه‌های لیزین و لیزین نانو باعث بروز آثار آسیب‌شناختی متفاوتی شامل ادم در بافت‌های مغز و ریه، میکروترومبوز مغز، دژنراسیون سلول‌های کبدی و اتساع ساینوزوئیدها، کبد چرب، پرخونی و اتساع مویرگ‌های قلب، رابدومیولیز و جایگزینی عضلات قلبی بوسیله بافت‌های میکسوماتوز، آتروفی گلومرول‌های کلیوی، پرخونی در اندام‌های مغز، ریه، کبد و کلیه گردید.
نتیجه‌گیری: دوره جنینی در ماکیان شبیه انسان است لذا مصرف اسید آمینه لیزین و لیزین نانو طی دوران بارداری ممکن است آثار نامناسبی بر اندام‌های داخلی جنین انسان داشته باشد، بنابراین پیشنهاد می‌گردد مصرف آنها در دوران بارداری با احتیاط صورت پذیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آسیب‌شناسی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |