جلد 28، شماره 9 - ( 9-1400 )
جلد 28 شماره 9 صفحات 145-135 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: --
Ethics code: --
Clinical trials code: --
گروه کاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، Zahra.mini75@gmail.com
چکیده: (2847 مشاهده)
زمینه و هدف: پاندمی بیماری نوظهور ویروس کرونا (کووید 19) در سال 2019 در سراسر جهان، مراقبتهای ارائه شده به نوزادان پرخطر را تحت تأثیر قرار داده است و به نظر میرسد شرایط کنونی همچنان برای طولانی مدت ادامه پیدا کند. تاثیرات کووید 19 بر نتایج والدی و نوزادی، همچنین لزوم ارائه مداخلات بهنگام به این جامعه و بهرهبری از زمان طلایی نوزادان پرخطر، موجب چارهاندیشی فعالان این حوزه در جهت یافتن راهی جایگزین برای ارائه خدمات شد. استفاده از تلهمدیسین در این حیطه میتواند راهگشای ارائه خدمات از راه دور در این دوران باشد. لذا با توجه به شرایط دوران پاندمی کرونا و مطالعات محدود انجام شده در حوزه درمان از راه دور، مطالعه حاضر مروری بر تاریخچه تلهمدیسین در حیطه نوزادان و موارد استفاده آن میباشد، تا با جمعآوری مستندات مربوط به این حوزه در یک مقاله واحد، به نتیجهگیری کلی و استفاده بالینی از این روش کمک شود.
روش کار: این مطالعه یک مطالعه مروری است که از بانکهای اطلاعاتی داخلی و خارجی بین سالهای 2015 تا2020 برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است.
یافتهها: نوزادان نارس در مقایسه با نوزادان رسیده در خطر ابتلا به اختلالات مختلف در سیر تکامل حرکتی و شناختی خود میباشند.
نتیجهگیری: ازآنجاییکه مراقبان اصلی نوزادان والدین آنها میباشند در نتیجه آموزش والدین حائز اهمیت است. با توجه به گسترش و پیشرفت فناوریهای ارتباطی، استفاده از تلهمدیسین در حیطه نوزادان روز به روز درحال توسعه است. تجربه استفاده از تلهمدیسین نشان داده است که بهرهگیری از این امکان باعث افزایش دسترسی متخصصان به نوزادان، کاهش جابجاییهای غیرضروری نوزادان، کاهش مراجعات پس از ترخیص و در نتیجه کاهش هزینهها و همچنین جدایی مادر- نوزاد میشود. بهعلاوه بهرهگیری از این روش درمانی در شرایط کنونی موجب رعایت اصول قرنطینه و فاصلهگذاری اجتماعی است، همچنین خللی در استفاده از زمان طلایی درمان نوزادان وارد نمیکند.
روش کار: این مطالعه یک مطالعه مروری است که از بانکهای اطلاعاتی داخلی و خارجی بین سالهای 2015 تا2020 برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است.
یافتهها: نوزادان نارس در مقایسه با نوزادان رسیده در خطر ابتلا به اختلالات مختلف در سیر تکامل حرکتی و شناختی خود میباشند.
نتیجهگیری: ازآنجاییکه مراقبان اصلی نوزادان والدین آنها میباشند در نتیجه آموزش والدین حائز اهمیت است. با توجه به گسترش و پیشرفت فناوریهای ارتباطی، استفاده از تلهمدیسین در حیطه نوزادان روز به روز درحال توسعه است. تجربه استفاده از تلهمدیسین نشان داده است که بهرهگیری از این امکان باعث افزایش دسترسی متخصصان به نوزادان، کاهش جابجاییهای غیرضروری نوزادان، کاهش مراجعات پس از ترخیص و در نتیجه کاهش هزینهها و همچنین جدایی مادر- نوزاد میشود. بهعلاوه بهرهگیری از این روش درمانی در شرایط کنونی موجب رعایت اصول قرنطینه و فاصلهگذاری اجتماعی است، همچنین خللی در استفاده از زمان طلایی درمان نوزادان وارد نمیکند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |