جلد 29، شماره 11 - ( 11-1401 )
جلد 29 شماره 11 صفحات 145-136 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 1475283
Ethics code: 1
Clinical trials code: 1
گروه مامایی، دانشکده ساعلیک بیلملر، دانشگاه استانبول، استانبول، ترکیه؛ گروه مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال، خلخال، ایران ، monir.alipor@yahoo.com
چکیده: (861 مشاهده)
زمینه و هدف: افسردگی در مادران باردار منجر به کاهش سطح کیفیت زندگی مادر و نوزاد میگردد. بنابراین هدف این مطالعه بررسی تعیین تأثیر تمرین هوازی بر سطح سرمی سروتونین، افسردگی و کیفیت زندگی زنان باردار مبتلا به افسردگی بود.
روش کار: در این مطالعه 24 مادر باردار مبتلا به افسردگی مراجعه کننده به مرکز مشاوره ماداران آنالار استان اردبیل، به طور تصادفی در 2 گروه تمرین (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. گروه تمرین هوازی به مدت 12 هفته و هفتهای سه جلسه، تمرین هوازی با شدت متوسط به مدت 45 دقیقه را انجام داد. سطوح سرمی سروتونین با روش الایزا و سطح افسردگی و کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه استاندارد اندازهگیری شدند. دادهها با استفاده از آزمون t وابسته و t مستقل تجزیهوتحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که سطح سروتونین، افسردگی و کیفیت زندگی در گروه تجربی در دوره بعد از تمرین نسبت به دوره قبل از تمرین افزایش معنادار داشتند (05/0>P). نتایج بررسی بین گروهی نشان داد که بین تغییرات سروتونین، افسردگی و کیفیت زندگی در بین دو گروه مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود دارد (به ترتیب سطح 02/0 =P ؛ 05/0=P؛ 04/0=P).
نتیجه گیری: به طور کلی میتوان بیان کرد که تمرین هوازی میتواند به عنوان یک راهبرد درمانی در درمان افسردگی و افزایش کیفیت زندگی زنان باردار مبتلا به افسردگی مؤثر واقع شود و سطح افسردگی را کاهش دهد.
روش کار: در این مطالعه 24 مادر باردار مبتلا به افسردگی مراجعه کننده به مرکز مشاوره ماداران آنالار استان اردبیل، به طور تصادفی در 2 گروه تمرین (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. گروه تمرین هوازی به مدت 12 هفته و هفتهای سه جلسه، تمرین هوازی با شدت متوسط به مدت 45 دقیقه را انجام داد. سطوح سرمی سروتونین با روش الایزا و سطح افسردگی و کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه استاندارد اندازهگیری شدند. دادهها با استفاده از آزمون t وابسته و t مستقل تجزیهوتحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که سطح سروتونین، افسردگی و کیفیت زندگی در گروه تجربی در دوره بعد از تمرین نسبت به دوره قبل از تمرین افزایش معنادار داشتند (05/0>P). نتایج بررسی بین گروهی نشان داد که بین تغییرات سروتونین، افسردگی و کیفیت زندگی در بین دو گروه مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود دارد (به ترتیب سطح 02/0 =P ؛ 05/0=P؛ 04/0=P).
نتیجه گیری: به طور کلی میتوان بیان کرد که تمرین هوازی میتواند به عنوان یک راهبرد درمانی در درمان افسردگی و افزایش کیفیت زندگی زنان باردار مبتلا به افسردگی مؤثر واقع شود و سطح افسردگی را کاهش دهد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |