جلد 28، شماره 12 - ( 12-1400 )
جلد 28 شماره 12 صفحات 289-281 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشیار فیزیولوژی ورزش، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران ، rhm@semnan.ac.ir
چکیده: (1320 مشاهده)
زمینه و هدف: تمرینات ورزشی با شدتهای معین در روند بهبود و بازتوانی بیماران قلبی مؤثر است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح پلاسمایی VEGF و NO بیماران قلبی پس از جراحی بایپس عروق کرونر انجام شد.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی16 بیمار قلبی مرد غیرورزشکار، بعد از عمل CABG با روش نمونهگیری در دسترس در بیمارستان فوق تخصصی قلب فاطمه زهرا ساری، بخش بازتوانی قلبی و ریوی انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه تمرین (8n=) و کنترل (8n=) تقسیم شدند. گروه تمرین برنامه تمرینی هوازی را به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 40 الی 50 دقیقه شامل دویدن روی تردمیل با شدت 60 الی 75 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 10 تا 20 دقیقه اجرا کرد. سپس تمرین با کارسنج دستی با شدت 30 الی 50 وات به مدت 8 تا 10 دقیقه و پس از آن تمرین روی دوچرخه ثابت با شدت 30 الی 50 وات به مدت 8 تا 10 دقیقه اجرا گردید. سطوح سرمیVEGF و NO با روش الایزا اندازهگیری و دادهها با استفاده از آزمون t وابسته و t مستقل تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد که سطوح VEGF، 72/52 درصد (001/0>P) و NO، 19/72 درصد (001/0>P) به طور معناداری افزایش یافتند، در حالی که در گروه کنترل VEGF، 24/0 درصد (982/0>P) کاهش غیرمعنادار و NO، 20/5 درصد (343/0>P) افزایش غیرمعنادار یافتند.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج تحقیق، میتوان این گونه بیان کرد که با توجه به نقش چندگانه ورزش بر بدن، احتمالا تمرین هوازی تناوبی علاوه بر این عوامل از طریق اعمال فشار لازم بر سیستم قلبی عروقی از مسیرهای دیگر پیام رسانی مرکزی سلول نیز میتوانند نقش ایفا کند که در این زمینه نیاز به تحقیق و مطالعه بیشتر احساس میشود.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی16 بیمار قلبی مرد غیرورزشکار، بعد از عمل CABG با روش نمونهگیری در دسترس در بیمارستان فوق تخصصی قلب فاطمه زهرا ساری، بخش بازتوانی قلبی و ریوی انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه تمرین (8n=) و کنترل (8n=) تقسیم شدند. گروه تمرین برنامه تمرینی هوازی را به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 40 الی 50 دقیقه شامل دویدن روی تردمیل با شدت 60 الی 75 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 10 تا 20 دقیقه اجرا کرد. سپس تمرین با کارسنج دستی با شدت 30 الی 50 وات به مدت 8 تا 10 دقیقه و پس از آن تمرین روی دوچرخه ثابت با شدت 30 الی 50 وات به مدت 8 تا 10 دقیقه اجرا گردید. سطوح سرمیVEGF و NO با روش الایزا اندازهگیری و دادهها با استفاده از آزمون t وابسته و t مستقل تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد که سطوح VEGF، 72/52 درصد (001/0>P) و NO، 19/72 درصد (001/0>P) به طور معناداری افزایش یافتند، در حالی که در گروه کنترل VEGF، 24/0 درصد (982/0>P) کاهش غیرمعنادار و NO، 20/5 درصد (343/0>P) افزایش غیرمعنادار یافتند.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج تحقیق، میتوان این گونه بیان کرد که با توجه به نقش چندگانه ورزش بر بدن، احتمالا تمرین هوازی تناوبی علاوه بر این عوامل از طریق اعمال فشار لازم بر سیستم قلبی عروقی از مسیرهای دیگر پیام رسانی مرکزی سلول نیز میتوانند نقش ایفا کند که در این زمینه نیاز به تحقیق و مطالعه بیشتر احساس میشود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیوتراپی ورزشی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |