جلد 28، شماره 12 - ( 12-1400 )
جلد 28 شماره 12 صفحات 258-249 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 1397006
Ethics code: IR.RHC.REC.1397.006
Clinical trials code: 1397006
دانشیار تخصص پزشکی ورزشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، بیمارستان قلب و عروق شهید رجایی، تهران، ایران ، somir17302@gmail.com
چکیده: (1394 مشاهده)
زمینه و هدف: بازتوانی قلبی به عنوان بخشی از فرایند درمانی در بیماران نارسایی قلبی شناخته شده است. با این وجود برای بسیاری از بیماران امکان شرکت در جلسات توانبخشی قلبی دربیمارستان یا در منزل همراه با تله مانیتورینگ وجود ندارد. به همین منظور این مطالعه به بررسی تأثیر آموزش ورزش درمانی در منزل بر ظرفیت عملکردی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مرکز قلب و عروق شهید رجایی تهران پرداخت.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 69 بیمار با سن 18 تا 65 سال مبتلا به نارسایی قلبی کلاس I و II در بیمارستان شهید رجایی تهران طی سال ۱۳۹۷ با روش نمونه‌گیری آسان ومستمر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه ازمون (35 = n) و کنترل (34 = n) قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه کیفیت زندگی (HF-QOL) و تست قدم زدن 6 دقیقه‌ای برای سنجش ظرفیت عملکردی بیماران بود. برنامه ورزشی پیاده‌روی با شدت متوسط در بیماران گروه آزمون همه روزه تا ۸ هفته انجام گرفت.
یافته‌ها: کیفیت زندگی با پرسشنامه HF-QOL و ظرفیت عملکردی براساس مسافت پیموده شده در تست 6 دقیقه‌ای تنها درگروه مداخله در مراجعه دوم نسبت به اول با آزمون تی زوجی دارای اختلاف آماری معناداری می‌باشد. در مقایسه‌ی کیفیت زندگی و ظرفیت عملکردی در انتهای مطالعه بین گروه مداخله و کنترل، اختلاف معناداری را در نمرات کیفیت زندگی و مسافت پیموده شده در تست 6 دقیقه‌ای گروه مداخله نسبت به گروه کنترل نشان داد (به ترتیب 001/0 P< و 001/0 P<).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که برنامه ورزش پیاده‌روی در منزل می‌تواند بر شاخص‌های کیفیت زندگی و ظرفیت عملکردی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی تأثیر مثبت داشته باشد.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 69 بیمار با سن 18 تا 65 سال مبتلا به نارسایی قلبی کلاس I و II در بیمارستان شهید رجایی تهران طی سال ۱۳۹۷ با روش نمونه‌گیری آسان ومستمر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه ازمون (35 = n) و کنترل (34 = n) قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه کیفیت زندگی (HF-QOL) و تست قدم زدن 6 دقیقه‌ای برای سنجش ظرفیت عملکردی بیماران بود. برنامه ورزشی پیاده‌روی با شدت متوسط در بیماران گروه آزمون همه روزه تا ۸ هفته انجام گرفت.
یافته‌ها: کیفیت زندگی با پرسشنامه HF-QOL و ظرفیت عملکردی براساس مسافت پیموده شده در تست 6 دقیقه‌ای تنها درگروه مداخله در مراجعه دوم نسبت به اول با آزمون تی زوجی دارای اختلاف آماری معناداری می‌باشد. در مقایسه‌ی کیفیت زندگی و ظرفیت عملکردی در انتهای مطالعه بین گروه مداخله و کنترل، اختلاف معناداری را در نمرات کیفیت زندگی و مسافت پیموده شده در تست 6 دقیقه‌ای گروه مداخله نسبت به گروه کنترل نشان داد (به ترتیب 001/0 P< و 001/0 P<).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که برنامه ورزش پیاده‌روی در منزل می‌تواند بر شاخص‌های کیفیت زندگی و ظرفیت عملکردی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی تأثیر مثبت داشته باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |