جلد 29، شماره 5 - ( 5-1401 )                   جلد 29 شماره 5 صفحات 126-117 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.22287043.1401.29.5.3.2
Ethics code: IR.BPUMS.REC.1399.106

XML English Abstract Print

اثربخشی درمان هیجانمدار بر دلزدگی زناشویی و تعهد اخلاقی در زوجین متقاضی طلاق
امیرحسین گودرزی ، مولود کیخسروانی* ، عزت دیره ، کامران گنجی
استادیار، گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران ، moloud.keykhosrovani@gmail.com
چکیده:   (2884 مشاهده)
زمینه و هدف: امروزه رویکردهای گوناگون زوج­درمانی و خانواده­درمانی با هدف کاهش تعارضات و آشفتگی ارتباطی میان زوجها به وجود آمده است. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر درمان هیجان­مدار بر دلزدگی زناشویی و تعهد اخلاقی زوجین متقاضی طلاق بود.
روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلّیه­ی زوج‌های متقاضی طلاق شهر ملایر درسال 1398 تشکیل می‌دادند که با روش نمونه‏گیری در دسترس 30  زوج انتخاب گردیده و به‏طور تصادفی در دوﮔﺮوه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه‏ی دلزدگی زناشویی پاینز (2003) و پرسشنامه تعهد اخلاقی آدامز و جونز (1997) استفاده شد. گروه آزمایش تحت 12 جلسه­ی یک ساعته مداخله درمان هیجان­مدار قرار گرفتند. داده­ها از طریق آزمون آماری کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ­ها: نتایج حاصل از یافته­ها نشان داد که در متغیرهای پژوهش بین گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد (05/0P<) و نمره گروه آزمایش در مرحله پس­آزمون و پیگیری به طور معناداری بهبود یافته بود.
نتیجه­ گیری: براین اساس می­توان بیان نمود که درمان هیجان­مدار بر مولفه­های دلزدگی زناشویی و تعهد اخلاقی در زوجین متقاضی طلاق مؤثر بوده و می­توان از این نوع مداخله در مشاوره و درمان زوجی به ویژه زوجین دارای تعارض استفاده نمود.
واژه‌های کلیدی: درمان هیجان‌مدار، دلزدگی زناشویی، تعهد اخلاقی
متن کامل [PDF 669 kb]   (393 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی