جلد 28، شماره 6 - ( 6-1400 )                   جلد 28 شماره 6 صفحات 49-39 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.PNU.REC.1398.059

XML English Abstract Print


دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، ali_barzegari@pnu.ac.ir
چکیده:   (1909 مشاهده)
زمینه و هدف: ورزشکاران اغلب به یک برنامه‌ی تمرینی برای رسیدن به حداکثر آمادگی در یک دوره‌ی زمانی کوتاه به ویژه پس از دوره­های کم­تمرینی و بی­تمرینی نیاز دارند. این مطالعه به منظور بررسی تأثیر سه شیوه تمرینی با شدت­های مختلف بر بیان ژنی HNFa و STAT3 در بافت کبد رت‌های نر نژاد ویستار صورت گرفت.
روش کار: در این مطالعه تعداد 32 سر رت نر نژاد ویستار با میانگین سنی 6 هفته و وزن 11 ± 178 گرم انتخاب شد. موش­ها به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل، تمرین با شدت متوسط، تمرین پرشدت، تمرین تناوبی پرشدت تقسیم شدند. موش­ها به مدت 8 هفته پس از 2 دقیقه گرم کردن (با سرعت 5 متر بر دقیقه) به فعالیت پرداختند. تعداد جلسات در هر هفته، 5 جلسه بود.
یافته‌­ها: نتایج آزمون تعقیبی توکی نتایج نشان داد که تفاوت معنی­داری در بیان ژن STAT3 در بافت کبد رت­های نر ویستار میان گروه­های MIT و HIT نسبت به گروه HIIT تفاوت معناداری وجود ندارد، در حالی که اختلاف معنی­داری میان گروه­های HIIT و کنترل وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که میان گروه­های MIT، HIT و کنترل نسبت به گروه HIIT تفاوت معنی­داری در بیان ژن HNFa وجود دارد.
نتیجه­‌گیری: نتایج نشان داد که تمرین تناوبی پرشدت نسبت به دیگر شدت­های تمرینی منجر به کاهش بیشتری در بیان ژن STAT3 و افزایش بیشتر در بیان HNFa می­گردد، لذا بکارگیری این شیوه تمرینی در توسعه عملکرد بافت کبد توصیه می­شود.
واژه‌های کلیدی: شیوه تمرینی MIT، HIT، HIIT، بیان ژنی HNFa/STAT3
متن کامل [PDF 779 kb]   (447 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزش