جلد 27، شماره 9 - ( 9-1399 )
جلد 27 شماره 9 صفحات 97-88 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، ali_barzegari@pnu.ac.ir
چکیده: (1799 مشاهده)
زمینه و هدف: دانش نگرش و شیوه‌های تغذیهای نیز یکی از موارد قابل توجه است که بر سلامت دانش‌آموزان مؤثر است. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی سطح عوامل تغذیهای (دانش نگرش، شیوه‌های تغذیهای) و ترکیب بدنی دانش‌آموزان ورزشکار منتخب مقطع متوسطه شهر همدان بود.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 372 نفر از دانش‌آموزان ۱۵ تا ۱۸ ساله در سال تحصیلی 97-98 در 4 گروه (پسر ورزشکار، پسر غیرورزشکار، دختر ورزشکار، دختر غیرورزشکار) و هر گروه 93 نفر به صورت خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. پس از سنجش دانش، نگرش و شیوه‌های تغذیهای دانش‌آموزان از طریق پرسشنامه (پارمنتر و واردل) و ارزیابی شاخص توده بدنی با سنجش قد و وزن، تحلیل نتایج در سطح آماری 05/0P< و با آزمون واریانس یک طرفه بررسی شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین سطح دانش همچنین سطح نگرش تغذیهای دانش‌آموزان دختر و پسر، ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنادار نبود. اما نمرات شیوه‌های تغذیهای گروها تفاوت معنادار داشت. همچنین بین میزان شاخص توده بدنی دانش‌آموزان دختر و پسر، ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنادار بود. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد، شاخص توده بدنی با دانش تغذیهای همبستگی منفی و با نگرش تغذیهای همبستگی منفی و معنادار بود، اما همبستگی شاخص توده بدنی با شیوه‌های تغذیهای معنادار نبود.
نتیجه‌گیری: طبق نتایج، دانش‌آموزان وضعیت تغذیهای نامناسبی دارند. با ارتقاء دانش، نگرش تغذیهای و فعالیت ورزشی می‌توان با اصلاح شیوه‌های تغذیهای و تغییرات مثبت در ترکیب بدنی، سلامتی آنها را بهبود بخشید.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 372 نفر از دانش‌آموزان ۱۵ تا ۱۸ ساله در سال تحصیلی 97-98 در 4 گروه (پسر ورزشکار، پسر غیرورزشکار، دختر ورزشکار، دختر غیرورزشکار) و هر گروه 93 نفر به صورت خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. پس از سنجش دانش، نگرش و شیوه‌های تغذیهای دانش‌آموزان از طریق پرسشنامه (پارمنتر و واردل) و ارزیابی شاخص توده بدنی با سنجش قد و وزن، تحلیل نتایج در سطح آماری 05/0P< و با آزمون واریانس یک طرفه بررسی شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین سطح دانش همچنین سطح نگرش تغذیهای دانش‌آموزان دختر و پسر، ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنادار نبود. اما نمرات شیوه‌های تغذیهای گروها تفاوت معنادار داشت. همچنین بین میزان شاخص توده بدنی دانش‌آموزان دختر و پسر، ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنادار بود. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد، شاخص توده بدنی با دانش تغذیهای همبستگی منفی و با نگرش تغذیهای همبستگی منفی و معنادار بود، اما همبستگی شاخص توده بدنی با شیوه‌های تغذیهای معنادار نبود.
نتیجه‌گیری: طبق نتایج، دانش‌آموزان وضعیت تغذیهای نامناسبی دارند. با ارتقاء دانش، نگرش تغذیهای و فعالیت ورزشی می‌توان با اصلاح شیوه‌های تغذیهای و تغییرات مثبت در ترکیب بدنی، سلامتی آنها را بهبود بخشید.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
علوم تغذیه
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |