جلد 27، شماره 8 - ( 8-1399 )
جلد 27 شماره 8 صفحات 208-192 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.SSRC.REC.1399.017
Ethics code: IR.SSRC.REC.1399.017
Clinical trials code: IR.SSRC.REC.1399.017
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، prosheikh@yahoo.com
چکیده: (4805 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال طیف اوتیسم از گروه اختلالات رشدی عصبی است. با توجه به نتایج پژوهشها، کودکان دارای اختلال اوتیسم در رشد مهارتهای حرکتی بنیادی، مهارتهای حرکتی ظریف و درشت، هماهنگی حرکتی، مشکلات تعادلی، انجام مهارتهای روزمره، مهارتهای اجتماعی و ارتباطی، در سطح پایینتری نسبت به کودکان عادی قرار دارند و همچنین اضطراب یکی از شایعترین اختلالات در میان این کودکان میباشد. در این پژوهش تاثیر یوگای خنده و فعالیتهای حسی _ حرکتی را بر اضطراب و مهارتهای حرکتی درشت در کودکان اوتیسم را سنجیدهایم.
روش کار: پژوهش از لحاظ روش نیمه تجربی و از لحاظ هدف کاربردی با طرح پیش آزمون - پس آزمون میباشد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کودکان پسر 7 تا 10 ساله دارای اختلال طیف اوتیسم با عملکرد بالا در شهر مشهد میباشند. تعداد 45 کودک دارای اختلال اوتیسم در سه گروه 15 نفره: گروه اول: تمرینات یوگای خنده، گروه دوم: تمرینات حسی - حرکتی، گروه سوم: ترکیبی (یوگای خنده و تمرینات حسی - حرکتی)، به صورت تصادفی تقسیم و مورد آزمایش قرار گرفتهاند. تمرینات در 24 جلسه 45 دقیقه ای برگزار شده است. در ابتدا و انتهای 24 جلسه از والدین خواسته شد تا مقیاس اضطراب کودکان اسپنس _ نسخه والدین را پر کرده و آزمون MABC2 (مهارت هدف گیری و گرفتن) از کودکان برای تعیین تأثیر تمرینات حسی _ حرکتی بر روی مهارتهای درشت به صورت پیش آزمون و پس آزمون گرفته شد.
یافته ها: بین تأثیر تمرینات یوگای خنده، فعالیت حسی _ حرکتی، گروه ترکیبی بر روی اضطراب در کودکان اوتیسم با عملکرد بالا تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0<p). بین تأثیر تمرینات یوگای خنده، فعالیت حسی - حرکتی، گروه ترکیبی بر روی مهارتهای حرکتی (درشت) در کودکان اوتیسم با عملکرد بالا تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>p).
نتیجهگیری: تمرینات یکپارچگی حسی - حرکتی و یوگای خنده با توجه به اینکه در محیط آرام، دوستانه، همراه با بازی و تخلیه هیجانات صورت گرفته است، توانسته تأثیر مثبتی بر روی کم شدن اضطراب و بهبود عملکرد مهارت های درشت در کودکان اوتیسم با عملکرد بالا داشته باشد، بنابراین بهتر است این تمرینات در برنامه هفتگی این کودکان قرار گیرد.
روش کار: پژوهش از لحاظ روش نیمه تجربی و از لحاظ هدف کاربردی با طرح پیش آزمون - پس آزمون میباشد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کودکان پسر 7 تا 10 ساله دارای اختلال طیف اوتیسم با عملکرد بالا در شهر مشهد میباشند. تعداد 45 کودک دارای اختلال اوتیسم در سه گروه 15 نفره: گروه اول: تمرینات یوگای خنده، گروه دوم: تمرینات حسی - حرکتی، گروه سوم: ترکیبی (یوگای خنده و تمرینات حسی - حرکتی)، به صورت تصادفی تقسیم و مورد آزمایش قرار گرفتهاند. تمرینات در 24 جلسه 45 دقیقه ای برگزار شده است. در ابتدا و انتهای 24 جلسه از والدین خواسته شد تا مقیاس اضطراب کودکان اسپنس _ نسخه والدین را پر کرده و آزمون MABC2 (مهارت هدف گیری و گرفتن) از کودکان برای تعیین تأثیر تمرینات حسی _ حرکتی بر روی مهارتهای درشت به صورت پیش آزمون و پس آزمون گرفته شد.
یافته ها: بین تأثیر تمرینات یوگای خنده، فعالیت حسی _ حرکتی، گروه ترکیبی بر روی اضطراب در کودکان اوتیسم با عملکرد بالا تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0<p). بین تأثیر تمرینات یوگای خنده، فعالیت حسی - حرکتی، گروه ترکیبی بر روی مهارتهای حرکتی (درشت) در کودکان اوتیسم با عملکرد بالا تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>p).
نتیجهگیری: تمرینات یکپارچگی حسی - حرکتی و یوگای خنده با توجه به اینکه در محیط آرام، دوستانه، همراه با بازی و تخلیه هیجانات صورت گرفته است، توانسته تأثیر مثبتی بر روی کم شدن اضطراب و بهبود عملکرد مهارت های درشت در کودکان اوتیسم با عملکرد بالا داشته باشد، بنابراین بهتر است این تمرینات در برنامه هفتگی این کودکان قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
توانبخشی روانی