جلد 27، شماره 4 - ( 4-1399 )
جلد 27 شماره 4 صفحات 95-88 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: مقاله مستخرج از رساله دکتری است
Ethics code: متعهد مي شويم تا قبل از چاپ مقاله كد اخلاق درج گردد
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران ، abednazari@gmail.com
چکیده: (2064 مشاهده)
زمینه و هدف: افزایش رهاسازی گلوکز کبدی به دلیل اختلال در عملکرد آنزیم‌های موثر در فرآیند گلوکونئوژنز کبدی از مشخصه‌های اصلی دیابت نوع 2 است. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی بر بیان گلوکز 6 فسفاتاز (G6Pase) در سلولهای کبدی و همچنین سطوح گلوکز و عملکرد سلولهای بتا در رت های دیابتی نوع 2 انجام بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 16 رت نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 20±220 گرم به طور تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی (8 = n) و گروه کنترل(8 = n) قرار گرفتند. رتها با تزریق نیکوتین آمید به مقدار 95 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و بعد از 15 دقیقه تزریق STZ به مقدار 55 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت درون صفاقی دیابتی شدند. گروه تمرین مقاومتی 12 هفته، 5 جلسه در هفته در قالب 3 دوره 6 تکراری در هر جلسه تمرینات خود را انجام دادند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، متغیرهای تحقیق اندازهگیری شدند. جهت تجزیه و تحلیل استنباطی داده‌ها از آزمون تی مستقل استفاده شد.
یافته‌ها: در مقایسه با گروه کنترل، تمرینات مقاومتی به کاهش معنیدار گلوکز ، عملکرد سلولهای بتا و کاهش بیان G6Pase در سلول های کبدی منجر شد.
بحث و نتیجه‌گیری: به نظر میرسد نتایج حاصل از تحقیق حاضر تایید کننده نقش تمرین مقاومتی در بهبود تغییرات سطح گلوکز و عملکرد سلولهای بتا و همچنین بیان ژنهای گلوکونئوژنیک کبدی نسبت میباشد.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 16 رت نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 20±220 گرم به طور تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی (8 = n) و گروه کنترل(8 = n) قرار گرفتند. رتها با تزریق نیکوتین آمید به مقدار 95 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و بعد از 15 دقیقه تزریق STZ به مقدار 55 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت درون صفاقی دیابتی شدند. گروه تمرین مقاومتی 12 هفته، 5 جلسه در هفته در قالب 3 دوره 6 تکراری در هر جلسه تمرینات خود را انجام دادند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، متغیرهای تحقیق اندازهگیری شدند. جهت تجزیه و تحلیل استنباطی داده‌ها از آزمون تی مستقل استفاده شد.
یافته‌ها: در مقایسه با گروه کنترل، تمرینات مقاومتی به کاهش معنیدار گلوکز ، عملکرد سلولهای بتا و کاهش بیان G6Pase در سلول های کبدی منجر شد.
بحث و نتیجه‌گیری: به نظر میرسد نتایج حاصل از تحقیق حاضر تایید کننده نقش تمرین مقاومتی در بهبود تغییرات سطح گلوکز و عملکرد سلولهای بتا و همچنین بیان ژنهای گلوکونئوژنیک کبدی نسبت میباشد.
واژه‌های کلیدی: تمرین مقاومتی، عملکرد سلول های بتا، گلوکو 6 فسفاتاز، فسفوانول پیروات کربوکسیاز، دیابت نوع 2
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |