جلد 28، شماره 2 - ( 2-1400 )
جلد 28 شماره 2 صفحات 22-11 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 1360063 کد ایرانداک
Ethics code: ندارد
دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران ، k.khodaei@urmia.ac.ir
چکیده: (2101 مشاهده)
زمینه و هدف: به نظر میرسد تمرینات ورزشی به عنوان یک مداخله غیر دارویی پتانسیل خوبی برای درمان و کنترل بیماری‌های با التهاب عصبی به ویژه بیماری مولتیپل اسکلروزیس دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات فانکشنال ترکیبی بر سطوح سرمی IL-17، IL-10، خستگی و ترکیب بدنی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمهتجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون است. 20 زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس عود کننده- فروکش کننده بهطور تصادفی به دو گروه تمرین فانکشنال ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. تنها 16 نفر توانستند تمام مراحل پژوهش حاضر را کامل کنند. گروه تمرین هشت هفته و هر هفته سه جلسه در یک برنامه تمرین فانکشنال ترکیبی شرکت کردند. خونگیری جهت تعیین سطوح سرمی IL-17 و IL-10 به روش الایزا در پیش و پسآزمون انجام شد. شدت خستگی و ترکیب بدنی به ترتیب با استفاده از مقیاس شدت خستگی (Fatigue Severity Scale-FSS) و روش آنالیز بایو الکتریکال ایمپدنس ارزیابی شد. برای آنالیز دادهها از آزمون تحلیل واریانس ترکیبی (Mixed ANOVA) و آزمونهای T مستقل و زوجی استفاده شد.
یافته ها: تمرینات فانکشنال ترکیبی منجر به کاهش معنی دار IL-17 و شدت خستگی نسبت به گروه کنترل و پیشآزمون شد. همچنین، باعث افزایش معنیدار IL-10 نسبت به گروه کنترل و پیشآزمون شد. درصد چربی بدن در گروه تمرین به طور معنیداری در گروه تمرین نسبت به پیش آزمون افزایش داشت. اما، وزن بدون چربی تغییر معنی داری در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نشان نداد.
نتیجه گیری: به نظر میرسد تمرینات فانکشنال ترکیبی که ماهیت کاربردی و قابلیت اجرا در منزل را دارد، با تغییرات در سایتوکینها اثرات ضدالتهابی مفیدی دارد. این امر میتواند منجر به کاهش شدت خستگی و بهبود عوارض ناشی از بیماری در بیماران مولتیپل اسکلروزیس شود. همچنین، باعث بهبود ترکیب بدنی در این افراد شود.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمهتجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون است. 20 زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس عود کننده- فروکش کننده بهطور تصادفی به دو گروه تمرین فانکشنال ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. تنها 16 نفر توانستند تمام مراحل پژوهش حاضر را کامل کنند. گروه تمرین هشت هفته و هر هفته سه جلسه در یک برنامه تمرین فانکشنال ترکیبی شرکت کردند. خونگیری جهت تعیین سطوح سرمی IL-17 و IL-10 به روش الایزا در پیش و پسآزمون انجام شد. شدت خستگی و ترکیب بدنی به ترتیب با استفاده از مقیاس شدت خستگی (Fatigue Severity Scale-FSS) و روش آنالیز بایو الکتریکال ایمپدنس ارزیابی شد. برای آنالیز دادهها از آزمون تحلیل واریانس ترکیبی (Mixed ANOVA) و آزمونهای T مستقل و زوجی استفاده شد.
یافته ها: تمرینات فانکشنال ترکیبی منجر به کاهش معنی دار IL-17 و شدت خستگی نسبت به گروه کنترل و پیشآزمون شد. همچنین، باعث افزایش معنیدار IL-10 نسبت به گروه کنترل و پیشآزمون شد. درصد چربی بدن در گروه تمرین به طور معنیداری در گروه تمرین نسبت به پیش آزمون افزایش داشت. اما، وزن بدون چربی تغییر معنی داری در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نشان نداد.
نتیجه گیری: به نظر میرسد تمرینات فانکشنال ترکیبی که ماهیت کاربردی و قابلیت اجرا در منزل را دارد، با تغییرات در سایتوکینها اثرات ضدالتهابی مفیدی دارد. این امر میتواند منجر به کاهش شدت خستگی و بهبود عوارض ناشی از بیماری در بیماران مولتیپل اسکلروزیس شود. همچنین، باعث بهبود ترکیب بدنی در این افراد شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |