مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: اصلاح انحراف زانو در بیمارانی که دچار ژنوواروم دردناک و بدون سابقه بیماری دیگری در زانو هستند، لازم می‌باشد. به کمک عمل استئوتومی در قسمت ابتدایی سر استخوان درشت نی(HTO=High Tibial Osteotomy) این اصلاح امکان‌پذیر می‌گردد. هدف این مطالعه گذشته‌نگر، بررسی نتایج طویل المدت درمان بیمارانی است که انحراف داخلی مفصل زانو(Geno-varum) همراه با درد در موقع راه رفتن یا بالا رفتن از پله دارند. روش بررسی: از سال۱۳۶۰ الی ۱۳۸۰، تعداد ۲۷ عمل استئوتومی در 20 بیمار دچار درد قسمت داخلی زانو که دارای انحراف زاویه مفصل به داخل بودند (Symptomatic Genovarum)، انجام شده است. در این بیماران که در رده سنی ۱۸ تا۳۰ سال(به طور متوسط ۲۴ سال) قرار داشتند، عمل استئوتومی استخوان در قسمت ابتدایی سر استخوان درشت‌نی انجام شده است. زمان پیگیری بیماران، 12-2 سال (متوسط 7/6 سال) بود. نتایج طولانی مدت آن از نظر کنترل درد، احتمال عود و پایداری علایم رادیولوژیکی بررسی شده است. انجام استئوتومی در این بیماران به روش گنبدی شکل و با حالت تغییر یافته روش Modified Maquet’s barrel-vault Dome shape انجام شده و سپس با دستگاه فیکساتور خارجی ثابت گردیده است. بررسی‌های بالینی و پرتوشناختی قبل و بعد از عمل جراحی در همه بیماران، انجام شده و با روش Knee Society Score از نظر کاهش درد و فعالیت طبیعی زانو مورد بررسی قرار گرفته است. یافته‌ها: 14 بیمار با ۲۱ استئوتومی پیگیری و بررسی شده‌اند. برحسب درجه‌بندی Knee Society Score، رتبه بیماران از مقدار ۲۰ قبل از عمل به رتبه ۴۵ افزایش یافته و حد متوسط زاویه Varus از 5/17 به ٥/٥ درجه valgus تغییر نموده است. نتیجه‌گیری: اصلاح ژنوواروم دردناک در افراد جوانی که هیچ بیماری دیگری در زانو ندارند، نتایج رضایت بخشی از نظر بهبود علایم بالینی و احتمالاً جلوگیری از شروع زودرس استئوآرتریت به همراه دارد. روش استئوتومی گنبدی شکل و بخصوص ثابت کردن آن باExternal Fixation Compressive، روش مناسب، کم خرج و منحصر به فرد از نظر امکان شروع زودرس حرکات مفصل، است.