جلد 25، شماره 7 - ( مهر 1397 )
جلد 25 شماره 7 صفحات 93-81 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی ایران، بیمارستان حضرت فاطمه (س)، تهران، ایران ، yaazami@yahoo.com
چکیده: (2965 مشاهده)
زمینه و هدف: سوختگی عمدهترین تأثیر را روی کیفیت زندگی بیماران گذاشته و سبب مختل شدن رفاه جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی در آنان میشود. این پژوهش با هدف تأثیر برنامه درمانی مبتنی بر الگوی روانی- اجتماعی بر بهبود کیفیت زندگی در افراد مبتلا بهاختلال استرس پس از سانحه (Posttraumatic stress disorder-PTSD) ناشی از سوانح سوختگی انجام شد.
روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مراجعهکننده به بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری تهران در سال 1396 بود که با استفاده از نمونهگیری تصادفی ساده تعداد 30 بیمار با تشخیص PTSD، در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارها شامل مصاحبه نیمهساختاریافته تشخیصی بر اساس DSM-5، فهرست اختلال استرس پس از ضربه (PCL-5) و پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-26) بود. برنامه درمانی در طی 12 جلسه برگزار شد و پس از گذشت دو ماه مجدد از گروه آزمایش پیگیری به عمل آمد و نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره و تی همبسته تحلیل گردید.
یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد مقدار F بهدست آمده برای ابعاد کیفیت زندگی شامل بعد جسمی (04/0p>)، بعد روانی (03/0p>)، بعد اجتماعی (09/0p>) و بعد محیط فیزیکی (04/0p>)، در سطح 05/0 معنیدار است و برنامه درمانی مبتنی بر الگوی روانی - اجتماعی بر ابعاد کیفیت زندگی مؤثر است. نتایج آزمون t وابسته جهت بررسی میزان ماندگاری تأثیر برنامه درمانی هم در سطح 05/0 معنیدار است.
نتیجه گیری: برنامه درمانی روانی- اجتماعی به‌عنوان درمانی مؤثر و ویژه میتواند برای بهبود کیفیت زندگی افراد دچار اختلال استرس پس از ضربه ناشی از سوختگی استفاده شود.
روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مراجعهکننده به بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری تهران در سال 1396 بود که با استفاده از نمونهگیری تصادفی ساده تعداد 30 بیمار با تشخیص PTSD، در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارها شامل مصاحبه نیمهساختاریافته تشخیصی بر اساس DSM-5، فهرست اختلال استرس پس از ضربه (PCL-5) و پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-26) بود. برنامه درمانی در طی 12 جلسه برگزار شد و پس از گذشت دو ماه مجدد از گروه آزمایش پیگیری به عمل آمد و نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره و تی همبسته تحلیل گردید.
یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد مقدار F بهدست آمده برای ابعاد کیفیت زندگی شامل بعد جسمی (04/0p>)، بعد روانی (03/0p>)، بعد اجتماعی (09/0p>) و بعد محیط فیزیکی (04/0p>)، در سطح 05/0 معنیدار است و برنامه درمانی مبتنی بر الگوی روانی - اجتماعی بر ابعاد کیفیت زندگی مؤثر است. نتایج آزمون t وابسته جهت بررسی میزان ماندگاری تأثیر برنامه درمانی هم در سطح 05/0 معنیدار است.
نتیجه گیری: برنامه درمانی روانی- اجتماعی به‌عنوان درمانی مؤثر و ویژه میتواند برای بهبود کیفیت زندگی افراد دچار اختلال استرس پس از ضربه ناشی از سوختگی استفاده شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |