مقدمه: ویتامین D دارای نقش فعالی در سیستم ایمنی بوده، اما تاکنون در مطالعات اندکی به بررسی سطح سرمی ویتامین D به ویژه فرم فعال آن یعنی 25- هیدروکسی ویتامین D در کودکان دچار سوختگی پرداخته شده است، لذا این مطالعه با هدف بررسی سطح سرمی 25- هیدروکسی ویتامین D در کودکان دچار سوختگی به انجام خواهد رسید.
مواد و روش ها: در این مطالعهی مقطعی تحلیلی که در طی سال 1391 تا 1393 در بخش کودکان بیمارستان سوانح سوختگی شهر تهران به انجام رسید تعداد 11۸ بیمار مبتلا به سوختگی به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. چک لیست شامل متغیرهای: سن، جنس، درجهی سوختگی، سطح کل سوختگی، سطح سرمی 25-OH-VitD، توتال پروتئین، آلبومین، فسفر، کلسیم توتال کلسیم یونیزه و PTH تهیه شد. اطلاعات وارد نرم افزار SPSS V.16 شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: در این مطالعه، ۱۱۸ کودک شامل ۶۸ (۵۷.۶٪) پسر و ۵۰ (۴۲.۴٪) دختر بودند با میانگین سنی ۴.۰۴ (۳.۰۴SD= ) سال بررسی شدند. میانگین سطح ۲۵- هیدروکسی ویتامین D (۶.۹۶SD= ) ۱۴.۵۸ بود. تنها ۴ (۳.۳۹٪) نفر از بیماران سطح ۲۵- هیدروکسی ویتامین D بیشتر از ۳۰ ng/ml(suffiecient) داشتند، ۹۶ (۸۱.۳۵٪) نفر سطح ۲۵- هیدروکسی ویتامین D کمتر از ۲۰ ng/ml (deficiency) داشتند. تعداد ۱۹ (۱۶.۱۰٪) بیمار سطح ۲۵- هیدروکسی ویتامین D بین ۳۰- ۲۱ (insufficient) داشتند. بین میانگین ۲۵- هیدروکسی ویتامین Dدر دو گروه ۳۰٪- ۱ و ۵۰٪- ۴۱ اختلاف آماری معناداری دیده شد. میانگین سطح پروتئین، آلبومین و کلسیم توتال در درصدهای مختلف سوختگی اختلاف آماری معناداری داشت. همبستگی آماری مثبت معناداری بین سطح ۲۵- هیدروکسی ویتامین D با سطح پروتئین (R= 0.35)، آلبومین (R= 0.42)، کلسیم توتال (R= 0.40) و یونیزه (R= 0.39) دیده شد (p Value< 0.001). همچنین بین سطح ۲۵- هیدروکسی ویتامین D با درصد سوختگی نیز همبستگی آماری منفی معناداری دیده شد (p Value= 0.001, R= - 0.29).
بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که سطح ۲۵- هیدروکسی ویتامین D در کودکان پس از سوختگی حاد پایین بوده و در این افراد نیازمند استفاده از مکمل ویتامین D هستیم. همچنین این مطالعه به نسبت سایر مطالعات فراوانی بیشتری از کمبود ۲۵- هیدروکسی ویتامین D را نشان میدهد. در ۹۶.۶۱٪ بیماران سطح ویتامین D به اندازهی کافی نبود، به طوریکه ۸۱.۳۵٪ از بیماران deficiency و ۱۶.۱۰٪ insufficiency داشتند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |