جلد 8، شماره 27 - ( 12-1380 )                   جلد 8 شماره 27 صفحات 539-535 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (8725 مشاهده)

این مطالعه تحقیقی‌ است که بشکل کار آزمایی کنترل شده تصادفی و متقاطع جهت ارزیابی اثرات مصرف صبحانه بر میزان تمرکز و حافظه کوتاه مدت انجام شد. در این مطالعه 2 گروه 19 نفری از دانش‌آموزان دبستانی پایه دوم (8 ساله) مورد بررسی قرار گرفتند. تستهای استاندارد تمرکز (آزمون اعداد) و حافظه (بیاد آوردن کلمات و تداعی معانی)، در 2 مرحله قبل و بعد از صبحانه و در هر دو گروه بطور همزمان انجام شدند. در مرحله دوم (پس از 1 روز فاصله) گروهها جابجا و آزمونهای جدید ارائه شدند. صبحانه بر اساس 20% میزان انرژی توصیه شده ( RDA= Recommended Dietary Allowances ) و توسط غذاهای محلی و قابل دسترس تهیه و راًس ساعت 8 صبح داده شد و پس از 1 ساعت آزمون دوم انجام گردید. متغیر‌های بررسی شده شامل اطلاعات مربوط به قد و وزن دانش‌آموزان، داده‌های اجتماعی- اقتصادی خانواده (سطح سواد، شغل والدین و نوع منزل مسکونی)، تعداد اتاقهای منزل، ساعتهای خواب و بیداری نمونه‌ها، تعداد فرزندان و کل افراد خانواده، نظر والدین و معلم در مورد وضعیت تحصیلی و فعالیتهای جسمی و اجتماعی کودک، معدل ثلث و سال گذشته، امکانات رفاهی منزل نظیر تلویزیون و کامپیوتر، عادت به مصرف صبحانه و اشتهای کودک و نیز شام وی بودند. نتایج بدست آمده، بهبود امتیازات تست تمرکز و حافظه رادر گروهی که صبحانه مصرف کرده بودند نشان داد بطوریکه در هر دو گـــروه بیش از 2 نمره بر امتیازات آنها افزوده شد (05/ 0 P< ) . در گروهی که صبحانه دریافت نکرده بودند، امتیاز تست حافظه اندکی افت نشان داد که از نظر آماری معنی‌دار نبود اما قابل توجیه بود. از آنجائیکه 2 گروه، شباهت زیادی با یکدیگر داشتند و هیچیک از متغیرهای اولیه بین آنها تفاوت معنی‌داری را نشان نداده بود، می‌توان نتایج حاصل را بخوبی و با اطمینان بیشتـر به مصرف صبحانه ربط داد.

با توجه به اهمیت تأمین تغذیه سالم برای کودکان بویژه به کمک منابع محلی و قابل دسترس و نیز امکان تعمیم این‌گونه نتـایج در سطح وسیعتـر در داخل کشور، به عقیده نویسندگـان مقالـه، این پژوهش مـی‌تواند بعنوان یک Pilot Study مد نظر قرار گیرد.

متن کامل [PDF 175 kb]   (11573 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: علوم تغذیه

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.